Της Μαρίας Μουρελάτου

«Το βιολογικό παιδί δεν ήρθε ο,πότε προχωρήσαμε στην αναδοχή γιατί προτιμούσαμε να βοηθήσουμε ένα παιδί από ίδρυμα. Είδαμε τρία-τέσσερα ιδρύματα και το 2016 ξεκινήσαμε με δύο βραχείες αναδοχές. Στην πρώτη, η βιολογική μητέρα ήταν κρατούμενη και όταν αποφυλακίστηκε διεκδίκησε το παιδί. Η full time αναδοχή ήρθε με το τρίτο παιδάκι που ήταν μόλις 1,5 έτους. Ξεκινήσαμε με καθημερινή αναδοχή στο σπίτι. Το παιδί είχε στοιχεία παραμέλησης.

Δεν είχε κάποια σύνδεση συναισθηματική. Μάθαμε ότι οι συνθήκες διαβίωσης στο σπίτι του ήταν ακατάλληλες. Εγινε καταγγελία, αφαιρέθηκε από τους γονείς του και τοποθετήθηκε στο ίδρυμα. Σήμερα, ο Ανδρέας είναι τεσσεράμισι ετών και πλήρως ενταγμένος στην οικογένειά μας. Πηγαίνει προνήπιο, είναι ξετρελαμένος με τα κινητά, λατρεύει τους αριθμούς και αγαπάει πολύ τη θάλασσα. Από ένα παιδάκι που γλωσσικά είχε μείνει πολύ πίσω, η εξέλιξή του ήταν απόλυτη, τόσο λεκτικά όσο και ψυχοσυναισθηματικά. Κοινωνικά είναι πολύ αγαπητός, κάνει φιλίες, αλληλεπιδρά. Η δική μας περίπτωση, άλλωστε, εξελίσσεται σε υιοθεσία» περιγράφει στα «ΝΕΑ» η 45χρονη Χριστίνα, ανάδοχη μητέρα που αρχικά, όπως παραδέχεται, τα βρήκε λίγο σκούρα, αλλά είχε βοήθεια από κοινωνικούς λειτουργούς σε κάθε της βήμα:

«Εχω πάρει πάρα πολλή βοήθεια. Στην αρχή φαντάζει τρομακτικό και για τον γονέα. Το αρχικό μου ερώτημα ήταν πότε να του το πω. Μια καλή κοινωνική λειτουργός με καθησύχασε. Μου είπε «μην το πεις τώρα, μπορεί να το τρομάξεις. Επικεντρώσου στα βασικά που είναι η ασφάλεια, η δημιουργία κανόνων, ορίων, συνηθειών». Το πότε και πώς να το πεις στο παιδί είναι περισσότερο αγωνία των γονιών. Τα παιδιά ζουν την πραγματικότητα μιας οικογένειας. Οταν είναι μικρά μπορεί να νομίζουν ότι τα έχεις γεννήσει εσύ. Οπότε τους μιλάς για τον κύκλο ζωής. Πρόσφατα του είπαμε πράγματα, ότι «ήρθες σε εμάς σε αυτήν την ηλικία, ότι σε αγαπάμε το ίδιο». Είναι μια ιστορία που επαναλαμβάνεται ώστε να μπορέσει το παιδί να τη συνηθίσει, να εξοικειωθεί με την αλήθειά του. Του περιγράφεις μια ιστορία η οποία είναι κανονική, λίγο διαφορετική από τις άλλες, αλλά μέσα στα όρια της οικογένειας. Εξαρτάται και από το παιδάκι, το συγκεκριμένο όσο ρωτάει τόσο του λέω, δεν τα πιέζω τα πράγματα».

Οσον αφορά τη συμβουλή που θα έδινε σε άλλα ζευγάρια, ξεκαθαρίζει ότι θα συνέστηνε την αναδοχή. «Αρχίζω κι εγώ να το λέω γύρω μου σε ανθρώπους που μπορεί να έχουν ένα σταθερό σπίτι με ασφάλεια, μια οικονομική δυνατότητα να βοηθήσουν ένα παιδάκι να πάρει μια θετική εμπειρία ζωής» καταλήγει.

Αλλαγές

Εξάλλου, σε μια συγκινητική τελετή στο Αίθριο του Μεγάρου Μουσικής η υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων παρουσίασε πρόσφατα τον νέο θεσμό της αναδοχής που αναβαπτίστηκε μέσα από τρεις πρωτοβουλίες:

  • Την αύξηση των ηλικιακών ορίων ώστε άμεσα να μπορεί να γίνει ανάδοχος κάθε πολίτης από 25 έως 75 ετών, όταν το αντίστοιχο ηλικιακό όριο πριν ήταν από 30-60 έτη.
  • Την καθιέρωση μηνιαίου επιδόματος αναδοχής από 325 έως και 1.200 ευρώ, αυτόματα και ψηφιακά, στο οποίο εντάσσονται και οι 494 σημερινοί ανάδοχοι, με την πρώτη καταβολή να ξεκινά στα τέλη Ιουνίου.
  • Τη δημιουργία του paidi.gov.gr, μιας νέας ψηφιακής πλατφόρμας ενημέρωσης των υποψήφιων ανάδοχων γονέων.

«Δημιουργούμε τις προϋποθέσεις ώστε να έχουμε πολλές ανάδοχες οικογένειες, όπως άλλωστε στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες. Η αναδοχή είναι πάνω απ’ όλα πράξη αγάπης, φροντίδας και ανιδιοτέλειας» σημείωσε η Δόμνα Μιχαηλίδου.

Νέο σύστημα

Ανάδοχος μπορεί να γίνει κάθε πολίτης ως μονογονέας, κάθε έγγαμο ζευγάρι και κάθε ζευγάρι που έχει σύμφωνο συμβίωσης, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη το φύλο, η θρησκεία και οι σεξουαλικές προτιμήσεις. Στην καταγραφή που προηγήθηκε από την ομάδα εργασίας βρέθηκε ότι σήμερα 1.569 παιδιά μεγαλώνουν σε 82 κλειστές δομές παιδικής προστασίας. Με το νέο σύστημα υιοθεσιών-αναδοχών, από τον περασμένο Ιούλιο σχεδόν 700 παιδιά βγήκαν από τα ιδρύματα και βρήκαν τη δική τους οικογένεια.

Στη νέα εκστρατεία ενημέρωσης με σύνθημα «Αλλαξε τη ζωή ενός παιδιού. Γίνε ανάδοχος», με τη συνεργασία της UNICEF, στο πλαίσιο της υλοποίησης του πιλοτικού προγράμματος «Child Guarantee» της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, πρωταγωνιστούν δύο ήρωες κινουμένων σχεδίων, ένα τιγράκι που χάνει τη μαμά του στο δάσος και ένας ουρακοτάγκος, η Ελλη, που ανοίγει την αγκαλιά της για να του προσφέρει ασφάλεια και αγάπη. Ο,τι ακριβώς χρειάζονται και τα παιδιά…

Headlines