Γερμανική εμμονή στον ελληνικό αποκλεισμό από τη Διάσκεψη για τη Λιβύη

Του Γιώργου Παππά

Η Ελλάδα δεν προσκαλείται ούτε στη νέα διάσκεψη για τη Λιβύη που θα πραγματοποιηθεί στο πλαίσιο της «Διαδικασίας του Βερολίνου» στις 23 Ιουνίου. Παρά τις ελληνικές αντιδράσεις, η γερμανική κυβέρνηση επιμένει στη σύνθεση των προηγούμενων διασκέψεων, στις οποίες επίσης δεν είχε προσκληθεί η Ελλάδα.

Απαντώντας στη δυσφορία για τον συνεχιζόμενο αποκλεισμό της Ελλάδας που εξέφρασε ο υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Δένδιας, το γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών ανέφερε ότι «βάση» για τις προσκλήσεις στη νέα διάσκεψη στις 23 Ιουνίου είναι «ο κατάλογος των εκπροσώπων που συμμετείχαν στην πρώτη διάσκεψη της «Διαδικασίας του Βερολίνου για τη Λιβύη» τον Ιανουάριο του προηγούμενου έτους καθώς και στη διάδοχη διαδικασία που ακολούθησε. Ωστόσο, ο πραγματικός λόγος της γερμανικής άρνησης να προσκαλέσει την Ελλάδα είναι άλλος. «Κάθε διάσκεψη χρειάζεται μία βάση συμμετεχόντων και έναν κύκλο, ο οποίος να εγγυάται καλά αποτελέσματα», είπε η εκπρόσωπος Τύπου του γερμανικού υπουργείου Εξωτερικών Μαρία Αντεμπάρ. Η επισήμανση της εκπροσώπου αφήνει ανοιχτή την ερμηνεία ότι το γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών θεωρεί πως η συμμετοχή της Ελλάδας δεν εγγυάται «καλά αποτελέσματα».

Στην πρώτη διάσκεψη

Η διάσταση Αθήνας – Βερολίνου για το Λιβυκό ανάγεται στο φθινόπωρο του 2019 όταν ξεκινούσε η «Διαδικασία του Βερολίνου» για τον τερματισμό του εμφυλίου στη Λιβύη.

Στη Διάσκεψη στις 19 Ιανουαρίου 2020 η καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ προσκάλεσε στο Βερολίνο τις χώρες: Αλγερία, Αίγυπτο, Κίνα, Γαλλία, Ιταλία, Κογκό, Ρωσία, Τουρκία, Αραβικά Εμιράτα, Μεγάλη Βρετανία, ΗΠΑ και εκπροσώπους από ΟΗΕ, Αφρικανική Ενωση, ΕΕ και Αραβική Λίγκα. Η Ελλάδα δεν προσεκλήθη τότε, με το επιχείρημα ότι δεν ήταν μέρος της κρίσης.

Μετά το τουρκολιβυκό σύμφωνο για την ΑΟΖ, η Αθήνα διεκδίκησε ενεργά τη συμμετοχή στη διάσκεψη. Οπως εξήγησε γερμανική διπλωματική πηγή στα «ΝΕΑ», το επιζήτησε με τρόπο που έδινε στους διοργανωτές το μήνυμα, πως η Αθήνα θα μπλοκάρει με τα ελληνοτουρκικά την ειρήνευση στη Λιβύη, αν δεν γίνουν δεκτές οι θέσεις της.

Αποτέλεσμα ήταν, η Ελλάδα να μην προσκληθεί ούτε στις διάδοχες συναντήσεις στο πλαίσιο της «Διαδικασίας του Βερολίνου» στο περιθώριο της «Διάσκεψης του Μονάχου για την Ασφάλεια» που ακολούθησε και στη Ρώμη που πήρε στη συνέχεια τη σκυτάλη.

Βερολίνο και ΟΗΕ ήθελαν πάση θυσία να αποφύγουν επιπρόσθετες επιπλοκές στο Λιβυκό. Στόχος της γερμανικής μεσολάβησης ήταν να ελεγχθούν οι τρίτες χώρες – ταραχοποιοί, που εμπλέκονταν ενεργά στον εμφύλιο. Η Ανγκελα Μέρκελ ζήτησε και στην τελευταία βιντεοσύσκεψη με τον Ταγίπ Ερντογάν την απόσυρση των μισθοφόρων – και των Τούρκων – από τη Λιβύη.

«Η Λιβύη ενδιαφέρει αρκετούς διεθνείς παράγοντες και πολλές χώρες. Για τον λόγο αυτόν η γερμανική κυβέρνηση έχει μεγάλο ενδιαφέρον για συνεργασία με όλες τις χώρες, την ΕΕ και τον ΟΗΕ», είπε η εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών. Ωστόσο, η επιμονή στον αποκλεισμό της Ελλάδας παραγνωρίζει τις προσπάθειες της Αθήνας να παίξει ενεργά θετικό ρόλο στη λιβυκή κρίση και