Βαρουφάκης για εργασιακό: Μετατρέπετε σε «αρπακτικά» ακόμα και τους έντιμους εργοδότες

Ανέβασε τους τόνους στη Βουλή και ο γραμματέας του ΜέΡΑ25, Γιάνης Βαρουφάκης, μιλώντας για το εργασιακό νομοσχέδιο, καθώς τόνισε, απευθυνόμενος στην κυβέρνηση, πως αφού εκείνη «κηρύσσει πόλεμο», το κόμμα του «σηκώνει το γάντι».

«Θα σας πολεμίσουσε σε όλη τη χώρα», επεσήμανε ο κ. Βαρουφάκης, ο οποίος, καθ’όλη τη διάρκεια της ομιλίας του, επιτέθηκε προσωπικά στον υπουργό Εργασίας, Κωστή Χατζηδάκη, αναπτύσσοντας μία-μία τις βασικές διατάξεις του νομοσχεδίου, οι οποίες «θα αποτελειώσουν», όπως είπε, τα λίγα εργασιακά δικαιώματα που έχουν απομείνει στους εργαζόμενους.

Αξιοσημείωτη είναι η αναφορά του επικεφαλής του ΜέΡΑ25 στη μειοψηφία έντιμων και σωστών απέναντι στον εργαζόμενο εργοδοτών, οι οποίοι «θα αναγκαστούν» να γίνουν και εκείνοι «αρπακτικά», όπως η πλειοψηφία, εξαιτίας του νομοσχεδίου, όπως ανέφερε.

Ολόκληρη η ομιλία του γραμματέα του ΜέΡΑ25, Γιάνη Βαρουφάκη, στη Βουλή:

Ατομικές διαπραγματεύσεις

Θέσατε πολλά σωστά ζητήματα κ. Χατζηδάκη

Εξισορρόπηση εργασίας – προσωπικής + οικογενειακής ζωής.

Προστασία του Πρεκαριάτου – δηλαδή των ανθρώπων τιραμόλα, που προσφέρουν εργασία με το κομμάτι, με το χιλιόμετρο – Wolt.

Τους κανόνες τηλε-εργασίας που δεν υπάρχουν.

Την πάταξη της μαύρης- αδήλωτης ή της γκρι-υποδηλωμένης εργασίας.

Την ανάγκη να αξιολογήσουμε τον αντίκτυπο των ψηφιακών νομάδων, που δείχνουν να αντιστρέφουν σε μικρό βαθμό το brain drain, αλλά θέτουν ερωτηματικά για την ικανότητα αυτής της χώρας να ενσωματώνει την παραγωγική εργασία στον κοινωνικό ιστό της.

Με μια σας όμως λέξη κ. Υπουργέ, τελειώσατε την όποια σοβαρή συζήτηση για την επίλυσή τους. Μπορεί μια μόνο λέξη, ένας επιθετικός προσδιορισμός να κάνει τόσο κακό; Να γελοιοποιήσει ένα σοβαρό θέμα, μια χρήσιμη έννοια; Και βέβαια μπορεί:

Έσω – αυθόρμητος / ανέκδοτο.

Μονομερές – συμβόλαιο / σχήμα οξύμωρο.

Εθελοντική – φορολόγηση / κοροϊδία.

Έτσι κι εσείς: βάλατε το Ατομική – Διαπραγμάτευση – ένας εργοδότης ένας εργαζόμενος.

Ο εργασιακός νόμος χρειάζεται, επειδή η ατομική διαπραγμάτευση (ΑΔ) μεταξύ εργοδότη κι εργαζόμενου / κοινωνική ζούγκλα.

Ο εργασιακός νόμος χρειάζεται, επειδή όπως μας δίδαξε ο Αριστοτέλης δεν υπάρχει μεγαλύτερη αδικία από το να αντιμετωπίζεις άνισους ως ίσους.

Υιοθετώντας την ΑΔ ο εργασιακός σας νόμος αυτοαναιρείται κ. Χατζηδάκη, ή μάλλον αυτό-προσδιορίζεται ως αντεργατικός νόμος – κάτι που βέβαια όχι μόνο το ξέρετε, αλλά που είναι κι ο σκοπός σας.

