Η βενετσιάνικη «μάχη της κρουαζιέρας»

Ούτε το πρόβλημα, ούτε και η διένεξη είναι καινούργια.

Κρατούν εδώ και χρόνια μεταξύ Ρώμης και Βενετίας.

Bασικό σημείο αναφοράς: τα κρουαζιερόπλοια, που διασχίζουν το κεντρικό κανάλι Τζουντέκα και το ιστορικό κέντρο της πόλης των Δόγηδων: Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO, μαζί τη λιμνοθάλασσά της.

Τον περασμένο Μάρτιο, η ιταλική κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι θα απαγορευτεί στην περιοχή η διέλευση μεγάλων πλοίων (επιβατικών και εμπορικών), απηύθυνε πρόσκληση υποβολής προσφορών για την κατασκευή νέου λιμένα, εκτός της λιμνοθάλασσας.

Το σχέδιο, ωστόσο, δεν έχει ακόμη προχωρήσει.

Κι έτσι, στις 3 Ιουνίου, το -πρώτο μετά τα πολύμηνα lockdown- κρουαζιερόπλοιο έδεσε στο λιμάνι της Βενετίας, απ’ όπου θα γινόταν η επιβίβαση (με επίδειξη αρνητικού τεστ για τον κοροναϊό) των πρώτων επιβατών για το ταξίδι με σταθμούς το Μπάρι, την Κέρκυρα, τη Μύκονο και το Ντουμπρόβνικ.

Δύο ημέρες αργότερα, καθώς αναχωρούσε με φόντο την Πλατεία του Αγίου Μάρκου, εκατοντάδες διαδηλωτές οργάνωσαν μεγάλη κινητοποίηση διαμαρτυρίας, σε ξηρά και θάλασσα, κατηγορώντας για εμπαιγμό τη Ρώμη.

Η διαδήλωση φαίνεται ότι δεν θα είναι η τελευταία. Στην περιοχή προγραμματίζεται να δέσουν κι άλλα κρουαζιερόπλοια, τις προσεχείς ημέρες.

Διαμάχη στη «Γαληνοτάτη»

Μέχρι και πριν από την πανδημία, το λιμάνι της Βενετίας ήταν το πιο πολυσύχναστα στη Μεσόγειο home ports (επιβίβασης – αποβίβασης) για τη βιομηχανία της κρουαζιέρας.

Σε ετήσια βάση, την πόλη επισκέπτονταν περίπου 25-30 εκατομμύρια τουρίστες, αποφέροντας έσοδα ύψους 2 δισεκατομμυρίων ευρώ.

Για μεγάλη μερίδα των κατοίκων, ωστόσο, η βιομηχανία της κρουαζιέρας συνιστούν απειλή για το οικοσύστημα της λιμνοθάλασσας, αλλά και για τα θεμέλια της πόλης, με τα κύματα που προκαλούν.

Οι μνήμες είναι επίσης ακόμη νωπές από το ατύχημα του Ιουνίου του 2019.

Ενώ έρευνες έχουν καταδείξει ότι – αναλόγως του μεγέθους και της ταχύτητας με την οποία τα μεγάλα πλοία κινούνται μέσα στην λιμνοθάλασσα- μπορεί να προκληθεί σημαντική διάβρωση στις ακτές της και στον πυθμένα.

Στον αντίποδα, οι υποστηρικτές της κρουαζιέρας τονίζουν πόσο σημαντική είναι για τις θέσεις εργασίας και για την τοπική οικονομία, που τώρα έχει πληγεί σκληρά από την πανδημία.

Κι αν και όλοι λίγο-πολύ συμφωνούν ότι δεν ενδείκνυται η χρήση από τα κρουαζιερόπλοια του λιμανιού στο δυτικό άκρο του ιστορικού κέντρου της Βενετίας, οι διαφωνίες καλά κρατούν για το εάν το νέο λιμάνι θα πρέπει να είναι εντός ή εκτός της λιμνοθάλασσας.

Χρόνια αντιπαράθεση

Επί χάρτου έχουν εξεταστεί πολλά σενάρια, όλα αυτά τα χρόνια.

Η δημοτική αρχή της Βενετίας -που καλύπτει την ευρύτερη περιοχή- επιμένει ότι η καλύτερη λύση για τον νέο τερματικό σταθμό για τα κρουαζιερόπλοια είναι η ανακατασκευή του λιμανιού της Μαργκέρα: μιας βιομηχανικής περιοχής απέναντι από τη Βενετία.

Η πρόταση έχει ήδη εξεταστεί στο παρελθόν και έχει απορριφθεί, κατόπιν και των αντιδράσεων στην ίδια τη Μαργκέρα.

Η σημερινή ιταλική κυβέρνηση προκρίνει την κατασκευή ενός νέου λιμανιού, εκτός της λιμνοθάλασσας.

Η λύση βρίσκει σύμφωνη την UNESCO. Εκτιμάται, όμως, ότι θα συναντήσει αντιρρήσεις.

Μεταξύ άλλων, πιθανόν από τον πληθυσμό στην νέα υποψήφια τοποθεσία, όπως είχε συμβεί προ λίγων ετών και στο Καβαλλίνο-Τρεπόρτι.

Μία χερσόνησο, η οποία χωρίζει το βόρειο τμήμα της λιμνοθάλασσας της Βενετίας από την Αδριατική και είχε το 2015 προκριθεί ως τοποθεσία του νέου λιμανιού, αλλά τελικά τα σχέδια ακυρώθηκαν.

Επτά χρόνια μετά, το ακανθώδες για την περιοχή θέμα παραμένει στον «αέρα».

Δημοσιεύματα αναφέρουν, εν τω μεταξύ, ότι εταιρείες κρουαζιέρας επεξεργάζονται ή βάζουν μπροστά εναλλακτικά σχέδια, για χρήση άλλων κοντινών λιμένων.