Από τη μέρα που άνοιξε η εστίαση,ο κόσμος ξέχασε τον φόβο και γέμισε τους δρόμους, έπειτα τις πλατείες. Κυρίως οι νέοι, γύρω στα 20, χωρίς μάσκες, με αγκαλιές, φιλιά…σεξ στις πιλωτές. Ας είναι, ανοίγοντας την εστίαση αυτό το περιμέναμε.
«Ας είναι» με βαριά καρδιά. Προχθές διασωληνώθηκε παιδί 22 χρονών. Η αγορά κι ο τουρισμός άνοιξαν, όχι ο δρόμος πριν την ελευθερία. Κατηγορούνται τα παιδιά στις πλατείες για τη διασπορά του ιού. Δεν είναι δίκαιο αυτό, δεν είναι μεν σωστή αυτή η πλήρης ανεμελιά, αλλά δεν είναι δίκαιη κι η απόλυτη ευθύνη.
Λένε κυρίως για συνωστισμό στα Εξάρχεια, πράγμα που δεν ισχύει. Δηλαδή, συνωστισμός υπάρχει, αλλά όχι περισσότερο από όσο στα Πετράλωνα, ας πούμε. Ή στο Νέο Ηράκλειο. Απλώς τα Εξάρχεια χρεώνονται ξανά τον ρόλο του «κακού λύκου».
Ωστόσο, υπάρχουν δύο βασικά σημεία όπου χρειάζονται υπενθύμιση: Πρώτον, η χώρα μας είναι στις χαμηλότερες θέσεις εμβολιασμών στην Ευρώπη, δεύτερον η διασπορά στην κοινότητα γίνεται κυρίως λόγω των αναποτελεσματικών μέτρων. Δηλαδή, πιο επικίνδυνα είναι τα ωράρια κυκλοφορίας, που γέμιζαν τα σούπερ μάρκετ, τα νοσοκομεία χωρίς ΜΕΘ και τα ΜΜΜ, που ήταν γεμάτα κόσμο, ο οποίος κόσμος πήγαινε στη δουλειά του.
Πιο επικίνδυνο ήταν το γεγονός ότι, πάρα τις τυπικές αναστολές εργασίας,οι εργαζόμενοι συνέχιζαν να δουλεύουν. Ειδικά όσοι εργάζονται σε καταστήματα όπως φούρνους ή μανάβικα, ήταν υψηλής «επικινδυνότητας». Δεν φταίνε οι άνθρωποι, φυσικά. Φταίνε οι εργοδότες τούς, αλλά η κατάσταση ξέφυγε και γρήγορα και μοιραία.
Επικίνδυνη ήταν η στάση της εκκλησίας, επίσης. Θυμόμαστε τις ορδές πιστών στα θεοφάνεια. Λίγο αργότερα έγινε εκ νέου λοκ ντάουν. Επικίνδυνος ήταν κι ο τρόπος που άνοιξαν τα σχολεία, πριν λίγες εβδομάδες διαγνώστηκαν θετικοί πάνω από 2.000 μαθητές.
Πιο επικίνδυνοι από όλους, είναι πάντοτε οι αντιεμβολιαστές. Ως παράδειγμα θα πω ότι τον Απρίλιο στο ΠΓΝΙ μεταφέρθηκε γυναίκα σε προχωρημένη εγκυμοσύνη. Ο σύζυγος ήταν «αρνητής» και δέχθηκε να νοσηλευτεί η έγκυος -που κόντευε να πάθει πνευμονική εμβολή- μόνο όταν απειλήθηκε με εισαγγελική παρέμβαση. Η γυναίκα έπεσε σε κώμα και το μωρό μεταφέρθηκε στην εντατική μονάδα νεογνών, αφού της το πήραν με καισαρική.
