Τα ταξίδια του Τσαβούσογλου φιλί ζωής στον δικτάτορα Ερντογάν

Τα αλλεπάλληλα ταξίδια του τούρκου ΥΠΕΞ Μεβλούτ Τσαβούσογλου στην Ελλάδα, μολονότι τυπικά, εντάσσονται στο πλαίσιο των διπλωματικών σχέσεων και οικονομικών ανταλλαγών, τελικά αποδεικνύονται ταξίδια διασποράς, (από την τουρκική πλευρά), ανθελληνικού μίσους στις θρησκευτικές και γλωσσικές κοινότητες. Με άλλα λόγια, επανάληψη της γνωστής όχι μόνον αναποτελεσματικής, αλλά και επονείδιστης εκστρατείας, που δηλητηριάζει τις σχέσεις των δύο όμορων λαών. Με απώτερο και πάντα αναποτελεσματικό στόχο:

– Την κατά παράβαση της Συνθήκης της Λωζάνης μετονομασία των γλωσσικών και θρησκευτικών μειονοτήτων (προτιμώ τον όρο κοινοτήτων), σε «καταπιεζόμενες» τουρκικές (!) μειονότητες! Και ώ της βλακείας και της κατά συρροήν ηλιθιότητος! Αυτές οι μειονότητες απολαύουν όλα τα προνόμια του ίδιου, του συνόλου του ελληνικού λαού, στο πλαίσιο της συνύπαρξης στην ευνομούμενη Ευρωπαϊκή Ένωση. Και από την πλευρά αυτή η Τουρκία, ως υποψήφια χώρα-μέλος της ΕΕ, που περιφρονεί τους κανόνες της δημοκρατικής συγκρότησης και λειτουργίας της ΕΕ, εκδήλως εκφράζει ανοιχτά το πλέγμα μειονεξίας, ή αλλιώς το κόμπλεξ κατωτερότητας έναντι των 27 χωρών-μελών της ΕΕ, προσπαθώντας να σβήσει αυτή τη ντροπή με βρισιές και φοβέρες κατά του ελληνικού λαού και της ηγεσίας του και με την κατασκευή νέων εχθρών σε όλα τα γεωγραφικά μήκη.

– Ο επόμενος και διαρκώς ουτοπικός και σχιζοφρενικός στόχος του καθεστώτος Ερντογάν είναι η μετατροπή των ευνομούμενων γλωσσικών-θρησκευτικών μειονοτήτων της Ελλάδας, σε πλειοψηφούσες δήθεν «καταπιεζόμενες» τουρκικές εθνότητες, που θα ζητούσαν για τη … σωτηρία τους από τον ελληνικό ζυγό (!) την ένταξη της δυτικής ελληνικής Θράκης στον κορμό της Τουρκίας! Δηλαδή αλυτρωτική νόσος τρισχειρότερη από εκείνη των Σκοπίων…

Το ισχυρό χαστούκι των Πομάκων

Η πρόσφατη συνάντηση των δύο ομολόγων ΥΠΕΞ Ελλάδας-Τουρκίας είχε καθαρώς προπαρασκευαστικό χαρακτήρα για την επικείμενη συνάντηση του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στη σύνοδο Κορυφής των χωρών-μελών του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες.

Παρόλα αυτά ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου, πριν από τη συνάντησή του στην Αθήνα με τον Νίκο Δένδια, προτίμησε κατά τη πάγια διπρόσωπη τουρκική διπλωματία να πραγματοποιήσει ιδιωτική επίσκεψη στη μουσουλμανική κοινότητα της Θράκης, που με αμείωτο ανερυθρίαστο θράσος την απεκάλεσε «τουρκική μειονότητα με πολλά προβλήματα». Ατυχώς και στην κυριολεξία έφαγε τα μούτρα του με την άρνηση των Πομάκων της Θράκης να δεχτούν τον Τσαβούσογλου, χαρακτηρίζοντάς τον ουσιαστικά εχθρό των Πομάκων και κατά συνέπειαν ανεπιθύμητο πρόσωπο (Persona non grata). Το συνταρακτικό κείμενο της επιστολής της πομακικής κοινότητας προς τον Τσαβούσογλου δημοσιεύτηκε από ελάχιστες ελληνικές ημερήσιες εφημερίδες και από τις περισσότερες ιστοσελίδες του Διαδικτύου.