Περνάτε σ’ άλλες καταστάσεις σκοτεινές, όπως το αριστούργημα του Κόπολα ‘Ο Νονός Νο. 1’ – και συγκεκριμένα η σκηνή που ο Μάρλον Μπράντο ανακοινώνει πως θα κάμψει τις αντιστάσεις ενός αντιπάλου: «Θα του κάνω μια πρόταση που δεν θα μπορέσει να μου αρνηθεί.»

Η χειρότερη σκλαβιά είναι εκείνη στην οποία ο εργαζόμενος συναινεί επειδή δεν έχει επιλογή.

Αντί για εξισορρόπηση εργασίας – προσωπικής + οικογενειακής ζωής, η ΑΔ θα φέρει την ουσιαστική κατάργηση της προσωπικής + οικογενειακής ζωής, η οποία θα προσαρμόζεται στις βουλές του εργοδότη.

Αντί για προστασία του Πρεκαριάτου, η ΑΔ μετατρέπει μεγάλες μάζες έως τώρα προλεταριάτου σε ανυπεράσπιστο πρεκαριάτο.

Αντί για κανόνες τηλε-εργασίας που θα προστατεύουν τους τηλε-εργάτες, η ΑΔ απλά θα νομιμοποιήσει την επέκταση της επικράτειας των εργοδοτών μέσα στα σπίτια των υπαλλήλων τους.

Όσο για την ψηφιακή σας κάρτα, με δεδομένη την κατάργηση των επιθεωρήσεων εργασίας, θα καταγράφει ό,τι πει ο εργοδότης πως πρέπει να καταγραφεί και, αντί για πάταξη, θα ζήσουμε στιγμές νέας δόξας για την μαύρη, την αδήλωτη εργασία.

Για να μην ξεχνιόμαστε, το μέγα παράδοξο στον καπιταλισμό, το σύστημα που στο μυαλό σας βασίζεται στις ελεύθερες αγορές, είναι το εξής: Με το που μπαίνει ο εργαζόμενος στον χώρο δουλειάς βγαίνει από κάθε αγορά!

Έχει ήδη πουλήσει την εργασιακή του δύναμη οπότε εισερχόμενος στο γραφείο, στην αποθήκη, στην κουζίνα του εστιατορίου, στο εργοστάσιο. Παύει να είναι πωλητής, παύει να είναι αγοραστής, παύει να είναι πολίτης – είναι απλά ένα γρανάζι της παραγωγικής διαδικασίας, στο τέλος της οποίας βγαίνει ένα προϊόν που ανήκει σε άλλους.

Το να μιλάτε κ. Χατζηδάκη για ατομική διαπραγμάτευση αυτού του εργαζόμενου με τον εργοδότη εντός αυτού του χώρου, από τον οποίο λείπει κάθε αγορά και στον οποίο επικρατεί το δίκαιο του ισχυρού, ισοδυναμεί με την νομιμοποίηση της δικτατορίας του αφεντικού.

Γίνεστε σαν κάποιον που θεωρεί ότι στην Ρωμαϊκή Αρένα, επειδή το έδαφος ήταν οριζόντιο τόσο για τα λιοντάρια όσο και για τους Χριστιανούς, λιοντάρια και Χριστιανοί έχουν τις ίδιες ευκαιρίες στη μεταξύ τους «διαπραγμάτευση» ενώπιον του αλαλάζοντος πλήθους.

Προσέξτε: Το ζήτημα δεν είναι αν θα πρέπει να υπάρχει ευελιξία. Αν θα μπορούν οι εργαζόμενοι, εφόσον το επιθυμούν, να εργάζονται λιγότερες ώρες ή να αυξομειώνουν τις ώρες τους από βδομάδα σε βδομάδα.

Το ζήτημα είναι πως η πολιτεία εξασφαλίζει ότι όντως το θέλουν κι όχι ότι τους επιβάλουν να το θέλουν με την λογική του Νονού οι εργοδότες.

