Κάτω τα χέρια σας από τα βιβλία!

Οι εικόνες έρχονται από το μαύρο παρελθόν….Βιβλία να καίγονται στην πυρά! Ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα. Η πνευματική περιουσία, ο πνευματικός πλούτος στάχτες σε σκοτεινές εποχές. Και όμως πιστεύαμε ότι τα βιβλία αξίζουν για όλους, ακόμα και εάν δεν τα διαβάζουν.

Ειδικά, εάν πρόκειται για τραπεζικά ιδρύματα που έχουν και έφεση και μιλάνε για πολιτισμό και προωθούν πολιτιστικές δράσεις.

Μόνο αλγεινή εντύπωση με ισχυρό μείγμα οργής και θλίψης προκαλεί η είδηση περί πολτοποίησης από τις πιστώτριες τράπεζες των βιβλίων που βρέθηκαν στην αποθήκη των εκδόσεων Γαβριηλίδη.

Τα βιβλία έχουν ιστορία, δεν είναι ντουβάρια. Έχουν φωνή, έχουν ζωή, έχουν να πουν πολλά, ακόμα και για απλούς λογιστές που βλέπουν τα πάντα με αριθμούς.

Και όμως πόσοι άνθρωποι θα ήταν ευτυχείς με τόσα πολλά βιβλία που θα κοσμούσαν βιβλιοθήκες, δημόσιες ή σχολικές, θα βρίσκονταν σε φυλακές, νοσοκομεία, προνοιακά ιδρύματα.

Πόσα διαβατήρια θα ήταν αυτά για αμέτρητους συμπολίτες μας;

Και όμως για κάποιους τα βιβλία είναι απλά για πολτό. Αυτό συμβαίνει όταν δεν έχεις πιάσει με ιεροτελεστία ένα βιβλίο, δεν το μύρισες, δεν το ξεφύλλισες, δεν πόνεσες που κόπηκε μια σελίδα ή σκίστηκε η ράχη του.

Ελλάδα το 21021 που στέλνει μήνυμα ότι το βιβλίο είναι ένα τίποτα, χωρίς αξία που εύκολα πηγαίνει για πολτοποίηση.

Και όμως αυτός είναι ο θησαυρός μας.