«Musicoma»: Εκεί που το κόμικ παντρεύεται μαγικά με την τζαζ και το μιούζικαλ

Η Μαρία-Όλια Ντακογιάννη, το κορίτσι πίσω από το συναρπαστικό Musicoma, γεννήθηκε στην Αθήνα τον Δεκέμβριο του 1995. Ολοκλήρωσε τις σπουδές της στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Ε.Κ.Π.Α το 2017, ενώ  πραγματοποιούσε μουσικές σπουδές στην τρομπέτα και το άλτο σαξόφωνο.

Έκτοτε, ασχολείται ενεργά και με τις μουσικές της αναζητήσεις στον κόσμο της τζαζ καθώς και με το μεγάλο της πάθος, που δεν είναι άλλο από τα κόμιξ.

Το 2018 κυκλοφόρησε την πρώτη της αυτοέκδοση με τίτλο «Starman», μια ιστορία μυθοπλασίας με πρωταγωνιστή τον Ziggy Stardust, τη μουσική περσόνα του David Bowie. To Starman φιλοξενήθηκε για πρώτη φορά στο 3ο Comic-Zine weekend της ΛΕ.ΦΙ.Κ. Τον επόμενο χρόνο, συμμετείχε στην εκδήλωση «Still Frames/Animated Music Live at six dogs» , ένα event που γεφύρωνε την στατική εικόνα με την ζωντανή μουσική.

Σύντομα, κατά τη διάρκεια παραμονής της στην Αλμερία, μια πόλη της Ανδαλουσίας, στο πλαίσιο συνεργασίας της με ισπανικό οργανισμό που ενισχύει την προώθηση της παγκόσμιας τζαζ παράδοσης κυκλοφόρησε στα ισπανικά το δεύτερο της κόμικ με τίτλο “Musicoma”.

Στον ίδιο χώρο ανέλαβε την διοργάνωση ποικίλων δραστηριοτήτων, ανάμεσα τους και ένα φεστιβάλ με θέμα το κόμικ και το digital art, όπου και εξαντλήθηκε η πρώτη έκδοση του ισπανόγλωσσου “Musicoma”. Τον Φεβρουάριο του 2020 συμμετείχε στο Artist Alley του LA Comics Festival με την αυτοέκδοση «Miss Brown to You: A story from Musicoma», ένα κόμικ που εισήγαγε το ελληνικό αναγνωστικό κοινό για πρώτη φορά στον κόσμο της Άλι Μπράουν, της ηρωίδας της Μαρίας Όλιας.

Αυτή την περίοδο, ολοκληρώνει τις μεταπτυχιακές της σπουδές στην Μουσειολογία, ενώ παράλληλα συνεχίζει να εξερευνά με την τρομπέτα της την μουσική διάσταση της τζαζ κουλτούρας.

Πώς προέκυψε το Musicoma, Μαρία- Όλια;

«Το μόνο που είχα στο μυαλό μου όταν ξεκίνησα να το δουλεύω, ήταν το concept. Είχα αποφασίσει πως ο τίτλος του κόμικ θα είναι «Musicoma» προτού επινοήσω τους χαρακτήρες, προτού γράψω το σενάριο. Γνώριζα μόνο πως ήθελα να δημιουργήσω ένα σύμπαν, όπου οι χαρακτήρες μου θα μπορούν να γνωριστούν και να ερωτευτούν μέσα σε μια ονειρική διάσταση στην οποία θα τους έχει φέρει με κάποιο τρόπο… η μουσική. Έτσι προέκυψε και το Music-coma. Μια κατάσταση μεταξύ ασυνείδητου και πραγματικότητας όπου οι πρωταγωνιστές μπαίνουν σε μια συνθήκη… μιούζικαλ!»

Εξ’ αρχής ήθελε το Musicoma να είναι διαδραστικό, να έχει δική του μουσική. Η Ισπανία φαίνεται πως έδωσε σπουδαία έμπνευση στη νεαρή δημιουργό.

