«Στο μέλλον ο καθένας θα είναι παγκοσμίως διάσημος για δεκαπέντε λεπτά».

Μεγάλε Αντι Γουόρχολ, έμεινες διάσημος για την ιστορική αυτή ατάκα σου. Που να γνώριζες και την πολιτεύτρια από τη Θεσσαλονίκη, Αφροδίτη Λατινοπούλου. Οση δημοσιότητα δεν είχε αποκτήσει όλα αυτά τα χρόνια, την πέτυχε με ένα βιντεάκι για τις… αξύριστες γυναίκες, κι όχι μόνο.

«Αφήνουν τρίχες στα πόδια και το φωτογραφίζουν, τρίχες στη μασχάλη, τρίχες στο μουστάκι, ραγάδες, πανάδες, κυτταρίτιδα και οτιδήποτε άλλο αντιαισθητικό υπάρχει πάνω τους». Οι δε άντρες, σύμφωνα με την πολιτεύτρια… ρέπουν προς το γυναικείο φύλο. Ξυρίζονται παντού, φοράνε και σχεδόν γυναικεία ρούχα. Είναι λίγο – πολύ… γυναικωτοί σε αντίθεση με τους μπρουτάλ τύπους που γαμωσταυρίζουν τις γυναίκες τους κάθε μέρα, που δέρνουν τις συντρόφους τους και κάνουν τσαμπουκάδες στους δρόμους.

Ή σε αντίθεση με τους μάτσο άνδρες που δεν το… πνίγουν το κουνέλι, ούτε κανελώνουν το ρυζόγαλο.

Βεβαίως, αν δεν υπήρχαν τα social media σιγά μην ασχολούμασταν με την εν λόγω κυρία, ή με κάθε κυρία που «σιχαίνεται» ό,τι δεν ανήκει στον δικό της κώδικα προτύπων που δεν ανέχεται όχι μόνο τις τρίχες αλλά και (τι ποιο φυσιολογικό) τις ραγάδες ή την κυτταρίτιδα.

Μέχρι και την αποδοκιμασία της Γενικής Γραμματέως Οικογενειακής και Πολιτικής Ισότητας Φύλων, αλλά της αρμόδιας επιτροπής της Βουλής, πέτυχε η κ. Λατινοπούλου. Και ορθώς, κάθε πολιτικό στέλεχος που προωθεί απόψεις και συμπεριφορές που ενισχύουν τον σεξισμό και τις έμφυλες διακρίσεις απαράδεκτες και καταδικαστέες, οφείλει να προσέχει.

Προφανώς στην κ. Λατινιπούλου και σε χιλιάδες άλλες γυναίκες ή άνδρες με ανάλογες απόψεις, δεν πέρασε ποτέ από το μυαλό η φράση «αυτοδιάθεση σώματος».

Ητοι: Είμαι γυναίκα, είμαι άνδρας; Κάνω ό,τι γουστάρω με το σώμα μου και δεν δίνω λογαριασμό σε κανέναν.

Αλίμονο εν έτει 2021 να έχουμε «αστυνομία σώματος». Είσαι εύσωμη; Στο σπίτι και μην κυκλοφορείς γιατί ενοχλούνται τα… μοντέλα.

Είσαι πολύ αδύνατη; Τράβα φάε κάνα χάμπουργκερ να πάρεις κάνα κιλό γιατί δεν είσαι αποδεκτή.

Είσαι αξύριστη. Αντε ξυρίσου γιατί το… θέαμα χαλάει την εικόνα των απανταχού… bimbo που τρέχουν όλη μέρα και κάνουν το beaute τους σα να μην υπάρχει αύριο.

Καημένη Γεωργία Βασιλειάδου. Καημένη Σαπφώ Νοταρά τι θα τράβαγες αν ζούσες στην εποχή της εικόνας όπου τα πάντα επιλέγονται με βάση τα like στις selfie και τις καρδούλες στις φωτογραφίες των… instagrammers, κυρίως γυναικών, που κάνουν καριέρα με πόζες.