Και πως εξασφαλίζεται κάτι τέτοιο; Πολύ απλά: Μέσω συλλογικών διαπραγματεύσεων – έχοντας δίπλα τους κατά την διαπραγμάτευση τον συνδικαλιστικό τους εκπρόσωπο.

Και μην τολμήσετε να κρυφτείτε πίσω από την κριτική στον συνδικαλισμό, επειδή κάτι τέτοιο θα ισοδυναμούσε με το να καταργηθεί ο συνήγορος υπεράσπισης από τα δικαστήρια, επειδή κάποιοι δικηγόροι αποδείχθηκαν επίορκοι ή ανεπαρκείς.

Βέβαια, όλα αυτά τα ξέρετε. Αυτός ακριβώς είναι ο στόχος σας, η εντεταλμένη αποστολή την οποία φέρνετε σήμερα εις πέρας: Η επισημοποίηση της κατάργησης όποιας προστασίας έχει απομείνει για τους εργαζόμενους μετά από 11 χρόνια επιδρομών υπό την κάλυψη της Χρεοδουλοπαροικίας που σκοτεινιάζει τούτον τον τόπο, που σκοτεινιάζει το νου των ανθρώπων μας εκεί έξω.

Τρεις κατηγορίες εργοδοτών + Τα εργατοπατερικά συνδικάτα

Μετά από 11 χρόνια από τη μετατροπή της χώρας σε αποικία χρέους, σε Χρεοδουλοπαροικία, έχουμε τρεις κατηγορίες επιχειρήσεων:

Πρώτη κατηγορία – οι ακροβατούσες μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας μικρομεσαίες.

Σε αυτές, εργοδότες κι εργαζόμενοι ξαγρυπνούν με την ίδια αγωνία: Θα έχουν δουλειά κι αύριο; Ή τους περιμένει το λουκέτο;

Σε αυτές, μαζί με την υπεραξία έχει σχεδόν εξαφανιστεί κι η πάλη των τάξεων έχει εξαφανιστεί, μαζί με τα πενθήμερα, τα οκτάωρα, τις υπερωρίες.

Δεν χρειάζεται να πείτε στους εργαζόμενους σε τέτοιες επιχειρήσεις κ. Χατζηδάκη να βάλουν πλάτη – δεν κάνουν τίποτα άλλο από το 2010! Έχει κατσιάσει η πλάτη τους από το βάλε-βάλε.

Δεύτερη κατηγορία – οι πολύ λιγότερες επιχειρήσεις που τα βγάζουν πέρα σχετικά καλά ώστε να μπορούν να σέβονται τα πενθήμερα, τα οκτάωρα, τις υπερωρίες.

Με το νόμο σας, όμως, αυτή την κατηγορία των έντιμων εργοδοτών, την καταδικάζετε. Κι αυτό γιατί υπάρχει μια τρίτη κατηγορία επιχειρήσεων με μεγάλες προσόδους, υπεραξίες και υπερκέρδη, π.χ. τα σουπερμάρκετ – επιχειρηματίες, που θα αδράξουν την ευκαιρία που τους δίνετε να επιβάλουν στους εργαζόμενούς τους να «επιλέξουν» την κατάργηση των πενθήμερων, του οκτάωρου, και των υπερωριών.

Όπως η τρόικα σας εξευτέλιζε, βάζοντας στο προοίμιο κάθε Μνημονίου την φράση, «Μετά από αίτηση των ελληνικών αρχών, εισάγονται» και ακολουθούσε ο κατάλογος της φρίκης εναντίον του λαού μας, έτσι και οι χείριστοι των εργοδοτών θα βάζουν, ελέω του νόμου σας κ. Χατζηδάκη, τους υπάλληλους τους να αιτούνται την φρίκη που τους επιβάλουν.

