Σε αναζήτηση πολιτικής διεξόδου τα κόμματα της ελληνικής αντιπολίτευσης καταφεύγουν τελευταία σε πλατφόρμες οικολογικές. Με σύνθημα τις «πράσινες» πολιτικές και την προστασία του περιβάλλοντος, και της ατμόσφαιρας, από την απερίσκεπτη ανθρώπινη παρέμβαση τα κόμματα της αντιπολίτευσης εκτιμούν πως ανακάλυψαν μια καινούργια πηγή έμπνευσης. Και πολιτικές που τα απελευθερώνουν από τη ρουτίνα και το παρακμιακό τέλμα του παρελθόντος. Δίχως βέβαια να παρατηρούν και τα προβλήματα της ΕΕ που δεν μπορεί να καταλήξει σε κάτι συγκεκριμμένο…

Οι περιβαλλοντικές τους ευαισθησίες εκφράζονται μέσα από τη δηλωμένη τους αποφασιστικότητα να κινηθούν ώστε να περιορισθούν οι όποιες αρνητικές επιπτώσεις πάνω στο κλίμα. Μια και είναι, σύμφωνα με τους ειδικούς, οι ανθρώπινες δραστηριότητες που έχουν σχέση με τη βιομηχανία, τη μεταποίηση και την επιχειρηματικότητα γενικά που προκαλούν τις μεγαλύτερες ζημιές. Δηλαδή το περιβάλλον καταστρέφεται από εκείνες ακριβώς τις δραστηριότητες που ανέδειξαν τον καπιταλισμό σαν το πιο πετυχημένο οικονομικό σύστημα πάνω στη γη. Δεν είναι τυχαίο πως οι ιδεολογικοί πολέμιοι του καπιταλισμού είναι και οι φανατικότεροι υποστηρικτές των μέτρων που πρέπει να ακολουθηθούν για τον περιορισμό του! Μόνο που ποτέ δεν φρόντισαν τις πολιτικές αυτές να εφαρμόσουν οι χώρες του τότε «σοσιαλιστικού ρεαλισμού»…

Βέβαια μόνο για τις δυτικές καπιταλιστικές χώρες ισχύουν αυτά. Εξίσου αυστηρά μέτρα περιορισμού των βιομηχανικών ρύπων σε χώρες πρώην ή νυν σοσιαλιστικές δεν φαίνονται να ακολουθούνται. Στο πάνθεον των μη κυβερνητικών οργανώσεων (NGOs) διακρίνει κανείς διαπύρσιους κήρυκες των κινδύνων κατά του κλίματος από τις μεγάλες δυτικές βιομηχανικές μονάδες από εγκαταστάσεις εξόρυξης υδρογονανθράκων και αναζήτησης ενέργειας από σχιστολίθους ή ακόμη, τώρα τελευταία, από ρύπους που εκπέμπει η ποντοπόρος ναυτιλία. Η ραχοκοκκαλιά δηλαδή της δυτικής καπιταλιστικής ανάπτυξης πρέπει να τσακισθεί. Ωστε να αποσοβηθούν οι όποιες επιπτώσεις πάνω στις κλιματικές συνθήκες…

Το βασικό επιχείρημα είναι οι επιπτώσεις των εκροών διοξειδίου του άνθρακα (CO2) στην υπερθέρμανση της ατμόσφαιρας. Με αποτέλεσμα να λιώνουν οι πάγοι, να εξαφανίζονται οι παγετώνες και να ανεβαίνει επικίνδυνα η στάθμη των ωκεανών. Αυτή είναι η ετυμηγορία της Ειδικής Επιτροπής του ΟΗΕ για το κλίμα (IPCC). Που στηρίζεται σε μια σειρά, κατά τα λεγόμενά τους, κοινά αποδεκτών παρατηρήσεων ειδικών επιστημόνων. Που δεν επιδέχονται, όπως λένε οι ίδιοι, αμφισβήτησης. Κι αποτελούν πλέον κοινό τόπο και για πολλούς συμβατική αλήθεια. Είναι όμως έτσι; Οποιος αμφισβητεί την «άνωθεν» αυτή αλήθεια καθυβρίζεται και λοιδορείται. Κι όμως, το πιο κεντρικό επιχείρημα αμφισβητείται. Η ατμόσφαιρα πρώτα θερμαίνεται κι ακολουθεί η αύξηση των τιμών του CO2 (βλ. The Great Global Warming Swindle – Η Μεγάλη Εξαπάτηση της Παγκόσμιας Υπερθέρμανσης)https://en.m.wikipedia.org/wiki/The_Great_Global_Warming_Swindle)! Υπερθέρμανση υπάρχει. Αλλά δεν οφείλεται στον άνθρωπο. Είναι ένας φυσικός κύκλος εξελίξεων μέσα στον χρόνο.

Οπως και η συναίνεση που δήθεν υπάρχει του κόσμου της επιστήμης δεν ευσταθεί. Οι απόψεις της IPCC διαφημίσθηκε πως στηρίζονται από 1.500 ειδικούς. Αποδείχθηκε πως συμφωνούν μόνο 53 – κι αυτοί στηρίζονται όχι σε ακαδημαϊκά ευρήματα αλλά σε προπαγανδιστικές ανακοινώσεις NGOs (Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων) (Βλ. Christopher Booker, «Global Warming: A Case Study in Groupthink». GWPF, 2018, σελ. 43-44). Σύμφωνα με τον γνωστό φυσικό του Πανεπιστημίου Princeton, Will Happer: «Η υπόθεση πως οι άνθρωποι μπορούν πραγματικά να αλλάξουν το κλίμα δεν υποστηρίζεται με αποδεικτικά στοιχεία από τις επιστήμες της γεωλογίας, της αρχαιολογίας, της ιστορίας και της αστρονομίας. Η υπόθεση αυτή έχει απορριφθεί».  Παρόμοιος σκεπτικισμός έχει εκφρασθεί από πολλούς επιστήμονες, όπως ο νομπελίστας φυσικός Ivar Giaever και ο συγγραφέας του «Heaven & Earth» καθηγητής Ian Plimer. Για διάσημους σκεπτικιστές βλ. https://www.businessinsider.com/the-ten-most-important-climate-change-skeptics-2009-7

Οι σχετικές πολιτικές πλατφόρμες, λοιπόν, πέραν του κατευθυνόμενου πολιτικού τους στόχου, δεν έχουν εγκυρότητα εγγύησης για χειροπιαστά αποτελέσματα. Διανθίζουν με ευχολόγια τον πολιτικό τους λόγο δίχως την παραμικρή αποτελεσματικότητα. Εκτός από το πρόσθετο βάρος κατά των φορολογουμένων, τη ζημιά στην παραγωγικότητα των οικονομιών και ίσως κάποια κέρδη για τις επιχειρήσεις που ειδικεύονται στα πράσινα προϊόντα…

Headlines