Στην κοινωνία, όχι μόνο στην ελληνική, επικρατεί περισσή υποκρισία, αλλά και παντελής έλλειψη μέτρου. Ή με την Λατινοπούλου πρέπει να είσαι και να προωθείς σεξιστικές θεωρίες και αντιφεμινιστικές απόψεις ή με όσους επιτέθηκαν στην Λατινοπούλου γιατί… είναι όμορφη και γιατί προωθεί το δικό της πρότυπο.

Γιατί μη μου πείτε. Ρατσισμός δεν είναι όταν επιτίθεσαι σε μια γυναίκα επειδή είπε μια ανοησία; Στο κάτω – κάτω γιατί να δώσεις αξία σε μια θεωρία στο Instagram όταν η ζωή είναι αλλού;

Γιατί να θεωρείς… influencer κάθε ανύπαρκτη ανθυποσελέμπριτι όταν οι γυναίκες πρέπει να κερδίζουν τις μάχες αλλού κι όχι στην εικόνα που προωθούν;

Να το ξεκαθαρίσουμε μια και καλή. Κάθε άνθρωπος μπορεί να είναι όπως αυτός γουστάρει. Με τρίχες, ξυρισμένος, με ραγάδες, με περιττά κιλά, με μαλλιά ή χωρίς. Δεν ενοχλείται κανένας και δεν πρέπει να δημιουργούμε ιδεολογικές «Σπιναλόγκες» για να βάλουμε μέσα όσους δεν ανήκουν στα πρότυπά μας.

Δεν μας αρέσει; Δεν κοιτάμε, αλλά δεν κρίνουμε κιόλας. Κάθε άνθρωπος είναι αυτεξούσιο και αυτενεργούμενο άτομο.

Κυρίως οι γυναίκες που πασχίζουν να κατακτήσουν έναν καθαρά ανδροκρατούμενο κόσμο. Ας μην τους βάζουμε εμπόδια, ας μην τους δημιουργούμε προβλήματα.

Όμως, και τα κορίτσια έχουν την ευθύνη τους για τις… Λατινοπούλου αυτού του κόσμου. Επί της ουσίας αυτοσαμποτάρουν το γυναικείο κίνημα.

Διότι όταν το πρότυπο είναι η κάθε «πλαστική» ηθοποιός ή παρουσιάστρια με το «τέλειο» κορμί και τις πλατινέ μπούκλες, τότε οι άλλες γυναίκες θα βρεθούν στο περιθώριο.

Όταν όλες θέλουν να μοιάσουν στην Κιμ, στην Τζένιφερ, στην Ελένη, στην Ιωάννα, στην Κωνσταντίνα που έχουν όλες κάνει συμβόλαιο με τον… διάβολο (έτσι λένε τους πλαστικούς) για να μείνουν όπως ήταν στα 20, ε τότε μην θέλουμε αντιστάσεις της κοινωνίας.

Όταν το πρότυπο είναι πώς θα μοιάσουμε με την τάδε ξανθιά, με τη δείνα μελαχρινή, με την… διάσημη που προμοτάρει τα τάδε μαλλιά, τα τάδε νύχια και τα τάδε ρούχα, τότε να περιμένουμε τέτοιες συμπεριφορές.

Να το ξεκαθαρίσουμε. Κι αυτό δικαίωμά τους είναι. Αυτοδιάθεση είπαμε, όχι όμως και δικτατορία των προτύπων.

Όχι, λοιπόν. Κάθε γυναίκα, κάθε άνθρωπος, έχουν αξιοπρέπεια, χαρακτήρα, μυαλό, κουλτούρα και κυρίως κοινό νου για να επιλέξουν τι θα είναι στη ζωή τους.

Και όπως θέλουν να είναι, έτσι θα τις δεχθούμε. Αλίμονο να φτιάχναμε έναν κόσμο όπου κυριαρχεί η ευγονική και όλες θα είναι ίδιες, πλαστικές bimbo που θα δυσκολευόσουν να τις ξεχωρίσεις.

Headlines