Τα πιο συχνά λάθη που κάνουμε στην πειθαρχία του παιδιού

Κανένα παιδί δεν μπορεί να συμπεριφέρεται άψογα διαρκώς και ούτε πρέπει να είναι αυτό το ζητούμενο. Ωστόσο, όταν παρ’ όλες τις προσπάθειές και τις στρατηγικές που ακολουθούμε, βλέπουμε ότι το παιδί συνεχίζει να έχει άσχημη συμπεριφορά, να αντιμιλά και να μας αγνοεί, αυτό μπορεί να σημαίνει ότι κάνουμε κάποιο από τα παρακάτω συχνά λάθη στην πειθαρχία του.

Τα πιο συχνά λάθη που κάνουμε στην πειθαρχία του παιδιού

Δεν λαμβάνουμε υπόψιν την ηλικία του παιδιού

Η ηλικία του παιδιού επηρεάζει την προσέγγιση πειθαρχίας που θα υιοθετήσουμε. Τα πιο μικρά παιδιά χρειάζονται άμεσες συνέπειες, ενώ τα μεγαλύτερα είναι σε θέση να καταλάβουν ότι η λάθος συμπεριφορά τους το πρωί μπορεί να έχει συνέπειες αργότερα μέσα στην ημέρα.

Δεν σεβόμαστε τα χαρακτηριστικά του παιδιού μας

Τα χαρακτηριστικά του παιδιού μας επηρεάζουν το πώς θα ανταποκριθεί σε διάφορες στρατηγικές πειθαρχίας. Τα χαρακτηριστικά περιλαμβάνουν την προσωπικότητα, την ιδιοσυγκρασία, τα ταλέντα, τις δεξιότητες, τις δυνατότητες και τις αδυναμίες. Για παράδειγμα, το μεγάλωμα ενός παιδιού που αναστατώνεται εύκολα απαιτεί διαφορετικές στρατηγικές πειθαρχίας σε σύγκριση με ένα ήρεμο παιδί που είναι πρόθυμο να συμβιβαστεί. Σκεφτόμαστε λοιπόν τι είδους κανόνες, όρια και συνέπειες ταιριάζουν καλύτερα στα μοναδικά χαρακτηριστικά του δικού μας παιδιού.

Δεν επαινούμε την καλή συμπεριφορά

Όταν ένα παιδί δέχεται επαίνους για την καλή του συμπεριφορά είναι πιο πιθανό να τη συνεχίσει στο μέλλον και να υπακούει στους κανόνες. Εάν διαπιστώσουμε ότι το παιδί δεν λαμβάνει αρκετή θετική ενίσχυση για την καλή του συμπεριφορά, προσαρμόζουμε τη στρατηγική πειθαρχίας μας έτσι ώστε να αυξήσουμε το κίνητρό του να συμπεριφέρεται καλά.

Δεν είμαστε συνεπείς

Οι αρνητικές συνέπειες πρέπει να είναι σταθερές. Αν έχουμε προειδοποιήσει το παιδί ότι αν συνεχίσει την κακή του συμπεριφορά θα τιμωρηθεί (π.χ. αν χτυπήσεις τον αδερφό σου, δεν θα έχεις το τάμπλετ για 2 ημέρες), και στη συνέχεια δεν εφαρμόσουμε την τιμωρία, του περνάμε το μήνυμα ότι μπορεί να κάνει ό,τι θέλει, χωρίς συνέπειες.

Ενθαρρύνουμε την κακή συμπεριφορά

Μερικές φορές τα παιδιά λαμβάνουν ενθάρρυνση για αρνητικές συμπεριφορές, γεγονός που τα κάνει να συνεχίζουν την κακή συμπεριφορά. Για παράδειγμα, ένα παιδί που λαμβάνει πολλή προσοχή επειδή γκρινιάζει, μαθαίνει ότι το κλαψούρισμα είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος για να τραβήξει την προσοχή μας.