Μαρία Σαμπανιώτη: Η «δολοφόνος με τα τηγανόψωμα»

Το ημερολόγιο έδειχνε 18 Ιανουαρίου 1992, όταν εφτά άτομα από την ίδια γειτονιά μεταφέρονται στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Πειραιά και στο Νοσοκομείο «Μεταξά» σε κρίσιμη κατάσταση, λόγω βαρύτατης τροφικής δηλητηρίασης.

Έπειτα από την έρευνα των γιατρών αποδείχθηκε ότι τα μέλη των οικογενειών Μουστοπούλου και Κληματσά είχαν δοκιμάσει από την ίδια ζύμη για τηγανόψωμα, που τους είχε προσφέρει η γειτόνισσά τους, Μαρία Σαμπανιώτη.

Δηλητηριασμένοι ήταν ο 60χρονος Θόδωρος Μουστόπουλος, η σύζυγος του Ελένη και ο 33χρονος γιος τους Κώστας, όπως επίσης η 46χρονη Ειρήνη Κληματσά και ο 24χρονος γιος της Αντώνης, ενώ σε κρίσιμη κατάσταση μεταφέρθηκαν επίσης δύο αλλοδαποί επισκέπτες στην οικία Μουστόπουλου, οι Γιάννης και Σουλτάν Μουραπτάνγιεφ.

Το παραθείο

Τα αποτελέσματα του ελέγχου στο Τοξικολογικό Εργαστήριο του Πανεπιστημίου Αθηνών σε υπολείμματα της ζύμης και στα ψημένα τηγανόψωμα έδειξαν ότι αυτά που έφαγαν οι γείτονες της 56χρονης Σαμπανιώτη περιείχαν παραθείο, ενώ η ζύμη που έφαγε η ίδια και η οικογένειά της ήταν «καθαρή».

Η Σαμπανιώτη υποστήριξε στους αστυνομικούς ότι δεν είχε ιδέα πως βρέθηκε μέσα στη ζύμη της το δηλητήριο που προοριζόταν για γεωργικά φάρμακα και εντομοκτόνα. «Δεν είμαι νέα νοικοκυρά. Δεν μπορώ να μπερδέψω το αλάτι με το δηλητήριο. Πήγα να κάνω ένα καλό και πως μπλέχτηκα έτσι, Θεέ μου!» τόνισε χαρακτηριστικά.

Έπειτα από την έρευνα των αστυνομικών, αποδείχθηκε ότι η Σαμπανιώτη είχε κίνητρο για αυτή την πράξη. Συγκεκριμένα, ήθελε να παντρέψει τις κόρες της με τον Κώστα Μουστόπουλο και τον Αντώνη Κληματσά, όμως εκείνοι αρνήθηκαν και αποφάσισε να τους τιμωρήσει με αυτόν τον τρόπο.

Η ίδια η Μαρία Σαμπανιώτη αρνήθηκε όλες τις κατηγορίες, υποστηρίζοντας ότι κάποιος άλλος έριξε το δηλητήριο στη ζύμη.

«Η κόρη μου, μου ζήτησε να πάμε στα μαγαζιά. Για να μη χαλάσει το ζυμάρι το πήγα εγώ στην οικογενειακή μας φίλη Ελένη Μουστοπούλου και το υπόλοιπο ζυμάρι το πήγα στην Ειρήνη Κληματσά, για να φτιάξει κι εκείνη ψωμί», ισχυρίστηκε, ενώ άφησε αιχμές για μια γειτόνισσά της –η οποία αποδείχθηκε πως βρισκόταν εκτός Αθήνας, αλλά και την κόρη της, Ελισάβετ.

Οι πράξεις της Μαρίας Σαμπανιώτη άφησαν πίσω τους τρεις νεκρούς, τους Θόδωρο Μουστόπουλο, Ειρήνη Κληματσά και Αντώνη Κληματσά.

Η δίκη και ο… Ρωχάμης

Η δίκη της 56χρονης γυναίκας ξεκίνησε τον Απρίλιο του 1993 στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Αθηνών.

