Ο Δημήτρης Φασουράκης μιλάει στο in.gr για την καινούργια του δουλειά «Παραποιητικά»

Ο Δημήτρης Φασουράκης κυκλοφόρησε τη νέα του δουλειά «Παραποιητικά» από την FM records, ένα δίσκο γεμάτο συναίσθημα, μεράκι, φροντίδα. Ένα ταξίδι για αγάπες, κρυψώνες, ρωγμές, εραστές, κύκλους της ζωής.

Ο δίσκος ‘Παραποιητικά’ άρχισε να γράφεται αρχές του 2019 μετά από ένα ταξίδι του Δημήτρη Φασουράκη στη Ρόδο. Το υδάτινο στοιχείο, η εσωστρέφεια, η εξωστρέφεια αλλά και η παιδικότητα αυτής της εμπειρίας, εμπνέουν τον Δημήτρη να γράψει στίχους και στη συνέχεια να τους μελοποιήσει.

Τα ποιήματά του αυτά προσπαθούν να περιγράψουν και να προσφέρουν αυτή την αίσθηση. Στη συνέχεια ήρθαν και οι ταξιδευτικοί στίχοι του Βαγγέλη Ανυφαντή, οι ερωτικοί της Βασιλικής Λαμπίρη και οι λυτρωτικοί του Ξενοφώντα Δαλιάνη. Αρχίζοντας και τελειώνοντας τον δίσκο με την πρωτοποριακή γραφή του ποιητή Γιάννη Σκαρίμπα ο Δημήτρης Φασουράκης συνθέτει ένα μιξ από ζειμπέκικους, βάλς, ροκ και άλλους ρυθμούς, και ερμηνεύει μαζί με τον Κωστή Παπαλουκά, τον Κώστα Τσιγκρή και τους ηθοποιούς Πέτρο Μπουσουλόπουλο και Μαριέλα Δουμπού, αυτή τη μουσική παραγωγή όπου ολοκληρώθηκε στις αρχές του 2021.

Ο Δημήτρης Φασουράκης μίλησε στο in.gr για αυτή τη νέα του δουλειά.

Πώς προέκυψε το νέο σας project;

Ξεκίνησε έπειτα από ένα ταξίδι στη Ρόδο. Εκεί γνωριστήκαμε με τον Πέτρο Μπουσουλόπουλο τον Βαγγέλη Ανυφαντή και τον Κώστα Τσιγκρή. Αρχικά παίξαμε μουσική μαζί σε διάφορους χώρους, ανταλλάξαμε απόψεις, στίχους, ιδέες και σιγά σιγά ξεκίνησαν να βγαίνουν τραγούδια.

Ποια ήταν η έμπνευσή σας;

Ήταν η αίσθηση του ταξιδιού σε συνδυασμό με το υδάτινο στοιχείο. Η τάση για επαναπροσδιορισμό και η οπτική των πραγμάτων μέσα από την παιδική ματιά, την ανυποψίαστη και άμεση.

Πώς έγινε η επιλογή των κομματιών;

Κάποιους στίχους είχα γράψει εκείνη την περίοδο. Αργότερα μου έδωσε ποιήματα του ο Βαγγέλης Ανυφαντής, όπου ήταν για εμένα λόγια μεγάλης αξίας και ουσίας. Στη συνέχεια μελοποίησα στίχους δυο αγαπημένων φίλων και συνεργατών και απ’ την προηγούμενη δισκογραφική μου δουλειά, της Βασιλικής Λαμπίρη και του Ξενοφώντα Δαλιάνη που θεωρώ ότι έχουν μεγάλο πλούτο στον λόγο και την έκφραση. Τέλος μελοποίησα δυο ποιήματα του Γιάννη Σκαρίμπα όπως τα αντιλαμβάνομαι. Μ’ αρέσει έτσι κι αλλιώς να ακούω ποιητές να τραγουδιούνται και όσο αφορά τον Σκαρίμπα, για εμένα είναι ένας ποιητής – λογοτέχνης που συχνά ανατρέχω και όλο ανακαλύπτω.

Τι μήνυμα θέλετε να περάσετε στον κόσμο;

Να αρχίσει να ακούει, να μην σιωπά, να μην χάνεται στη δίνη της λήθης αλλά ούτε και να ζει με την βολή της ανάμνησης.