Το χρέος της πατριωτικής μνήμης

Τα γεγονότα των «Σεπτεμβριανών» του 1955 στην Κωνσταντινούπολη, με τη βαρβαρότητα των αιμοσταγών τραμπούκων του Μεντερές, κατέστρεψαν τις περιουσίες των Ελλήνων και διέλυσαν την ελληνική κοινότητα των 120.000 ψυχών, μειώνοντάς την στους σημερινούς 1200 έλληνες της Κωνσταντινούπολης. Και χώρια οι δολοφονίες, ακόμη και ιερωμένων, εκτός βέβαια από τα αμέτρητα ερείπια της ακμάζουσας ελληνικής παροικίας.

Η πιο πρόσφατη πράξη διασυρμού και βεβήλωσης της Αγιά Σοφιάς ήταν η φρικιαστική φωταγώγηση του ναού, που μετατράπηκε de facto σε τζαμί, για τον εορτασμό της 586ης επετείου της άλωσης της Κωνσταντινούπολης.

Δυστυχώς τότε, η Ελλάδα, θύμα της πολιτικής της λήθης των τότε κυβερνήσεων, δεν πείραζε ούτε ένα ρουθούνι από τη μύτη της γλωσσοθρησκευτικής μουσουλμανικής κοινότητας της Θράκης, μολονότι θα εδικαιολογούντο ακόμη και μαζικές απελάσεις από την περιοχή, κατ’ εφαρμογήν του νόμου της ανταπόδοσης (rétortion) του Διεθνούς Δικαίου.

Η ίδια ανεκτική ελληνική στάση, έναντι της νεο-οθωμανικής βαρβαρότητας επανελήφθη και επαναλαμβάνεται ακατάπαυστα από τότε έως και σήμερα με:

– την παγκόσμια ελληνική «πρωτοτυπία» να ανεχόμαστε, επί μισό περίπου αιώνα, παραβίαση των εναέριων συνόρων μας από οπλισμένα μαχητικά αεροσκάφη της Τουρκίας. Σε καμία άλλη χώρα του κόσμου δεν συγχωρείται αυτό το ρεζιλίκι! Το Διεθνές Δίκαιο δικαιολογεί ακόμη και κατάρριψη των παράνομα εισερχομένων στην ξένη επικράτεια μαχητικών αεροσκαφών. Εδώ αρκούμαστε στις αναχαιτίσεις των επιδρομέων, που γίνονται με μύριους κινδύνους θανάσιμων «ατυχημάτων».

Στη σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες θα συζητηθεί η πορεία των ελληνο-τουρκικών διαπραγματεύσεων.

– Την σιωπή των ελληνικών αμνών και συγκεκριμένα της Ακαδημίας Αθηνών, της UNESCO και των Πρυτανικών Αρχών,  στον εορτασμό της φρικιαστικής 568ης επετείου της άλωσης της Κωνσταντινούπολης, όπως οργανώθηκε και σκηνοθετήθηκε αυτός ο εορτασμός, από το ανθελληνικό και αντιχριστιανικό επιτελείο του τυράννου Ερντογάν, με τη μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε φωταγωγημένο με εμετικές σωβινιστικές παραστάσεις, μουσουλμανικό τέμενος.

Οι πρόγονοι του Ερντογάν

Τέλος, ας σημειωθεί ότι ο Ερντογάν σε λόγο του προς την φερτή κοσμοσυρροή των μουσουλμάνων τόνισε την ακόλουθη γεμάτη από παραφροσύνη δήλωση: «Με την επέτειο αυτή τιμούμε τη μνήμη των προγόνων μας». Αλλά ποιων προγόνων;

Μήπως του αυτοκράτορα Ιουστινιανού που είναι πρόγονος των Ελλήνων, ή του Μωάμεθ του Πορθητή που μετέτρεψε όπως ο Ερντογάν σε τζαμί το ανεπανάληπτο μνημείο του βυζαντινού πολιτισμού, βεβηλώνοντας έτσι χάριν της οθωμανικής βαρβαρότητας τα μνημεία λατρείας των αλλοθρήσκων, αλλά και φορέων ενός πολιτισμού άγνωστου και ανάρμοστου, στα μέτρα των ληστρικών ορδών της Κεντρικής Ασίας;

Κλείνοντας το κείμενό μου αυτό εύχομαι, στην επικείμενη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στις 16 αυτού του μήνα στις Βρυξέλλες, κάποιος ή κάποιοι τόσο από την Ελλάδα, όσο και από τις χώρες-μέλη του ΝΑΤΟ και της ΕΕ να θυμίσουν, έστω και λίγες από τις αλήθειες αυτού του κειμένου, στους συνέδρους. Για το καλό της ίδιας της ΕΕ. Όσο για το ΝΑΤΟ, αμφιβάλλω εάν διακατέχεται από παρόμοιες ευαισθησίες…