«Η στιγμή που αποφάσισα να του δώσω Jazz χαρακτήρα ήρθε ένα μαγικό βράδυ στην Ισπανία όπου και δούλευα ως εθελόντρια για έναν χρόνο, στον οργανισμό «Clasijazz» με δράσεις αφιερωμένες στην Jazz μουσική. Εκεί γνώρισα μια σπουδαία εκπρόσωπο του ειδους, την Jazz τραγουδίστρια Sheila Jordan. Η ιστορία της με καθήλωσε, ο τρόπος που τραγουδούσε στα ενενήντα δύο της χρόνια, σαν να ήταν είκοσι, με συγκίνησε βαθιά. Αυτή η ψυχή, η αγάπη για το τραγούδι, παρά τα δύσκολα βιώματά της, η λατρεία της για τον Charlie “Bird” Parker και αυτή η ζωντάνια πίσω από την ηλικία της ειναι μοναδικά και πολύ ιδιαιτερα γνωρίσματά της. Ήξερα πως είχα βρει την έμπνευση για την πρωταγωνίστρια μου, την Άλι μου.»

Έτσι, η Μαρία- Όλια είχε τη χαρά να κυκλοφορήσει μια αυτοέκδοση του «Musicoma» στην Ισπανία και να το μοιραστεί με όλους τους ανθρώπους που την στήριξαν εκεί, την «ανάδοχη» οικογένειά της, όπως λέει η ίδια.

«Το πρώτο αυτό «Μusicoma» είχε μεταφραστεί στα ισπανικά και συνοδευόταν από τη μουσική του Μάριου Γκορίτσα, φίλου και συνεργάτη που συμμετέχει και στο ελληνικό project με μία εξαιρετική σύνθεση. Η μουσική του ωστόσο δεν ήταν αμιγώς Jazz και μέσα μου ήξερα πως ήθελα αυτό το κόμικ να φέρει την ατμόσφαιρα της εποχής. Αμέσως μόλις επέστρεψα στην Ελλάδα, απευθύνθηκα σε δύο αγαπημένα μου πρόσωπα, τον Στέφανο Κοζάνη και την Karina Rubinstein, φίλους και συμπαίκτες αφού έχουμε παίξει μαζί Jazz μουσικές ουκ ολίγες φορές! Το αποτέλεσμα είναι τόσο κοντά σε αυτό που είχα οραματιστεί που δεν θα μπορούσα να έχω επιλέξει καλύτερους συνεργάτες.»

«Η τελευταία πινελιά στο έργο από εμένα ήταν η επιλογή χρωματικής παλέτας. Τότε σκέφτηκα τον παιδικό μου φίλο, τον Θοδωρή (Theodore Duck) έναν καλλιτέχνη με τρομερή χρωματική αντίληψη. Το αποτέλεσμα της συνεργασίας μας, είναι αυτό που βλέπει ο αναγνώστης του «Musicoma». Σύντομα, μέσω του Στέφανου Κοζάνη έγινε και η γνωριμία με τον Νίκο Παπανικολάου των Εκδόσεων Κομνηνός, έναν άνθρωπο που αγαπά το βιβλίο όσο λίγοι και στηρίζει νέους ανθρώπους δείχνοντάς τους εμπιστοσύνη που σπάνια τους χαρίζεται. Αγάπησε από την πρώτη στιγμή την ιδέα ενός κόμικ με Jazz περιεχόμενο.»

Συζητώντας με την Μαρία-Όλια για τις κομίστικες καταβολές και προτιμήσεις της, ακούω ότι της αρέσουν ετερόκλητα πράγματα και πολύ με ενδιαφέρει:

«Ο Βίος και η Πολιτεία του Σκρουτζ Μακ Ντακ του Ντον Ρόσα, ενός κορυφαίου σχεδιαστή, ήταν το κόμικ που με καθόρισε. Από το πενάκι του μέχρι την ιστορία, κάθε καρέ ήταν συγκλονιστικό. Μόλις το ολοκλήρωσα, αν και ήδη σχεδίαζα χρόνια, είχα αποφασίσει πως θέλω να ασχοληθώ με το κόμικ», λέει και συνεχίζει:

«Έπειτα ήρθε το Περσέπολις της Μαργιάν Σατραπί, που με έκανε να συνειδητοποιήσω πόση δύναμη έχει το κόμικ όταν ένας άνθρωπος θέλει να ακουστεί η ιστορία του. Ο γλύπτης του Σκότ Μακλάουντ, με έβαλε σε τόσες σκέψεις γύρω από την τέχνη και το τι σημαίνει να είσαι καλλιτέχνης. Το τελευταίο κόμικ που διάβασα και με συγκίνησε βαθιά είναι ο Συλλέκτης του δικού μας Soloup, του Αντώνη Νικολόπουλου. Πραγματικά αξιοποιεί την αφήγηση με τέτοια μαεστρία που καθόμουν και μελετούσα το κόμικ του για ώρες για να μάθω πράγματα για το storytelling.»