Έτσι, εισάγετε αθέμιτο ανταγωνισμό στους λίγους καλούς εργοδότες που δεν θέλουν να καταργήσουν τα πενθήμερα, τα οκτάωρα και τις υπερωρίες. Εκείνο που ως σήμερα έκαναν χωρίς δεύτερη σκέψη – την τήρηση των δικαιωμάτων των εργαζόμενων – ο νόμος σας το μετατρέπει σε ηρωική πράξη. Κι όπως ξέρουμε, οι ηρωικές πράξεις όλο και σπανίζουν στην αντιηρωική εποχή μας.

Με άλλα λόγια, κ. Υπουργέ, ο νόμος σας δεν έχει στόχο οι εργαζόμενοι να βάλουν πλάτη στις επιχειρήσεις, που αλλιώς θα κλείσουν. Όχι κ. Χατζηδάκη. Ο νόμος σας στόχο έχει να αυξήσει κι άλλο τα ποσοστά κέρδους των αρπακτικών ολιγοπωλίων που ήδη εκμεταλλεύονται εργαζόμενους και καταναλωτές σε ρυθμούς που μόνο σε τριτοκοσμικές χώρες συναντά κανείς.

Μέσα στον παροξυσμό σας να βάλετε πλάτη σε αυτά τα αρπακτικά, που μάλιστα είδαν τα κέρδη τους να εκτοξεύονται εν μέσω πανδημίας, την ώρα που η συντριπτική πλειοψηφία συντρίβεται από τη νέα τροπή της 11ετούς κρίσης, ο νόμος σας κ. Χατζηδάκη εκθέτει τους λίγους εργοδότες που ως τώρα σέβονταν τα δικαιώματα των εργαζομένων στον αθέμιτο ανταγωνισμό των αρπακτικών και τους εξαναγκάζει να υιοθετήσουν κι αυτοί τον εργασιακό 19ο αιώνα.

Ριζοσπαστικός αριθμός

Θα πείτε ότι τα παραλέω. Το νομοσχέδιό σας δεν μιλά για πλήρη κατάργηση ούτε του 8ωρου, ούτε των υπερωριών. Το 8ωρο το κάνετε 10ωρο με αποζημίωση σε ρεπό κάποιες άλλες βδομάδες.

Πέραν του ότι αυτές οι 2 ώρες μπορούν να κάνουν την μεγάλη διαφορά σε ανθρώπους που έχουν ένα άρρωστο ή ένα παιδί να τους περιμένει στο σπίτι, η ουσία είναι αλλού: Ακόμα κι ένα λεπτό της ώρας να προστεθεί στο νόμιμο 8ωρο, έστω και για μια μέρα, καταργείται το 8ωρο ως ιερή κατάκτηση του εργατικού κινήματος.

Για αυτό το κάνετε. Πρόκειται για τη λεπτή πλευρά της σφήνας. Την βάζεις πρώτα στην χαραμάδα και, αφού μπει, με μια σφυριά η σφήνα μπαίνει όλη μέσα. Είναι κάτι αντίστοιχο του να βάλετε δίδακτρα ενός ευρώ στα πανεπιστήμια. Τι ψυχή έχει ένα ευρώ θα ρωτήσει κάποιος; Έχει και παραέχει, καθώς το να πας από το δωρεάν στο ένα ευρώ είναι πολύ μεγαλύτερη διαδρομή από το να πας από το ένα ευρώ στα χίλια ή από τα χίλια στα δέκα χιλιάδες.

Το ίδιο και με το 8ωρο. Όπως με τα μηδέν δίδακτρα, έτσι το 8 ώρες δουλειά είναι ριζοσπαστικός αριθμός. Αν καταφέρετε νόμιμα από 8ωρο να πάμε στις 8 ώρες και 1 λεπτό, θα έχετε καταφέρει να δολοφονήσετε την ιερότερη των αγελάδων του εργατικού κινήματος.

Αυτός είναι ο σκοπός σας. Κι αυτός είναι ο λόγος που, για εμάς στο ΜέΡΑ25, αυτό που κάνετε σήμερα είναι casus belli κ. Χατζηδάκη.