Όλες αυτές οι παθογένειες αυξάνουν τους θανάτους και τα κρούσματα. Κυρίως πρόβλημα είναι οι αντιεμβολιαστές ή ο φόβος για τα εμβόλια -νομίζουμε όλοι πως έχουμε ιατρικές γνώσεις. Και τα μέτρα ήταν, τελικά, αναποτελεσματικά. Αλλά τι γίνεται με τα παιδιά στην πλατεία;
Ένας χρόνος φόβου του θανάτου, αλλάζει το ψυχολογικό προφίλ μίας κοινωνίας. Ακόμη δεν ξέρουμε πόσο, δεν ξέρουνε πόσες αυτοκτονίες έχουν συμβεί, πόσοι ψυχικά πάσχοντες «γεννήθηκαν» από αυτό το γκρίζο. Νιώθουμε, όμως,την ανάγκη να τελειώσει.
Αυτές τις μέρες βρέχει κι ανακόπηκε η εκδρομική διάθεση των παιδιών της πλατείας. Αλλά πιο πριν, γινόταν χαμός. Δεν είναι παραλογο, δεν είναι σωστό, αλλά παράλογο δεν είναι σίγουρα. Πώς να εμποδίσεις έναν 18χρονο να βγει,να πιει, να ερωτευτεί; Συγκρατιούνται τα παιδιά; Θα έπρεπε να μπορούσαν,αν έχει σημασία η αντικειμενικότητα της άσχημης εποχής. Αλλά πώς να ανακόψεις την ανάγκη για ελευθερία;
Η αστυνομία απέτυχε,τα πρόστιμα, όλα απέτυχαν. Καμιά φορά έρχεται η πραγματικότητα και πετυχαίνει να αδειάσουν οι πλατείες, αυτήν την πραγματικότητα δεν την επιθυμεί κανένας, γιατί είναι πένθιμη. Αλλά αν πρέπει κάπου να επικεντρωθούν οι αρμόδιοι, είναι στα σωστά μέτρα, στην ενίσχυση των νοσοκομείων, στην προστασία των πολιτών. Στους εμβολιασμούς.
Κι όσο για τις πλατείες, ας προσπαθήσουμε να μη μισούμε τα παιδιά. Ξεσπάνε την καταπίεση της χαμένης νεανικότητας. Σωστό δεν είναι, μα ούτε και λάθος υπάρχει. Όχι ακριβώς.
«Να μην αντιγράφουν το «όχι σε όλα», να μην αντιγράφουν τον ΣΥΡΙΖΑ ακόμη και στη λογική των λεφτόδεντρων, όπως είδαμε χθες από τον κ. Ανδρουλάκη», είπε ο εκπρόσωπος Τύπου της ΝΔ Νίκος Ρωμανός
«Η ακροδεξιά είναι επί του παρόντος το κυρίαρχο ρεύμα όσον αφορά στη μετανάστευση», τονίζει η Σούζι Ντένισον, ανώτερη συνεργάτιδα στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων στο Παρίσι
Στο πλαίσιο της επιχείρησης με την κωδική ονομασία «Τάλως», βρέθηκε πλήθος υλικού που αφορούσε σε πορνογραφία και σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκων νηπιακής, σχολικής έως και εφηβικής ηλικίας.
Ο Μαξ Φερστάπεν είναι ξανά πρωταθλητής της Formula 1, κάτι που νομοτελειακά αξίζει γιατί αυτός ο τύπος είναι «γ#μημ#ν@ τρελός!» και αυτή είναι η ζωή του όπως την αφηγήθηκε στους The Sunday Times
Μια γυναίκα με αναπηρία που δεν μπορεί να φύγει από το σπίτι της είχε μια γλυκιά συνομιλία με έναν τουρίστα μέσω ενός ρομπότ το οποίο της επιτρέπει να εργάζεται ως σερβιτόρα από απόσταση.
Μια δραματική ταινία, χωρίς υπόνοια μελοδραματισμού και ένα δυνατό καστ, το φιλμ «Μικρά Πράγματα σαν κι Αυτά» είναι από τις καλύτερες ταινίες που βγήκαν στις αίθουσες αυτή την εβδομάδα.
