Hollowed Water: Η έκθεση του Αθανάσιου Αργιανά στο ARCH έως 31 Αυγούστου

Στην πάντα ενδιαφέρουσα για τις επιλογές της «Arch» (με το «άγγιγμα» της νεαρής, ταλαντούχας Αταλάντης Μαρτίνου) θα στεγαστεί αυτό το καλοκαίρι η έκθεση του Αθανάσιου Αργιανά με τίτλο «Hollowed Water» («Κοίλο νερό»), της οποίας την πρώτη εκδοχή παρουσίασε πέρσι, στο Camden Art Center του Λονδίνου.

Η έκθεση ξεκίνησε στις 3 Ιουνίου και θα διαρκέσει έως τις 31 Αυγούστου 2021.

Πρόκειται για πολυεπίπεδη παρουσίαση που αποτελείται από εγκατάσταση γλυπτικών κατασκευών, μουσική και φιλμ που θα «καταλαμβάνουν» με διάφορους τρόπους όχι μόνο τον κύριο εκθεσιακό χώρο αλλά και άλλες αίθουσές του. Μεταξύ αυτών συμπεριλαμβάνονται ενδιαφέρουσες κεραμικές φόρμες και μια μουσική σύνθεση του καλλιτέχνη που «πατά» στο γουργούρισμα της γάτας του.

Η έκθεση του Αθανάσιου Αργιανά συνδυάζει μουσική, γλυπτική και φιλμ, εξερευνώντας την αλληλεπίδρασή τους και την εσωτερική τεχνολογία τους όπως αυτά τα μέσα εκφράζονται μέσα στον χρόνο, και εντοπίζοντας στοιχεία μοντερνισμού στα πιο απροσδόκητα σημεία.,

Όπως και με προηγούμενη δουλειά του Αργιανά, η έκθεση Hollowed Water είναι δομημένη σε επίπεδα.

Στο έδαφος, υβριδικά σώματα κεραμικών στοιχείων – εκμαγεία ισχίων και ποδιών, φυτών από το σπίτι του καλλιτέχνη και έξι αφηρημένα στοιχεία τα οποία αναφέρονται σε αρθρώσεις και άκρα (σαν οστρακόδερμα, εξωσκελετούς ή κοστούμια bauhaus) – συναρμολογούνται σε γλυπτά τα οποία θυμίζουν ανθρώπινα ισχία σε θέσεις ανάπαυσης και ανάρρωσης, ή διατάσεις ισχίων. Με τίτλο Tilebodies (sleepers), αυτά τα γλυπτά assemblage καταλαμβάνουν το πάτωμα του ARCH, ενώ γύρω τους τοποθετούνται επιπλέον κομμάτια τα οποία προτείνουν αντικατάσταση, αλλαγή, ρευστότητα. Δύο μπρούτζινα κεφάλια ακουμπούν με το ένα αυτί στο έδαφος.

Αναφέρονται σε binaural μικρόφωνα της δεκαετία του 1970 τα οποία ήταν ειδικά σχεδιασμένα ώστε να προσεγγίζουν την ιδιαιτερότητα της ακρόασης μέσω του ανθρώπινου κεφαλιού. Οι φόρμες τους παραπέμπουν αλληγορικά στον Brancusi, τον κονστρουκτιβισμό, καθώς και σε κυκλαδικά ή art deco ειδώλια.

Ψηλά, ένα μερικώς καμπυλωμένο μεταλλικό παραλληλόγραμμο καταλαμβάνει ένα άλλο επίπεδο του χώρου – αυτό του αέρα. Το πλαίσιο του Song Machine 20 αιωρείται διαγώνια στο ύψος του επισκέπτη, διασχίζοντας τις γειτονικές αίθουσες του ARCH. Επάνω του λεπτές ορειχάλκινες λωρίδες κρέμονται σαν κορδέλες, κομψές αλλά με υπόσταση. Χαραγμένες με κείμενο είκοσι μέτρων, προσκαλούν τον θεατή σε μια χορογραφημένη εμπειρία, να διαβάσει περιγραφές ενός αντικειμένου το οποίο φαντάζει αόριστο και σχεδόν αδύνατο, μακρινό αλλά και οικείο – προτείνοντας διαστάσεις που ξεπερνούν το ίδιο το δωμάτιο.