Ανάπτυξη της υπανάπτυξης

Έρχομαι τώρα στο ευρύτερο πλαίσιο. Ισχυρίζεστε ότι ο νόμος σας θα δώσει δυναμική στην οικονομία συνολικά. Σε καμία περίπτωση!

Τρενάροντας το ωράριο των ολιγοπωλίων – π.χ. σουπερμάρκετ και μεγάλων εμπορικών κέντρων – και δίνοντάς τους την ευκαιρία να τραβάνε σαν λάστιχο το ωράριο των εργαζόμενων χωρίς ούτε μια δεκάρα παραπάνω, εντείνετε τον αθέμιτο ανταγωνισμό και έτσι μειώνετε την συνολική πίτα – για λόγους που κι ένας μη αστοιχείωτος φιλελεύθερος οικονομολόγος καταλαβαίνει.

Ποιος σοβαρός επενδυτής επενδύει σε μια χώρα της οποίας το εργατικό δυναμικό πτωχοποιείται συστηματικά 11 χρόνια τώρα και, εν μέσω πανδημίας, εξαθλιώνεται ακόμα περισσότερο; Το μόνο που αναπτύσσεται έτσι κ. υπουργέ είναι η υπανάπτυξη. Στο βωμό των συμφερόντων των αρπακτικών που κρύβονται πίσω από την «Μητσοτάκης ΑΕ», την οποία εκπροσωπείτε επάξια εδώ σήμερα, προωθείτε την Ανάπτυξη της Υπανάπτυξης της χώρας. Αυτό κάνετε!

Τέσσερις είναι οι αρωγοί σας σε αυτή την προσπάθεια:

Η ήδη καμένη γη – οι νέοι άνθρωποι που μας λένε «ποια εργασιακά δικαιώματα να προστατεύσουμε, εκείνα που δεν έχουμε;».

Η ορθή εκτίμηση ότι δεν μπορεί σοβαρά να προστατευτεί η εργασία, όσο ο κόσμος της εργασίας είναι πιασμένος στην παγίδα της Χρεοδουλοπαροικίας, που οδήγησε στην:

Χειρότερη επίδοση ως προς την ποιότητα της απασχόλησης στην ΕΕ – ETUC.

2010-2019: Πορτογαλία κάτω 3,21%, Κύπρος κάτω 1,96%.

Σε όλα τα υπόλοιπα κράτη-μέλη υπήρξε βελτίωση. Ελλάδα Κάτω 11,45%.

Γιατί; Υψηλός εβδομαδιαίος χρόνος εργασίας. Υψηλότερος στην ΕΕ.

Μόνο κράτος-μέλος της ΕΕ στο οποίο ο μέσος μισθός μειώθηκε σε σχέση με το 2010 – μόνο κράτος που δεν συγκλίνει με τον μέσο όρο, την ώρα που ακόμα κι οι χώρες της Ανατ. Ευρώπης συγκλίνουν.

Και ο κατώτατος μισθός βρίσκεται κάτω από το όριο της απόλυτης φτώχειας.

Γιατί άραγε; Ποσοστό κάλυψης των συλλογικών διαπραγματεύσεων: όχι μόνο είναι το χαμηλότερο της Δυτικής Ευρώπης αλλά και συρρικνώνεται.

Η ακόμα πιο ορθή εκτίμηση ότι η πλειοψηφία έχει πιαστεί σε μια δίνη: Λιτότητα που επιβάλλει το μη βιώσιμο δημόσιο χρέος παράγει ιδιωτικές χρεοκοπίες. Οι ιδιωτικές χρεοκοπίες δημιουργούν πεδίον δόξης για τα αρπακτικά του Ηρακλή, που ρευστοποιούν περιουσίες και τις βγάζουν στα Κέιμαν.

Οι πλειστηριασμοί, ο Πτωχευτικός και τώρα η Χατζηδάκειος ρευστοποίηση των μισθωτών δημιουργούν νέες δυστυχίες, νέα ανέχεια, νέα συρρίκνωση τη λαϊκής κατανάλωσης. Κι έτσι, νέα μείωση των παραγωγικών επενδύσεων, νέα έμφαση στις επενδύσεις των αρπακτικών, του τζόγου και των εξορύξεων. Νέα συρρίκνωση της φορολογικής βάσης κι έτσι νέα λιτότητα, νέες χρεοκοπίας και πάει λέγοντας.

