Εφαρμογές γνωριμιών: Επικίνδυνες για τις γυναίκες;

Ακόμη και πριν την πανδημία, ζούσαμε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μας μέσα από οθόνες. Και φυσικά, τα dating apps μετέφεραν σε αυτές και την αναζήτηση συντρόφου. Η είσοδός τους στη ζωή μας συνοδεύτηκε από καχυποψία, αλλά και κάποιο ενθουσιασμό: Ποιος έχει χρόνο για φλερτ σε μια εργασιακή πραγματικότητα γεμάτη υπερωρίες; Και φυσικά, τα dating apps δίνουν στους χρήστες την ευκαιρία να συνομιλήσουν πριν βγουν ραντεβού για πρώτη φορά – επομένως, και να αποφύγουν τις κακοτοπιές. Τουλάχιστον θεωρητικά.

Όπως υποστηρίζει η Nancy JoSales, δημοσιογράφος και συγγραφέας του βιβλίου «Nothing Personal: My Secret Life in the Dating App Inferno», τα dating apps όχι μόνο δεν αποτελούν πάντα μια καλή λύση για τις γυναίκες που αναζητούν την αγάπη, αλλά ενδέχεται να εντείνουν την αντικειμενοποίησή τους ή ακόμη και να τις εκθέτουν σε σοβαρούς κινδύνους.

«Throughout the book, Sales weaves in a thoroughly researched and reported analysis of sexism, technology, and dating, and she also makes a much bigger argument: that dating apps have exacerbated misogyny.» https://t.co/Lv9zuPlCt8

— Nancy Jo Sales (@nancyjosales) June 4, 2021

Μιλώντας στο Slate, η συγγραφέας σημειώνει ότι καθώς διανύουμε μια εποχή κατά την οποία εξετάζουμε με πιο κριτική ματιά τα κοινωνικά δίκτυα, οι εφαρμογές γνωριμιών δεν πρέπει να διαφύγουν της προσοχής μας. Η εμπειρία του online dating, ισχυρίζεται, μπορεί να είναι πράγματι διασκεδαστική για τους άνδρες, όμως για «τις γυναίκες, τα άτομα που ανήκουν σε μειονότητες και τη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα, μπορεί να γίνει βλαβερή εξαιτίας των παρενοχλητικών μηνυμάτων, των γνωστών ανεπιθύμητων πορνογραφικών φωτογραφιών, ακόμη και των σεξουαλικών επιθέσεων και των βιασμών με θύματα γυναίκες – αλλά και άνδρες».

Gay and lesbian sex dating is only successful in the screened personal ads for sex online. Forget dating apps like Tinder. They are way too dangerous, not to mention a complete waste of time.https://t.co/9ucfSJs3gm

— Local Sex Personals (@SexPersonals_L) May 21, 2021

«Έχουν καταγραφεί δολοφονίες», σημειώνει, «πράγμα που δεν δημοσιεύεται από τα μεγάλα ΜΜΕ». Η ίδια έχει δεχθεί έντονες επικρίσεις για τα άρθρα της επάνω στο θέμα, με άτομα να την χαρακτηρίζουν τεχνολογικά αναλφάβητη, αφελή ή να υποστηρίζουν ότι προσπαθεί να προκαλέσει ηθικό πανικό. Εκείνη πιστεύει ότι «οι εταιρείες αυτές μας λένε ψέματα, μας εκμεταλλεύονται, μας προκαλούν εθισμό και δεν μας αφήνουν το περιθώριο να μοιραστούμε τις πραγματικές μας εμπειρίες».

Πώς ενισχύουν τα dating apps τον μισογυνισμό και τον σεξισμό;

Σύμφωνα με την JoSales, στις εφαρμογές γνωριμιών επικρατεί η ανδρική ματιά, με τις γυναίκες να αντικειμενοποιούνται όλο και περισσότερο με κάθε swipe left ή swipe right που κάνει ένας άνδρας για να αποφασίσει αν θα έβγαινε μαζί τους ή όχι. Φυσικά, τις ίδιες κινήσεις κάνουν και οι γυναίκες, όμως όπως τονίζει η συγγραφέας η ήδη υπάρχουσα ανισότητα και αντικειμενοποίηση των γυναικών διαφοροποιεί το περιεχόμενο των πράξεών τους.

