Μπορεί να μην λύνει οριστικά το πρόβλημα των πλαστικών απορριμμάτων, είναι όμως μια καλή αρχή.

Βρετανοί ερευνητές αξιοποίησαν το διάσημο κολοβακτηρίδιο Escerichia coli για να μετατρέψουν το πλαστικό PET σε βανιλίνη, την κύρια ουσία που ευθύνεται για το άρωμα της βανίλιας.

Το PET, γνωστό επίσης ως τερεφθαλικό πολυαιθυλένιο ή πολυεστέρας, είναι πολυμερές μόριο που περιέχει μεταξύ άλλων τερεφθαλικό οξύ, μια ουσία που μπορεί να μετατραπεί σε βανιλίνη από ένα συγκεκριμένο στέλεχος της E.coli που είχε δημιουργηθεί παλαιότερα στο εργαστήριο.

Η βανιλίνη που προκύπτει θα μπορούσε θεωρητικά να χρησιμοποιηθεί σε τρόφιμα, εφόσον επιβεβαιωθεί ότι δεν επιβαρύνεται με τοξικές προσμίξεις. Ούτως ή άλλως όμως η βανιλίνη έχει πολλές ακόμα βιομηχανικές εφαρμογές, αφού χρησιμοποιείται και στην παραγωγή ζιζανιοκτόνων, αντιαφριστικών παραγόντων και απορρυπαντικών.

Θεωρητικά, τα σκουπίδια από PET –πλαστικά μπουκάλια και δοχεία, ρούχα από πολυεστέρα και πολλά ακόμα ήδη- θα αρκούσαν για να υπερκαλυφθεί η παγκόσμια ζήτηση σε βανιλίνη: η παγκόσμια παραγωγή PET φτάνει τους 50 εκατομμύρια τόνους τον χρόνο, ενώ η ετήσια κατανάλωση βανιλίνης δεν ξεπερνούσε το 2018 τους 37.000 τόνους.

Η βανιλίνη απομονώνεται από τρία είδη αμερικανικών ορχιδέων του γένους Vanilla, τα οποία καλλιεργούνται σήμερα στη Μαδαγασκάρη και άλλες χώρες της Ασίας. Λόγω του υψηλού κόστους της φυσικής βανίλιας, το μεγαλύτερο μέρος της βανιλίνης που κυκλοφορεί στο εμπόριο παράγεται συνθετικά.

Όπως σχολίασε η Τζοάνα Σάντλερ του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου, πρώτη συγγραφέας της μελέτης, «τα αποτελέσματα της έρευνας έχουν σημαντικές συνέπειες για τη βιωσιμότητα της βιομηχανίας πλαστικού και δείχνουν τη δύναμη της συνθετικής βιολογίας στην αντιμετώπιση πραγματικών προβλημάτων».

Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Green Chemistry.

Headlines