Ένα συνδικαλιστικό κίνημα που αφήνει πολλά ερωτηματικά. Σύμμαχός σας ο εργατοπατερισμός, τον οποίο συγχέετε επίτηδες με τον συνδικαλισμό. Όπως κάνετε και με τον λαϊκισμό τον οποίο πάτε να ταυτίσετε με την δημοκρατική αντίσταση στην απώλεια δημοκρατικής κυριαρχίας.

Στόχος σας; Στο πλαίσιο του μνημονιακού λαϊκισμού σας – του αφηγήματος «αν είστε υποδειγματικοί κρατούμενοι και ακολουθήσετε κατά γράμμα τις υποδείξεις τρόικας και ολιγαρχίας, θα ευημερήσετε όλοι» – στόχος σας είναι να παριστάνετε εσείς τον πατερούλη των εργαζόμενων την ώρα που τους στρέφετε εναντίον των συμφερόντων τους, που τους αποξενώνετε από τη μία και μοναδική αλήθεια:

Ότι για να πραγματώσουν τα προσωπικά τους όνειρα, για να δουν ένα καλύτερο αύριο, για να γίνουν οι νέες τεχνολογίες σκλάβοι τους κι όχι αυτοί σκλάβοι των νέων τεχνολογιών, πρέπει να δράσουν συλλογικά.

Ναι, κ. Χατζηδάκη, ο μεγαλύτερος αρωγός σας είναι η αίσθηση εκεί έξω ότι τα πράγματα είναι τόσο άσχημα για τον κόσμο της εργασίας, που χειρότερα δεν μπορούν να γίνουν – με εξαίρεση κάποιους τυχερούς που δεν έχασαν ακόμα τα κεκτημένα.

Τίποτα από αυτά δεν σας από-ενοχοποιούν, απλά σας επιτρέπουν να εκμεταλλεύεστε την ηττοπαθή στάση πολλών εργαζόμενων που, μέσα στην απαισιοδοξία τους, σκέφτονται: «Αφού πέθανε η δική μου κατσίκα, τουλάχιστον να πεθάνει και του γείτονα».

Κλείνοντας κ. Πρόεδρε, επιτρέψτε μου να επισημάνω ότι τίποτα δεν απειλεί μια χώρα περισσότερο από μια κυβέρνηση που ετοιμάζει εμφύλια επιδρομή εναντίον των ελάχιστων που έχουν μείνει στους πολλούς, την ώρα που ακονίζει μαχαίρια και πιρούνια για να αρχίσει το φαγοπότι των ολίγων.

Η προετοιμασία για το φαγοπότι φανερώνεται από δύο πράγματα για τα οποία σας αρέσει να θριαμβολογείτε:

Τα αρνητικά επιτόκια, για παράδειγμα του προχθεσινού 5ετούς: Γιορτάστε κύριοι ελεύθερα το παράδοξο, που σας πληρώνουν να φορτώνετε κι άλλα χρέη στο κράτος, την ώρα που η χρεοκοπία του βαθαίνει.

Λες και ξεχάσαμε τι σήμαινε ο φτηνός δανεισμός προ του 2008. Λες και δεν γνωρίζουμε ότι όσο αυξάνεται η εξάρτηση του κράτους από την ΕΚΤ, που αγοράζει προς το παρόν όλο αυτό το χρέος – εξ ου και τα χαμηλά επιτόκια – μόλις ισοσκελιστεί ο γερμανικός προϋπολογισμός, θα σφίξουν τα λουριά της Νέας Λιτότητας, του 5ου Μνημονίου. Και για ποιους θα σφίξουν; Μα, για τους μισθωτούς, που σήμερα αφήνετε ακόμα πιο απροστάτευτους στο ξεζούμισμα από τα πιο αρπακτικά ολιγοπώλια.