Πώς είναι η δισκογραφία στην Ελλάδα σήμερα;

Νομίζω πως χαροπαλεύει. Γίνονται βέβαια πολλές προσπάθειες ανθρώπων να αναδείξουν την δουλειά τους, να τραγουδήσουν τις σκέψεις τους, όμως είναι δύσβατος ο δρόμος. Υπάρχει ένα κατεστημένο που ίσως βολεύει ή έχει τους τρόπους τέλος πάντων και επιβάλλεται με αποτέλεσμα νέα πράγματα να μένουν στην αφάνεια.

Ποια είναι τα πρότυπά σας στη μουσική;

Είναι η ελληνική ροκ σκηνή του ’80 – ’90 (Τρύπες, Ξύλινα Σπαθιά, Ενδελέχεια κλπ),
η αγγλική ροκ του ’60 – ’70, τα blues, το πολιτικό τραγούδι των Άσιμου, Λοΐζου , Μικρούτσικου, Παπακωνσταντίνου κλπ και τα ρεμπέτικα τραγούδια.

Ποια είναι τα επόμενά σας σχέδια;

Επόμενο σχέδιο είναι η παρουσίαση του δίσκου ζωντανά και ίσως λίγο αργότερα το στήσιμο μιας μουσικοθεατρικής παράστασης.

Πώς προέκυψε το νέο σας project;

Ξεκίνησε έπειτα από ένα ταξίδι στη Ρόδο. Εκεί γνωριστήκαμε με τον Πέτρο Μπουσουλόπουλο τον Βαγγέλη Ανυφαντή και τον Κώστα Τσιγκρή. Αρχικά παίξαμε μουσική μαζί σε διάφορους χώρους, ανταλλάξαμε απόψεις, στίχους, ιδέες και σιγά σιγά ξεκίνησαν να βγαίνουν τραγούδια.

Ποια ήταν η έμπνευσή σας;

Ήταν η αίσθηση του ταξιδιού σε συνδυασμό με το υδάτινο στοιχείο. Η τάση για επαναπροσδιορισμό και η οπτική των πραγμάτων μέσα από την παιδική ματιά, την ανυποψίαστη και άμεση.

Πώς έγινε η επιλογή των κομματιών;

Κάποιους στίχους είχα γράψει εκείνη την περίοδο. Αργότερα μου έδωσε ποιήματα του ο Βαγγέλης Ανυφαντής, όπου ήταν για εμένα λόγια μεγάλης αξίας και ουσίας. Στη συνέχεια μελοποίησα στίχους δυο αγαπημένων φίλων και συνεργατών και απ’ την προηγούμενη δισκογραφική μου δουλειά, της Βασιλικής Λαμπίρη και του Ξενοφώντα Δαλιάνη που θεωρώ ότι έχουν μεγάλο πλούτο στον λόγο και την έκφραση. Τέλος μελοποίησα δυο ποιήματα του Γιάννη Σκαρίμπα όπως τα αντιλαμβάνομαι. Μ’ αρέσει έτσι κι αλλιώς να ακούω ποιητές να τραγουδιούνται και όσο αφορά τον Σκαρίμπα, για εμένα είναι ένας ποιητής – λογοτέχνης που συχνά ανατρέχω και όλο ανακαλύπτω.

Τι μήνυμα θέλετε να περάσετε στον κόσμο;

Να αρχίσει να ακούει, να μην σιωπά, να μην χάνεται στη δίνη της λήθης αλλά ούτε και να ζει με την βολή της ανάμνησης.

Πώς είναι η δισκογραφία στην Ελλάδα σήμερα;

Νομίζω πως χαροπαλεύει. Γίνονται βέβαια πολλές προσπάθειες ανθρώπων να αναδείξουν την δουλειά τους, να τραγουδήσουν τις σκέψεις τους, όμως είναι δύσβατος ο δρόμος. Υπάρχει ένα κατεστημένο που ίσως βολεύει ή έχει τους τρόπους τέλος πάντων και επιβάλλεται με αποτέλεσμα νέα πράγματα να μένουν στην αφάνεια.

Ποια είναι τα πρότυπά σας στη μουσική;

Είναι η ελληνική ροκ σκηνή του ’80 – ’90 (Τρύπες, Ξύλινα Σπαθιά, Ενδελέχεια κλπ),
η αγγλική ροκ του ’60 – ’70, τα blues, το πολιτικό τραγούδι των Άσιμου, Λοΐζου , Μικρούτσικου, Παπακωνσταντίνου κλπ και τα ρεμπέτικα τραγούδια.

Ποια είναι τα επόμενά σας σχέδια;

Επόμενο σχέδιο είναι η παρουσίαση του δίσκου ζωντανά και ίσως λίγο αργότερα το στήσιμο μιας μουσικοθεατρικής παράστασης.