If you remember her @VanityFair article on #tinder dating, and/or you too are navigating the “inferno” of #dating #apps, then you won’t want to miss @nancyjosales newest book and this interview!https://t.co/r2HNfupHqW#DatingAdvice #hookups

— Sssh.com (@ssshforwomen) June 2, 2021

Όπως σημειώνει, το 2016, λίγα χρόνια μετά την εμφάνιση των εφαρμογών γνωριμιών, η Εθνική Υπηρεσία Εγκληματικότητας της Βρετανίας πραγματοποίησε μελέτη στην οποία διαπίστωσε ότι είχε σημειωθεί αύξηση των σεξουαλικών επιθέσεων και του βιασμού στη Βρετανία, σε σύνδεση με το online dating, της τάξης του 450%. Αξίζει να σημειωθεί ότι σε πολλές περιπτώσεις η στατιστική αύξηση των βιασμών δεν αποδεικνύει και την πραγματική αύξησή τους, καθώς ενδέχεται να οφείλεται στο γεγονός ότι περισσότερες γυναίκες καταγγέλλουν τα εις βάρος τους εγκλήματα, όμως σύμφωνα με την JoSales, τα ανησυχητικά στοιχεία θα μπορούσαν να αποδοθούν και στο γεγονός ότι σε πολλές περιπτώσεις οι άνδρες θεωρούν αυτονόητο ότι μια γυναίκα που ανοίγει προφίλ σε μια τέτοια εφαρμογή, ενδιαφέρεται για σεξ.

Επιπλέον, παραθέτει ένα άρθρο του ProPublica που αναφέρει ότι περισσότερες από το 30% των 1.200 γυναικών που συμμετείχαν σε αυτό και είχαν βγει ραντεβού με κάποιον που είχαν γνωρίσει στο internet στη διάρκεια 15 ετών είχαν πέσει θύματα σεξουαλικής επίθεσης, η οποία στο 50% των περιπτώσεων κατέληξε σε βιασμό.

Ακόμη, αναφέρεται σε μια μελέτη του 2018 του Πανεπιστημίου του Cornell που είχε διαπιστώσει ότι οι αλγόριθμοι αυτών των εφαρμογών είναι ρατσιστικοί και ενθαρρύνουν τις ρατσιστικές τάσεις – ενώ είναι και τρανσφοβικοί, με τα τρανς άτομα να βιώνουν φρικτές εμπειρίες σε αυτές τις πλατφόρμες.

Πώς μπορεί να είναι ρατσιστικός ένας αλγόριθμος;

Όπως εξηγεί η JoSales, οι αλγόριθμοι σε πολλές περιπτώσεις εμφανίζουν στους χρήστες άτομα που ανήκουν στην ίδια φυλή με εκείνους, γεγονός που ενισχύει τον ρατσισμό. Επιπλέον, τονίζει ότι οι πλατφόρμες επιτρέπουν στους χρήστες να σημειώνουν στα προφίλ τους ότι «δεν θέλουν μαύρες» ή «Ασιάτισσες», κλπ, χωρίς καμιά επίπτωση, στη λογική του ότι πρόκειται για μια… σεξουαλική προτίμηση.

Αυτό που θεωρεί πιο ανησυχητικό από όλα, είναι η παρουσία ανηλίκων εντός των εφαρμογών, με κορίτσια 13 ή 16 χρονών να συνομιλούν με 30άρηδες άνδρες. Κάποτε, είχαν την ευκαιρία να το κάνουν και με τα πραγματικά τους στοιχεία, τονίζει, ενώ τώρα απλώς βάζουν ψεύτικη ηλικία στα προφίλ τους.