Η «αερομαχία» ανάμεσα στην Airbus και την Boeing έχει, αναμφίβολα, αφήσει βαθύ αποτύπωμα στις σχέσεις των Ηνωμένων Πολιτειών με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Στα 17 χρόνια που διαρκεί, άλλωστε, έχει προκαλέσει σε όλους ένα εύλογο ερώτημα: Πώς είναι δυνατόν οι δύο εταίροι και σύμμαχοι να τσακώνονται στο πλαίσιο του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, ζητώντας ο καθένας την τιμωρία του άλλου και να επιβάλλουν δασμούς στα εισαγόμενα προϊόντα;

Είναι αλήθεια πως ο Τζο Μπάιντεν φρόντισε, λίγο μετά την ορκωμοσία του τον περασμένο Ιανουάριο, να ανοίξει τον δρόμο προς την επίλυση αυτής της διαμάχης. Έτσι, ως πρώτο βήμα, τον Μάρτιο συμφωνήθηκε μια εκεχειρία τεσσάρων μηνών στην εφαρμογή των δασμών που είχαν ανακοινωθεί στο παρελθόν – 7,5 δισ. δολάρια από την πλευρά των ΗΠΑ και 4 δισ. από την ΕΕ.

Σήμερα, όπως όλα δείχνουν, έχει έρθει η ώρα για το δεύτερο και πιο ουσιαστικό βήμα. Όπως λένε όλες οι πληροφορίες και τα σχετικά ρεπορτάζ, Μπάιντεν και Ευρωπαίοι ετοιμάζονται να δώσουν τα χέρια στη σημερινή σύνοδο κορυφής ΗΠΑ-ΕΕ και να δώσουν οριστικά τέλος στη διαμάχη αυτή. Μια διαμάχη από τις πλέον μακρόχρονες στην ιστορία του ΠΟΕ, που αφορά τυπικά τις κρατικές επιδοτήσεις προς τις δύο εταιρίες – στην πραγματικότητα, όμως, έχει να κάνει με την αδυσώπητη σύγκρουση για μεγαλύτερο μερίδιο στις διεθνείς αγορές.

«Η συνάντηση ξεκίνησε με μια άρση του αδιεξόδου στο θέμα των αεροσκαφών. Αυτό είναι κάτι που πραγματικά ανοίγει νέο κεφάλαιο στις σχέσεις μας, επειδή από την αντιπαράθεση μεταφερόμαστε στη συνεργασία, μετά από 17 χρόνια διαμάχης», σημείωσε χαρακτηριστικά η πρόεδρος της Κομισιόν, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, η οποία ισχυρίστηκε επίσης: «Σήμερα φέραμε αποτελέσματα», είπε χαρακτηριστικά η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν.

Οικονομικοί και πολιτικοί λόγοι

Ποιες είναι, όμως, οι πραγματικές αιτίες πίσω από αυτή τη στροφή; Όλα δείχνουν πως είναι κυρίως δύο – και αμφότερες έχουν άμεση σχέση με την Κίνα!

Η πρώτη έχει οικονομικό-επιχειρηματικό χαρακτήρα: Οι Κινέζοι αναπτύσσουν ραγδαία την αεροδιαστημική τους τεχνολογία και αναβαθμίζουν διαρκώς τις δυνατότητές τους, είναι φανερό πως διεκδικούν ολοένα μεγαλύτερο μέρος της «πίτας» των πωλήσεων αεροσκαφών.

Αυτό, με τη σειρά του, αναγκάζει τους δύο «γίγαντες» της Δύσης να στραφούν προς τον πραγματικό εχθρό, αντί να του δίνουν περισσότερες ευκαιρίες με τη μεταξύ τους διαμάχη. Πολύ περισσότερο που μετά την κρίση της πανδημίας και τη «βουτιά» στις πωλήσεις, η αγορά αναμένεται να ανοίξει και πολλές εταιρείες αερομεταφορών να ενισχύσουν ή να εκσυγχρονίσουν τους στόλους τους.

Η δεύτερη αιτία είναι κατά βάση πολιτική: Στην προσπάθειά τους να κερδίσουν τη στήριξη των Ευρωπαίων στην αντιπαράθεση με την Κίνα, τη νέα ανερχόμενη υπερδύναμη, οι Αμερικανοί γνώριζαν εξαρχής πως έπρεπε να δώσουν ανταλλάγματα και να εμφανιστούν πιο διαλλακτικοί σε σύγκριση με τον Τραμπ.

Τα άλλα ανοιχτά μέτωπα

Έτσι, πολύ απλά, επέλεξαν να βάλουν τελεία σε μια αντιπαράθεση που, πλέον, μοιάζει ολοένα πιο ανούσια, με την ελπίδα να αποκομίσουν πολύ περισσότερα σε άλλους τομείς – κυρίως, σε επίπεδο πολιτικής στήριξης.

Φυσικά, τίποτα από αυτά δεν σημαίνει ότι οι διαφορές ΗΠΑ-ΕΕ έχουν λυθεί. Άλλωστε, εκτός των γεωπολιτικών και οικονομικών συμφερόντων που συχνά αποκλίνουν, υπάρχουν ακόμη ανοιχτά μεγάλα διμερή θέματα: Οι αμερικανικοί δασμοί στον χάλυβα και το αλουμίνιο, η αντιμετώπιση των Ευρωπαίων στα γενετικά μεταλλαγμένα προϊόντα, η αναβίωση των διαπραγματεύσεων για μια ζώνη ελεύθερου εμπορίου και πολλά ακόμη…

Μια αρχή, όμως, έχει γίνει.

Πηγή: ΟΤ

Headlines