Χρήστος Λούλης: «Στον Σιωπηλό Δρόμο θα δείτε πολλά ακόμα στην πορεία»

Φέτος, ο Χρήστος Λούλης επέστρεψε τηλεοπτικά και μάλιστα μέσα από μια σειρά η οποία έχει αποσπάσει τις καλύτερες κριτικές. Ο Σιωπηλός Δρόμος φαίνεται να καθηλώνει τους τηλεθεατές του Mega με τον ηθοποιό να υποδύεται τον «Βασίλη»

Mε τα θέατρα κλειστά εδώ και σχεδόν ένα χρόνο, πολλοί ηθοποιοί στρέφονται σε τηλεοπτικές δουλειές.’Εχει ωφεληθεί η τηλεόραση από την πανδημία;

Η τηλεόραση όντως πήρε ένα μεγάλο κομμάτι της πανδημί­ας, με την έννοια ότι ο κόσμος έμεινε μέσα και δεν έχει κάτι άλλο να κάνει. Κι επίσης, γιο πολλούς ηθοποιούς ήταν μια σοβαρή επαγγελματική διέξο­δος, εφόσον δεν μπορούσαν να δουλέψουν στο θέατρο. Βέβαια, οι ηθοποιοί για τους οποίους μιλάμε τώρα ήταν πάρα πολύ λίγοι. Η διαφορά με το «Σιωπηλό δρόμο» είναι ότι βλέπουμε μια άλλη αντιμε­τώπιση της δουλειάς σε αυτό που λέμε «φροντίδα». Και αυτό δεν έχει να κάνει με την παν­δημία, Ίσως, επειδή ο κόσμος …πια έχει δει πολλή τηλεόραση, και η ίδια η τηλεόραση να είπε: «κάτσε, βρε παιδί μου, να γίνω λίγο καλύτερη».

Ο Βασίλης τον οποίο υποδύεστε, είναι σε μια πολύ δύσκολη φάση.Παρ’ όλα αυτά, δείχνει σαν να αποδέχεται τη μοίρα του, δεν αντιδρά.

Ο Βασίλης αγαπά την κόρη του και τη γυναίκα του. Αυτή θέλει να τον χωρίσει, εκείνος όχι. Παρ όλα αυτά, όταν κάποιος σου λέει ότι θέλει διαζύγιο και φαίνεται πως είναι κάτι που έχει συζητηθεί μεταξύ τους, αναγκαστικά το αποδέχεσαι. Βλέπει τη σύζυγο του να φεύγει κάθε μέρα μακριά του και, όσο και αν τον στενοχωρεί αυτό, καταλαβαίνει ότι δεν υπάρχει επιστροφή.

Στην πορεία θα τον δούμε να γίνεται πιο δυναμικός;

Στην πορεία θα δείτε πολλά! (γέλια) Αυτή η απαγωγή είναι μια διαδικασία σε εξέλιξη. Σε κάποιους ανθρώπους βγάζει τον καλύτερο τους εαυτό και σε κάποιους το χειρότερο. Είναι ένα κοινωνιολογικό πείραμα. Αυτές οι ακραίες συνθήκες και καταστάσεις βγάζουν από κοινωνίες και από άτομα άλλοτε το καλύτερο και άλλοτε το χειρότερο που έχουν μέσα τους. Δεν βγάζουν όλοι δύναμη, κάποιοι βγάζουν αδυναμία. Κάποιοι, δηλαδή, μασκαρεύονται σε όλη τους τη ζωή ότι είναι δυνατοί και, όταν έρχεται μια αληθινή κρίση, δείχνουν το αληθινό τους πρόσωπο, που είναι αδύναμο.