Το δεύτερο για το οποίο θριαμβολογείτε είναι βέβαια το Ταμείο Ανάκαμψης: Τα δις του Ταμείου Ανάκαμψης είναι όντως αρκετά για να αυξήσουν το ποσοστό των Ελλήνων, που ωφελούνται από την κρίση από το 5% ακόμα και στο περίπου 15% – δις που βέβαια δεν αρκούν ούτε για πλάκα για να καλύψουν τη δημοσιονομική τρύπα ή για να γίνουν οι επενδύσεις που θα βοηθήσουν την χώρα να προλάβει το τραίνο της 4ης Πράσινης Βιομηχανικής Επανάστασης, παράγοντας ικανή πράσινη ενέργεια, ικανή πράσινη εγχώρια προστιθέμενη αξία.

Κύριε Χατζηδάκη, μακριά από μένα η υποτίμηση των επιτευγμάτων σας. Έχετε πετύχει σε πολλές εντεταλμένες υπηρεσίες ρευστοποίησης εκ μέρους της ολιγαρχίας. Είμαι σίγουρος ότι θα πετύχετε και σήμερα την περαιτέρω ρευστοποίηση της μισθωτής εργασίας – τουλάχιστον στα χαρτιά, καθώς για εμάς ο πόλεμος σήμερα κηρύσσεται.

Είστε στην πρωτοπορία μιας κυβέρνησης αντίστροφων αλχημιστών. Χρυσό να πιάνατε στα χέρια σας, κάρβουνο θα τον κάνατε. Όχι από ανικανότητα, αλλά επειδή αυτή είναι η αποστολή σας.

Δεν είστε ο πρώτος υπουργός εργασίας που κλήθηκε να κάνει αυτό που κάνετε σήμερα.

Το βλέπουμε μια δεκαετία το έργο. Σαν τους καταδρομείς που ακολουθούν το βαρύ πυροβολικό και την αεροπορία της τρόικας, έτσι κι εσείς έρχεστε να γκρεμίσετε ό,τι έμεινε όρθιο από τα οχυρωματικά έργα υπέρ των εργαζόμενων. Κατεδαφιστές ερειπίων είστε.

Αυτό κάνατε βέβαια όλα αυτά τα χρόνια όλοι όσοι υπογράψατε τα μνημόνια της τρόικας: ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ αποδεχθήκατε το ρόλο του λοχία, που για ένα μίζερο σιρίτι έρχεται να δώσει τη χαριστική βολή στα θύματα της λιτότητας, στους χρεοκοπημένους μικρομεσαίους και, προπάντων, στα δικαιώματα των μισθωτών.

Η μόνη σας διαφορά από τους προηγούμενους κ. Χατζηδάκη; Ενώ εκείνοι προσπαθούσαν υποκριτικά να επιδέσουν με επιδέσμους τα ετοιμοθάνατα κορμιά των θυμάτων της τρόικας εσείς κυνικά σκάβετε τάφους.

Ενώ εκείνοι άφησαν 8ωρα, πενθήμερα και υπερωρίες να εξαφανιστούν από μόνα τους, εσείς νομοθετείτε τη χαριστική βολή και στις έντιμες επιχειρήσεις, που δεν ενέδωσαν ακόμα στον πειρασμό να καταργήσουν 8ωρα, πενθήμερα και υπερωρίες. Οι διαφορές σας, υπαρκτές. Αλλά θλιβερά μικρές – συμβολικές – ανούσιες.

Όσο για εμάς, για το ΜέΡΑ25, η προστασία των εργαζόμενων, η πραγματική ανάπτυξη, η κοινή πράσινη ευημερία έχουν ένα προαπαιτούμενο: Τη ρήξη.

Ρήξη με την λιτότητα που φέρνει το μη βιώσιμο δημόσιο χρέος.

Ρήξη με την χρεοκοπία οικογενειών και μικρομεσαίων μέσα από τους πλειστηριασμούς που είναι προϋπόθεση για τις αρπαχτές των αρπακτικών του Ηρακλή.