Το τρίτο επίπεδο της έκθεσης Hollowed Water, ο ήχος, υλοποιείται περιστασιακά. Συγκεκριμένα η μουσική Pivoting Music (for strings and cat purr waveform in A), 2020 είναι ένα κομμάτι σε glissando, το οποίο συνέθεσε ο Αργιανάς από το γουργούρισμα της γάτας του, Διαμαντή. Η κάθε νότα γλιστρά στην επόμενη, κάνοντας μια περιστρεφόμενη κατηφορική κίνηση. Μόνο όταν ενεργοποιηθεί από τον επισκέπτη μέσω του πικάπ στη δυτική γωνία της γκαλερί ακούγεται η μουσική μέσα από δύο γλυπτά ηχεία (Principal και Metalique), τα οποία παραπέμπουν στο ιστορικό ondes martenot, ένα proto-synthesizer εφεύρεση του Maurice Martenot το 1928.

Το τέταρτο επίπεδο της έκθεσης βρίσκεται στην βιβλιοθήκη του ARCH, η οποία έχει μετατραπεί σε αίθουσα προβολής και φιλοξενεί το ομώνυμο έργο του Αργιανά, Hollowed Water (a gesture, 24 times). Η οπτικοακουστική εγκατάσταση περιβάλλει ολοκληρωτικά τον θεατή. Εικόνες της επιφάνειας ενός μικροσκοπικού κρυστάλλου, ενός χεριού και ενός παλιού αθηναϊκού ποταμού – επαναλαμβάνονται εκ νέου κάθε οκτώ μπαρ για είκοσι τέσσερις φορές, με φόντο την μουσική σύνθεση του καλλιτέχνη για δύο τσέμπαλο, φωνή και τύμπανο.

Με ευκαιρία την έκθεση, θα δημοσιευθεί από την Lenz Press, Μιλάνο μια μονογραφία με τίτλο Species Counterpoint σε παραγωγή του ΑRCH. Παράλληλα με την εκτεταμένη εικονογράφηση, τρία δοκίμια κορυφαίων κριτικών τονίζουν διαφορετικές οπτικές του συνολικού έργου του καλλιτέχνη. Η Quinn Latimer δίνει έμφαση στη χρήση της γλώσσας και τις ηχητικές διατυπώσεις του έργου του. Η Jennifer Kabat με αναφορές στο κολύμπι, επεξεργάζεται την άμεση εμπειρία, τη μνήμη και την επίδραση. Ο Dan Fox, από το δοκίμιο του οποίου δανείζεται το βιβλίο τον τίτλο του, χρησιμοποιεί την μυθοπλασία και ζωντανεύει τα έργα μέσω ενός ιστορικού ταξιδιού στον χρόνο που θυμίζει τον τρόπο με τον οποίο ο ίδιος ο καλλιτέχνης μας παραπέμπει σε διαφορετικές στυλιστικές εποχές. Η μονογραφία ολοκληρώνεται με μια συνομιλία μεταξύ του καλλιτέχνη και του κριτικού Martin Herbert, παρέχοντας πληροφορίες σχετικά με τη μεθοδολογία και τη διαισθητική διαδικασία της πρακτικής του Αργιανά, καθώς και τους πολιτικούς και ηθικούς της τόνους.

Οι πρόσφατες εκθέσεις του περιλαμβάνουν: Hollowed Water, Camden Arts Center, Λονδίνο (σόλο); Slow Painting, Hayward Touring, Μεγάλη Βρετανία; Line, Lisson Gallery, Λονδίνο; The Promise Of Total Automation, Kunsthalle Wien, Βιέννη; Antidoron, Documenta 14, Fridericianum, Kassel; Art Of Sound, Fondazione Prada, Ca Corner, Βενετία; Art of Its Own Making, The Pulitzer Foundation for the Arts, St Louis, MO; Art Now, Tate Britain, London.

Το 2012, συμμετείχε στην 30η Μπιενάλε του Σάο Πάολο, The Imminence of Poetics, Pavilhão Ciccillo Matarazzo, Βραζιλία και στην PERFORMA 13 στη Νέα Υόρκη ένα χρόνο αργότερα. Έχει πραγματοποιήσει ατομικές εκθέσεις και performances στο We All Turn This Way, The Serpentine Pavilion, Serpentine Gallery, London; The Length Of A Strand Of Your Hair, Of The Width Of Your Arms, Unfolded, Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης EMST, Αθήνα; and The Length Of Your Arms Unfolded, Barbican Art Gallery, Λονδίνο.

Το έργο του The Length Of A Strand of Your Hair, Of The Width Of Your Arms, Unfolded παρουσιάζεται αυτήν την περίοδο στην μόνιμη συλλογή του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης, Αθήνα. Το φθινόπωρο του 2021, το έργο του Song Machine 19 παρουσιάζεται στη μόνιμη συλλογή του Frédéric de Goldschmidt, στις Βρυξέλλες.