«Η κατηγορούμενη, χωρίς ίχνος ηθικών αναστολών, δώρισε στην κυριολεξία τον θάνατο και οδήγησε στον αφανισμό δύο οικογενειών. Πρόκειται για αδίστακτο άτομο, ιδιαίτερα επικίνδυνο για τη δημόσια ασφάλεια» ανέφερε το βούλευμα, ενώ η κόρη της, Ελισάβετ υποστήριξε ότι δεν υπήρξε θέμα «συνοικεσίου» με τους γιους των οικογενειών Μουστοπούλου και Κληματσά.

Από την πλευρά της, η Ελένη Σαμπανιώτη επανέλαβε στην απολογία της ότι κάποιος άλλος έριξε το δηλητήριο στη ζύμη.

«Ο θεός είναι από πάνω κι αν λέω ψέματα να με κάψει. Λυπάμαι για τις τρεις ψυχούλες που έφυγαν. Δεν τους έκανα κακό. Και με τις δύο οικογένειες είχα πάρα πολύ καλές σχέσεις. Τη ζύμη την είχα φτιάξει από το πρωί για να ψήσω ψωμί για την οικογένειά μου. Η κόρη μου μού ζήτησε να βγούμε για ψώνια. Για να μη χαλάσει το ζυμάρι σκέφτηκα να το δώσω στην Ειρήνη Κληματσά και την Ελένη Μουστοπούλου. Στο σπίτι είχε έρθει από νωρίς η γειτόνισσά μου Αγάπη Κοασίδου. Όταν φύγαμε, κλείδωσα την πόρτα. Γύρισα και την βρήκα στο σπίτι. Είχε μπει από την πίσω πόρτα της κουζίνας. Κρατούσε και μία νάιλον τσάντα. Μια φορά είχα πιει καφέ στο σπίτι της και έπαθα δηλητηρίαση. Μπορεί, όμως, να ήθελε να μας δηλητηριάσει και ο αρραβωνιαστικός της κόρης μου. Δεν τον ήθελα, ούτε κι αυτός με συμπαθούσε…» υποστήριξε.

Ο εισαγγελέας Σταύρος Μαντακιοζίδης δεν είχε την ίδια άποψη με την κατηγορούμενη, την οποία την αποκάλεσε «νέα Φραγκογιαννού», όπως η Φόνισσα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη και υπογράμμισε στην αγόρευσή του: «Μέσα στην ψυχή της έκρυβε μεγάλο μίσος. […] Προσπάθησε να εξολοθρεύσει -και το έκανε- δύο οικογένειες. Φαινομενικά μοιάζει αθώα. Αν αφεθεί ελεύθερη, όμως, θα αποτελέσει μεγαλύτερο κίνδυνο και από τον Ρωχάμη!».

Το δικαστήριο θα ολοκληρωθεί στις 3 Μαΐου 1993, κρίνοντας ένοχη την κατηγορούμενη, καταδικάζοντάς την σε τρεις φορές ισόβια και επιπλέον 25 χρόνια κάθειρξη, με την Σαμπανιώτη να επαναλαμβάνει την αθωότητά της και να ζητά τον «ορό της αλήθειας».

Η ποινή της «γυναίκας με τα τηγανόψωμα» δεν άλλαξε ούτε στη δίκη σε δεύτερο βαθμό στο Μικτό Ορκωτό Εφετείο Αθηνών το 1997, αλλά ούτε και μετά την επανεκδίκαση της υπόθεσης στο Εφετείο το 2000, με την Μαρία Σαμπανιώτη να αποφυλακίζεται το 2011 έχοντας εκτίσει ποινή φυλάκισης 19 ετών για τη δολοφονία τριών ανθρώπων.

«Η μεγάλη μου κόρη ήταν τότε 16-17 ετών και ήδη αρραβωνιασμένη, ενώ η μικρή πήγαινε ακόμη στο σχολείο. Ήθελα να τις σπουδάσω, όχι να τις παντρέψω» είχε δηλώσει από τη φυλακή η Μαρία Σαμπανιώτη υποστηρίζοντας ότι δεν είχε λόγο να βλάψει τις δύο οικογένειες, ενώ και μετά την αποφυλάκισή της επέμενε στην αθωότητά της.