Αυτό είναι το πραγματικό όνομα του Ρένου Χαραλαμπίδη

Ο Ρένος Χαραλαμπίδης είναι ένας από τους αγαπημένους ηθοποιούς της γενιάς του, που κρατάει χαμηλό προφίλ με τα μίντια.

Η φετινή τηλεοπτική σεζόν «στιγματίστηκε» από τα «Καλύτερα μας χρόνια», το σίριαλ της ΕΡΤ μέσα από το οποίο επέστρεψε τηλεοπτικά και ο Ρένος Χαραλαμπίδης που όπως ο ίδιος λέει «μου έδωσε την ευκαιρία να δοκιμάσω έναν ρόλο στον οποίο δεν με είχατε συνηθίσει.

Ήταν μεγάλη μου τύχη να γίνω και εγώ μέρος της επιστροφής της ΕΡΤ σε ένα πρόγραμμα που συνδυάζει την ποιότητα και την εμπορικότητα. Όπως οφείλει η δημόσια τηλεόραση».

Ο ηθοποιός μέσα από πρόσφατη συνέντευξή του στο περιοδικό Τηλέραμα αποκαλύπτει άγνωστες πτυχές της ζωής του.

Ανάμεσα σε αυτές και ποιο είναι το πραγματικό του όνομα.

«Το πραγματικό μου όνομα, όπως αναγράφεται στην αστυνομική μου ταυτότητα, είναι Ειρηναίος. Όταν ήμουν παιδί, με ενοχλούσε που είχα παράξενο όνομα, αλλά μεγαλώνοντας το αγάπησα πολύ. Σκέφτομαι μάλιστα μήπως αρχίσω να το χρησιμοποιώ πλέον επίσημα.

Η μητέρα μου, από την άλλη, με φώναζε Χρυσοβαλάντη, γιατί, αντιμετωπίζοντας κάποια προβλήματα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, με είχε τάξει στο μοναστήρι της Αγίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου.

Είμαι μοναχοπαίδι. Δεν έχω αδέλφια. Αυτό με έκανε να νιώθω από μικρός πολύ μόνος. Εχω αναπτύξει μια μοναχικότητα που μέσα από την ωριμότητα την έχω κάνει δημιουργική, θα ήθελα να είχα αδέλφια, αλλά έχω μάθει να αποδέχομαι την πραγματικότητα όπως είναι.

Στο σχολείο ήμουν ένα σιωπηλό παιδί. Ήμουν μέτριος μαθητής, αλλά διάβασα πολύ για να μπω στο πανεπιστήμιο. Τελικά κατάφερα να περάσω στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης Αθηνών. Πιστεύω ότι θα μου πήγαινε πολύ να ήμουν δάσκαλος σε δημοτικό σχολείο.

Ένα παιδικό απωθημένο που πραγματοποιώ αυτή την εποχή είναι ότι μαθαίνω ιππασία. Συνειδητοποίησα ότι όλοι οι προγονοί μου, μέχρι και τον πατέρα μου, ήταν καβαλάρηδες. Προσπαθώντας να βρω μια σύνδεση με τις ρίζες μου, ξεκίνησα να καβαλάω άλογο. Πραγματικά έχω μαγευτεί και νιώθω ότι γίνομαι μέρος μιας παράδοσης που έχει χαθεί.

Αν και γεννήθηκα στην Αθήνα, στου Ζωγράφου, τα καλοκαίρια μου τα πέρασα στο Εβρο. Όλες αυτές οι εικόνες των αλόγων που κάλπαζαν έχουν χαραχτεί βαθιά μέσα μου. Τώρα, καβαλώντας άλογο, νιώθω ότι μπαίνω μέσα στις παιδικές μου αναμνήσεις.

Δεν μπορώ να πω ότι έχω χόμπι. Αν εξαιρέσεις την αγάπη μου για τα χρυσόψαρα, που τώρα δυστυχώς μου έχει μείνει μόνο ένα, δεν έχω κάτι άλλο να ασχολούμαι πέρα από τη δουλειά μου».