Ρήξη με τον Πτωχευτικό Νόμο που ολοκληρώνει το έργο του Ηρακλή.

Ρήξη με τον επιτυχημένη προσπάθεια να στραφούν ιδιωτικοί εναντίον δημόσιων υπαλλήλων & προλετάριοι εναντίον πρεκαριάτου.

Ρήξη με την ολιγαρχική ασυδοσία εναντίον ανθρώπων και περιβάλλοντος την οποία θα χρηματοδοτεί το Ταμείο Ανάκαμψης – το νέο μεγάλο ταμείο μεγάλων σκανδάλων – το ταμείο που θα λειτουργεί κι ως πράσινο πλυντήριο παμβρώμικων πρακτικών που ακυρώνουν την Πράσινη Βιομηχανική Επανάσταση.

Και ναι, ρήξη με τον εργατοπατερισμό, που το ΜέΡΑ25 θέλουμε να βοηθήσουμε να αντικατασταθεί από το συνδικαλιστικό πρότυπο της ΒΙΟΜΕ: έναν παραγωγικό συνδικαλισμό, όπου οι εργαζόμενοι παίρνουν στα χέρια τους την παραγωγική διαδικασία.

Και κάτι τελευταίο κ. Χατζηδάκη, για να μην πείτε ότι δεν σας προειδοποιήσαμε:

Μιλάτε για σεβασμό των αποφάσεων των δικαστηρίων που κρίνουν παράνομες τις απεργίες.

Μιλάτε για αστική ευθύνη συνδικαλιστών που δεν συμμορφώνονται με αυτές τις απαγορεύσεις.

Ακούστε κ. Χατζηδάκη: Αυτά να τα ξεχάσετε. Αν οι δικαστικές απαγορεύσεις των απεργιών γίνονταν δεκτές από τους λαούς, δεν θα είχε κερδηθεί ποτέ το 8ωρο που πάτε να καταργήσετε σήμερα. Θα είμασταν στον 19ο αιώνα ακόμα.

Μιλάτε για ηλεκτρονικό μητρώο συνδικάτων και υποχρεωτικές ηλεκτρονικές ψηφοφορίες για κήρυξη απεργίας.

Εμείς, το ΜέΡΑ25, το κόμμα που κάνουμε χρόνια τώρα κάθε εβδομάδα ηλεκτρονικές πληροφορίες και έχουμε πλήρες ηλεκτρονικό μητρώο των μελών μας, σας κοιτάμε στα μάτια και σας λέμε:

Ξεχάστε το!

Άλλο οι ηλεκτρονικές ψηφοφορίες μέσα σε ασφαλές περιβάλλον διαχειριζόμενο από εμάς για εμάς, και άλλο ηλεκτρονικές ψηφοφορίες στα συνδικάτα πάνω σε πλατφόρμες του ψηφιακού παρακράτους της «Μητσοτάκης ΑΕ», που στόχο έχει να ξέρει ο εργοδότης ποιος ψήφισε τι.

Σας το λέμε για να μην υπάρχει η παραμικρή παρεξήγηση:

Το ΜέΡΑ25 είμαστε, ψυχή τε και σώματι, ταγμένοι στη μετωπική σύγκρουση με όποιους από εσάς τολμήσετε να ακολουθήσετε τη δικαστική οδό προς τον φασισμό – με απαγορεύσεις απεργιών και στοχοποίηση συνδικαλιστών.

Αν εσείς επιλέγετε να γίνεται ψηφιακός Γκοτζαμάνης, εμείς επιλέγουμε να σας κυνηγήσουμε στην άκρη της Γης.

Σήμερα, κηρύσσετε έναν τέτοιο πόλεμο. Σήμερα σηκώνουμε το γάντι.

Θα σας πολεμήσουμε σε κάθε γωνιά τη χώρας, θα σας σταματήσουμε σε κάθε σπιθαμή ελληνικού εδάφους.

Νομίζετε ότι έχετε τη δύναμη να νικήσετε τόσο την λογική όσο και το δίκιο. Γελιέστε.

Καληνύχτα σας κ. Χατζηδάκη.