Η μυστηριώδης εξαφάνιση, στις 6 Απριλίου 2021, της 64χρονης σήμερα Δήμητρας της Λέσβου από το Δρομοκαΐτειο όπου φιλοξενούνταν επαναφέρει στο προσκήνιο την ταραχώδη ζωή ενός διαφορετικού ανθρώπου που ποτέ δεν έγινε αποδεκτός από συγγενείς, φίλους και συγχωριανούς στη Σκάλα Συκαμιάς της Λέσβου, όπου μεγάλωσε.

Στα 52 της χρόνια, όταν δηλαδή έφυγαν οι γονείς της από τη ζωή, η Δήμητρα, η οποία πάντως έχει δηλωθεί στο Silver Alert ως Δημήτρης Καλογιάννης, ένιωσε να απελευθερώνεται. Αυτοπροσδιορίστηκε ως γυναίκα, ντυνόταν ανάλογα και δήλωνε απελευθερωμένη. Όμως η λεκτική και όχι μόνο κακοποίηση που συνέχιζε να δέχεται από την ίδια της την οικογένεια αλλά και από ανήλικους κάτοικους του νησιού, «ανάγκασαν» να αποφασίσουν με εντολή εισαγγελέα της εισαγωγή της στο Δρομοκαΐτειο.

Εκεί από όπου το έσκασε, με τις τελευταίες μαρτυρίες να αναφέρουν ότι εθεάθη στην Εύβοια.

Η διαφορετικότητα

Από 14 ετών η Δήμητρα αισθανόταν διαφορετική και ανακοίνωσε στους γονείς της ότι ήταν γυναίκα, κάτι που δεν μπόρεσαν ποτέ να αποδεχτούν. Η συγκεκριμένη παραδοχή την οδήγησε σε ψυχιατρικό ίδρυμα, ενώ όταν επέστρεψε σπίτι της οι γιατροί επέμειναν ότι πρέπει να συνεχίσει να παρακολουθεί φαρμακευτική αγωγή, πιθανότατα για το υπόλοιπα της ζωής της.

Εκείνη δεν το ήθελε αυτό. Οι γονείς της όμως φέρονται να της έκρυβαν τα φάρμακα στο φαγητό της.

Σε συνεντεύξεις που είχε παραχωρήσει σε ελληνικά και διεθνή Μέσα ενημέρωσης, τα οποία είχε «εκπλαγεί» από την ανιδιοτελή συνεισφορά της το 2015 κατά τη διάρκεια κορύφωσης της μεταναστευτικής κρίσης, είπε ότι η μητέρα της ήταν μια βαθιά θρησκευόμενη και πιστή γυναίκα και πηγή αληθινής και ανιδιοτελούς αγάπης για το παιδί της. Από την άλλη, ο πατέρας της φέρεται να ήταν ένας άγριος άνδρας που εξαφανιζόταν από το σπίτι για μεγάλες περιόδους κάθε φορά και όταν επέστρεφε προκαλούσε τον πανικό.

Στη εφηβεία της έκανε την πρώτη απόπειρα αυτοκτονίας, ενώ η ίδια έχει δηλώσει ότι ηλικιωμένος άνδρας από το χωριό είχε αποπειραθεί να τη βιάσει όταν την είδε να κολυμπά γυμνή στη θάλασσα.

Η υπόθεση του 1997

Κατά πληροφορίες όμως, τις οποίες φέρνει στο φως της δημοσιότητας η εφημερίδα «Μπαμ», η συγκεκριμένη απόπειρα σεξουαλικής κακοποίησης δεν ληταν η μοναδική που είχε συμβεί σε βάρος της, καθώς η Δήμητρα φέρεται α είχε καταγγείλει βιασμό στις τοπικές αρχές από άγνωστο άνδρα το 1997.

Πρόκειται για υπόθεση που προέκυψε από τα στοιχεία – ντοκουμέντα, τα οποία παρουσίασε η εφημερίδα «Μπαμ» στο πλαίσιο της έρευνας για τον Δημήτρη Λιγνάδη. Συγκεκριμένα, σύμφωνα πάντα με την εφημερίδα, πρόκειται για μια κατάθεση, η οποία βρέθηκε και κατασχέθηκε στην ταράτσα του προφυλακισμένου ηθοποιού, η οποία αποδείκνυε ότι είχε κληθεί να καταθέσει ως μάρτυρας και όχι ως κατηγορούμενος στον ανακριτή Μυτιλήνης, ο οποίος το 1998 διερευνούσε μια υπόθεση βιασμού.