«Θέλω να αναφέρω και έναν αγαπημένο μου φίλο και εξαιρετικό καλλιτέχνη, τον Δανιήλ Γουδέλη και το κόμικ του Super Puma τον οποίο γνώρισα όταν έκανα τα πρώτα-πρώτα μου βήματα στο κόμικ και έκτοτε έχει πιστέψει πάρα πολύ σε μένα. Από το έργο του, προέκυψε και η ιδέα του κόμικ με μουσική και πραγματικά είναι ένας τρομερά πολυδιάστατος άνθρωπος που συνέχεια πειραματίζεται και ψάχνεται μέσα στο χώρο όσο κανένας άλλος. Γενικά προσπαθώ και στηρίζω την ελληνική σκηνή κόμικ.

Πιστεύω οτι το κόμικ και η γραφική νουβέλα στην Ελλάδα έχουν αναδείξει εξαιρετικά δείγματα και εξαιρετικούς εκπροσώπους. Από τότε που ξεκίνησα, πλάι στον Σπύρο Δερβενιώτη που μου έμαθε πολλά πράγματα για το κόμικ και το πώς λειτουργεί ο κόσμος του, έχω δει απίστευτα υπέροχες δουλειές και έχω γνωρίσει πολύ αξιόλογους ανθρώπους. Ελπίζω και ο κόσμος να συνεχίσει να αγαπάει τα κόμικ και να τα διαβάζει με την ίδια συνέπεια και αγάπη που διαβάζει βιβλία.»

Και η συνθήκη του μιούζικαλ πώς παντρεύεται με όλο αυτό;

Η κομίστρια λάτρευε τα μιούζικαλ από παιδί και επεδίωκε να βλέπει παραστάσεις τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό με την κάθε ευκαιρία. «Υποθέτω πως το μικρόβιο προήλθε από τη γιαγιά μου, που ήταν άνθρωπος και της μουσικής και του θεάτρου. Θυμάμαι ανάμεσα στα βιβλία του πιάνου της να ξεχωρίζουν ανθολογίες που είχε φέρει από την Αμερική με παρτιτούρες απο μιούζικαλ.»

Σημειωτέον, ο πατέρας της Μαρίας-Όλιας είναι ο σημαντικός ηθοποιός Φαίδων Καστρής. Κανείς που τον γνωρίζει, μπορεί να υποθέσει τα καλλιτεχνικά ερεθίσματα που μπορεί να έχει δώσει στο παιδί του, εκουσίως ή ακουσίως.

Η Μαρία-Όλια σημειώνει:

«Θυμάμαι τη μέρα που η μητέρα μου με πήγε στην παράσταση του “Lion King” στο Λονδίνο. Έβαλα τα κλάματα από την πρώτη νότα, συγκινήθηκε όλο μου το είναι εκείνη τη στιγμή. Με την κολλητή μου φίλη, τη Μυρτώ Κοκκαλιά, επίσης σημαντική συντελεστή του «Musicoma», δεν υπάρχει φορά που να συναντηθούμε και να μην τραγουδήσουμε έστω και ένα απόσπασμα απο την “Παναγία των Παρισίων” ή απο το “Les Miserables”.

Υπάρχει κάτι που με συναρπάζει στον τρόπο που το τραγούδι και ο χορός εμπλέκονται στην αφήγηση και αποτελεί οργανικό της κομμάτι. Όλα τα ερεθίσματα που έχω συλλέξει απο παιδί γύρω απο το μιούζικαλ, μπορεί κανείς να τα αναγνωρίσει στο «Musicoma».  Αυτό το κόμικ είναι και Disney, είναι και West Side Story, πολλοί το έχουν χαρακτηρίσει La La Land. Πολύ θα ήθελα -δεν το κρύβω- να το δω στο θέατρο μια μέρα!»

Σου ευχόμαστε ό, τι σχεδιάζεις και ονειρεύεσαι να πραγματοποιηθεί, ταλαντούχο πλάσμα και εργατικό. Αξίζει(ς)!

Εμείς, στο μεταξύ, θα προμηθευόμαστε το Musicoma σου από εδώ.