Πάρκο ψυχαγωγίας και …..απορριμματοφόρων;

Η Ναυτική Βάση των Βριλησσίων είναι έκταση 52 στρεμμάτων στα Βριλήσσια Αττικής, στους πρόποδες του Πεντελικού Όρους που απαλλοτριώθηκε το 1958 με βασιλικό διάταγμα για την αξιοποίησή της ως «Αποθήκη Εθνικών Κειμηλίων» του Πολεμικού Ναυτικού της Ελλάδος (ΥΠΕΘΑ). Η έκταση αυτή χρησιμοποιήθηκε για την εγκατάσταση βάσης επικοινωνιών που συνδεόταν με παρακείμενη αμερικανική βάση της Νέας Μάκρης. Μετά το κλείσιμο της τελευταίας, μεταφέρθηκε μέρος του εξοπλισμού εκτός Βριλησσίων.

Το 1983 η έκταση χαρακτηρίζεται με το προεδρικό διάταγμα 456/83 ως «Ναυτικό Οχυρό» και η γύρω περιοχή των Άνω Βριλησσίων «επιτηρούμενη ζώνη». Το 1987 εγκρίνεται το πολεοδομικό σχέδιο της περιοχής, κηρύσσοντας το συγκεκριμένο οικοδομικό τετράγωνο 415 «χώρο πρασίνου και ήπιων αθλοπαιδιών» 30 στρεμμάτων αλλά ο χώρος παραμένει στην ιδιοκτησία του Ναυτικού.

Η έκταση παραμένει ως αποθηκευτικός χώρος με φύλαξη έως το 2001, οπότε και γνωστοποιείται πως η ΔΕΗ προτίθεται να εγκαταστήσει στο συγκεκριμένο χώρο κέντρο διανομής ηλεκτρικού ρεύματος με σκοπό να συνδέσει τα κέντρα υπερυψηλής τάσεως Αγίου Στεφάνου στα βόρεια προάστια με την Κάντζα στην Ανατολική Αττική εν όψει των αυξημένων ενεργειακών αναγκών των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004.

Αργότερα η έκταση του Πολεμικού Ναυτικού παραδίδεται στο Δήμο, ενώ σήμερα στην έκταση αυτή βρίσκεται το Πάρκο «Μαρία Κάλλας».

Αυτά αναφέρονται στην el.wikipedia.org/.

Αν κάποιος  επισκεφτεί τον χώρο  θα δει πράσινο, μια τεχνητή λίμνη, διάφορα παιχνίδια για μικρούς και μεγάλους. Ένα ευχάριστο διάλλειμα σε έναν ιδιαίτερα καλοσυντηρημένο και καθαρό χώρο που εκατοντάδες οικογένειες έχουν επισκεφτεί και περάσει όμορφες στιγμές. Όχι μόνο από τα Βριλήσσια στα οποία γεωγραφικά ανήκει ο χώρος, αλλά και από γειτονικούς δήμους.

Κάτι όμως συμβαίνει στην ευρύτερη περιοχή της πρώην ναυτικής βάσης, πέριξ του πανέμορφου πάρκου ψυχαγωγίας,  που αποτελεί αγκάθι στα πλευρά της. Μια κατάσταση που διαιωνίζεται και δεν τιμάει κανέναν. Ή τουλάχιστον, έτσι νιώθουμε εμείς.

Ακούμε για συζητήσεις επί συζητήσεων στο δημοτικό συμβούλιο του δήμου Βριλησσίων, επιχειρήματα και αντεπιχειρήματα. Αν είναι νόμιμο ή παράνομο, έκταση της πρώην ναυτικής βάσης να χρησιμοποιείται ως σταθμός μεταφόρτωσης απορριμματοφόρων και διαχείρισης απορριμμάτων και άλλα παρεμφερή. Αν πρόκειται να φύγουν σύντομα ή όχι τα απορριμματοφόρα και να εγκατασταθούνε αλλού.

Αν το πάρκο της πρώην Ναυτικής Βάσης είναι χαρακτηρισμένο ως χώρος αστικού πρασίνου και ήπιων πολιτιστικών και αθλητικών εγκαταστάσεων ή όχι. Αν έχουν επιδοθεί ή όχι στον Δήμο Βριλησσίων πρόστιμα από την Πολεοδομία και την Διεύθυνση Υγειονομικού της Περιφέρειας Αττικής.

Αν αξιοποιούνται σωστά τα 52 στρέμματα του οικοπέδου ή τι άλλο θα μπορούσε να γίνει. Αν υπάρχουν ή όχι διαμαρτυρίες περιοίκων για το σημείο που βρίσκονται τα απορριμματοφόρα λόγω ηχορύπανσης που προκαλείται.

Τι προκαλεί τη μεγαλύτερη ανησυχία κατά την άποψη μου; Πως μια κουκίδα γης 52 μόλις  αλλά πολύ σημαντικών για τον οικιστικό ιστό στρεμμάτων, γίνεται αιτία διαμάχεων, διαξιφισμών, παιχνιδιών επιβολής απόψεων και ρήξεων.

Για μένα: Αν «λερώνεται» και μολύνεται το περιβάλλον να σταματήσει να συμβαίνει. Αν δημιουργείται ηχορύπανση να πάψει να δημιουργείται. Αν το πρόβλημα υπάρχει χρόνια και έγινε χρόνιο νόσημα είναι επιτακτική η ανάγκη να θεραπευθεί.

Αδιάφορο ποιος διοικεί, αδιάφορο ποιος έχει δίκιο και άδικο. Αδιάφορο αν το θέμα είναι σύνθετο ως προς τις διαδικασίες επίλυσης του. Εγώ, αυτό που βλέπω στις φωτογραφίες που έλαβα-εύχομαι να έχει αλλάξει κάτι προς το καλύτερο στο διάστημα που έχει μεσολαβήσει- δεν με τιμάει σαν Έλληνα πολίτη.

Σε όποιο δήμο, κοινότητα, γωνιά, σημείο και αν συμβαίνει. Στην τοπική αυτοδιοίκηση δεν έχει σημασία ποια παράταξη έχει δίκιο και ποια έχει άδικο. Σημασία έχει αυτό που τα μάτια βλέπουν και οι αισθήσεις αντιλαμβάνονται. Δεν χρειάζεται κάτι άλλο για να ζήσουν οι επόμενες γενιές σε ένα καλύτερο περιβάλλον.

Να ζήσουν μια ζωή με όλες τους τις αισθήσεις και όχι κλείνοντας τα μάτια, τα αυτιά και την μύτη για να ανταπεξέλθουν πνευματικά σε όσα συμβαίνουν.