Καλεσμένη στην εκπομπή του Mega, «Πάμε Δανάη!», ήταν σήμερα η Ελένη Καρακάση. Η ηθοποιός, μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στον ρόλο της Ρίζως που ενσαρκώνει στις Άγριες Μέλισσες, σχολίασε την επιστροφή στα θέατρα και θυμήθηκε την πρώτη της δουλειά στο Εθνικό Θέατρο.

«Συγκινούμαι πολύ όταν βλέπω παιδιά συναδέλφων που δουλεύουμε μαζί. Η Δανάη Μιχαλάκη έρχεται και μου λέει “ερχόμουν μαζί σας στις περιοδείες”, είναι συγκινητικό», είπε αρχικά.

«Είναι σαν να ξαναγεννιόμαστε», τόνισε για την επιστροφή στα θέατρα και συμπλήρωσε: «Φύγαμε από το θέατρο με μια συνθήκη όταν θα καθυστερήσουν για λίγο οι πρεμιέρες. Ήταν να κάνουμε πρεμιέρα στο Βεάκη τον Νοέμβριο και δεν ξαναγυρίσαμε για ένα χρόνο».

Το «Κάποτε στον Βόσπορο» που πρωταγωνιστεί περιγράφει την ιστορία του ελληνισμού στην Κωνσταντινούπολη με τα Σεπτεμβριανά, σε σκηνοθεσία Άκη Δήμου. «Είμαστε σε όλη την Ελλάδα, είναι πολύ ωραία δουλειά. Τραγουδάω τα πάντα, από τούρκικα μέχρι οπερέτα. Μ’αρέσει πολύ. Όταν έκανα το guest στο Your face και έκανα πρόβες στο σπίτι», σημείωσε.

«Το “Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα” ήταν μια παράσταση που νιώθω ότι δεν έκανε τον κύκλο της. Όταν οι ηθοποιοί την παρακολουθούν σημαίνει ότι υπάρχει πολύ αγάπη», τόνισε μιλώντας για την παράσταση φόρο τιμής στη ζωή του Γιώργου Ζαμπέτα.

«Είμαι στον τρίτο κύκλο των “Μελισσών”. Είμαι από τους ανθρώπους που θέλω να κλείνω τους κύκλους. Δεν θα ήθελα να “φύγουν” την Ρίζω. Δεν έχουμε πάρει ακόμα σενάρια. Θα μείνω στο χωριό. Δεν νομίζω πως θα αλλάξει η ζωή στο χωριό. Φαντάζομαι ότι ο διοικητής θα επηρεαστεί από τα γεγονότα που έρχονται. Ο καθένας έχει την αγωνία του για τον ρόλο. Όταν μου έδωσαν τον ρόλο είχα τα τέσσερα πρώτα επεισόδια. Είχα μια ατάκα, έπαιζα σε μια σκηνή και στο 3ο και 4ο επεισόδιο δεν έπαιζα καθόλου. Πήρα τα τέσσερα σενάρια και το βιογραφικό της ηρωίδας μου. Κατάλαβα ότι ήταν εξαιρετική δουλειά, εξαιρετικό σενάριο. Την έβλεπα την επιτυχία. Ανοίγω τα mail μου για να κάτσω να διαβάσω τα σενάρια. Ο δικός μου ρόλος έχει σχέση και με όλους και θέλω να ξέρω τι παίζεται. Θέλω να το ξέρω για τον ρόλο μου», είπε και συνέχισε:

«Συγκινησιακές ήταν πολλές σκηνές. Η σεκάνς της γέννας της Δρόσως… το κλίμα το κρατάγαμε στο break. Το πιο συγκινητικό ήταν όταν τελείωνε η μέρα και ήρθε το αληθινό μωρό και το έβαλαν στα χέρια μου και όλοι συγκινηθήκαμε. Τα τελευταία επεισόδια που φέρνουν νεκρούς στο χωριό τον Μιλτιάδη και την Ανέτ, ήταν φορτισμένες αυτές οι σκηνές. Πεθαίνω για την Αλίκη Αλεξανδράκη, είναι η πιο νέα από όλη μας και έχει το πιο μοντέρνο παίξιμο».

«Το πιο δύσκολο, ήταν στην πρώτη μου δουλειά στο Εθνικό που έχασα τον μπαμπά μου την ημέρα των γενεθλίων μου και μετά είχα παραστάσεις. Αν με ρωτούσαν τώρα δεν θα την έκανα την παράσταση. Και με 40 πυρετό έχω παίξει. Όταν ήρθε η κρίση άλλαξαν πολύ τα πράγματα. Σαν να σταμάτησε ο χρόνος να πήγε μια δεκαετία πίσω και να αγωνιστούμε να φτάσουμε το χρόνο εκεί», εξομολογήθηκε.

«Είμαι έξω καρδιά σε όλα. Μπορεί να πω πράγματα που ενοχλούν. Μου είπε παραγωγός ότι “μου έχουν πει πολύ κακά πράγματα για σένα και δεν ήθελα να σε πάρω στη δουλειά” και μου είπε μετά ότι “θα πάρουμε σύνταξη μαζί”. Μπορεί κάποιος να με δει σε κακή στιγμή. Δεν χρειάζεται να αρέσουμε σε όλους», κατέληξε.

Headlines