Όπως είχε γράψει η εφημερίδα, στις 26 Ιανουαρίου 1998 ο ηθοποιός κατέθεσε ως μάρτυρας ενώπιων του ανακριτή, ενώ προηγουμένως οι εισαγγελικές αρχές είχαν ασκήσει δίωξη κατά αγνώστου προσώπου, ύστερα από καταγγελία τρανσέξουαλ ατόμου που είχε υποστηρίξει ότι είχε κακοποιηθεί σεξουαλικά. Το μόνο που φέρεται να θυμόταν ήταν τα χαρακτηριστικά μιας μοτοσικλέτας. Τίποτε άλλο.

Από την κατάθεση – ντοκουμέντο, σύμφωνα πάντα με την εφημερίδα, προκύπτει ότι ότι για έναν περίεργο λόγο στο στόχαστρο της ανακριτικής έρευνας βρέθηκε η συγκεκριμένη μηχανή, για την οποία ο Δημήτρης Λιγνάδης κατέθεσε ότι ανήκε στον αδερφό του, Ιωάννη, ο οποίος εκείνη την περίοδο σπούδαζε στην Αγγλία.

Στη δισέλιδη συμπληρωματική του κατάθεση ο Λιγνάδης είναι ξεκάθαρος. Αναφέρει ότι η συγκεκριμένη μηχανή για την οποία τον ρώτησαν οι αστυνομικοί ανήκε στον αδερφό του, ο οποίος όμως μετά τις διακοπές του Πάσχα του 1997 έφυγε για τη Μ. Βρετανία, από όπου και επέστρεψε στο τέλη Ιουνίου του 1997.

Όπως είπε, στο μεσοδιάστημα τη συγκεκριμένα μοτοσικλέτα την κυκλοφορούσε ο ίδιος, αλλά αρνήθηκε ότι είχε ταξιδέψει στη Λέσβο. «Το προηγούμενο βράδυ, δηλαδή στις 7/6/1997, τελείωσα την πρόβα μου στο θέατρο στην Πλάκα και μετέπειτα συναντήθηκα με την … και μάλιστα πήγα με την προαναφερόμενη μηχανή στο σπίτι της που βρίσκεται στον περιφερειακό του Λυκαβηττού. Αμέσως μετά συναντηθήκαμε με την Ελένη Κούρκουλα στο εστιατόριο ‘Μαγεμένος Αυλός’. Το γεγονός αυτό το θυμάμαι χαρακτηριστικά και αυτό γιατί κάθε Σάββατο με τα προαναφερόμενα πρόσωπα πηγαίναμε στο συγκεκριμένο μέχρι να φύγουμε από την Αθήνα για τις θεατρικές παραστάσεις.

Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι την επόμενη μέρα, Κυριακή 8/6/1997, δέχτηκα τις πρωινές ώρες ένα τηλεφώνημα στο σπίτι μου από την Αστυνομία που μου ζητούσε να μάθει αν η παραπάνω μηχανή ανήκε σε εμένα. Τους απάντησα ότι ιδιοκτήτης της μηχανής είναι ο αδερφός μου, Ιωάννης Λιγνάδης, ο οποίος βρίσκεται στο εξωτερικό. Είπε ότι τη μηχανή τη χρησιμοποιούσα και εγώ και με ρώτησαν αν είχα έρθει στη Μυτιλήνη. Του απάντησα αρνητικά και τους ρώτησα γιατί με ρωτούσαν όλα τα παραπάνω και αυτοί μου απάντησαν ότι είχε γίνει ένα συμβάν στη Μυτιλήνη και μου έδωσαν αυτόν τον αριθμό μηχανής» φέρεται να είχε πει στις αρχές.

Τι απέγινε η έρευνα

Σύμφωνα με την εφημερίδα «Μπαμ», από την έρευνά της δεν έχει καταστεί, μέχρι σήμερα, δυνατό να εξακριβωθεί το πού ακριβώς οδήγησε η έρευνα του ανακριτή σχετικά με αυτήν την περίεργη υπόθεση του καταγγελλόμενου βιασμού στη Μυτιλήνη το 1997.

Κανείς δεν γνωρίζει εάν εντοπίστηκε ο δράστης ή οι δράστες της καταγγελλόμενης πράξης και αν τελικά λογοδότησαν στη Δικαιοσύνη, ή η υπόθεση μπήκε στο αρχείο λόγω μη επαρκών αποδείξεων.

Η πληροφορία, όμως, ότι η καταγγέλλουσα ήταν η Δήμητρα της Λέσβου δίνει νεό, ιδιαίτερο ενδιαφέρον και στη συγκεκριμένη υπόθεση, εάν φυσικά επαληθευτεί.

Headlines