Ο Στέφανος Στρατηγός γεννήθηκε στην Αθήνα το 1923 και ήταν γιος των ηθοποιών Βασιλείου και Αμαλίας Στρατηγού.

Αδελφές του ήταν οι επίσης ηθοποιοί Αλέκα και Στέλλα Στρατηγού καθώς και η Ρένα Στρατηγού, η οποία εγκατέλειψε νωρίς το θέατρο και τον κινηματογράφο. Στην ιδιωτική του ζωή ήταν ήρεμος και πράος άνθρωπος, αγαπητός απ’ όλους και με ξεχωριστό ήθος. Ήταν μοναχικός άνθρωπος και του άρεσε το διάβασμα.

Λόγω του παρουσιαστικού του τυποποιήθηκε γρήγορα σε ρόλους «σκληρού» και «αδίστακτου» ανθρώπου, αν και, σύμφωνα με την κριτική, τα υποκριτικά του προσόντα προμήνυαν ότι θα μπορούσε να υποστηρίξει πιο ενδιαφέροντες ρόλους στη μεγάλη οθόνη.

Η υποκριτική καριέρα

Ο Στέφανος Στρατηγός ξεκίνησε παίζοντας στον θίασο του πατέρα του, σε επιθεωρήσεις, κωμωδίες, οπερέτες και δράματα. Μετά τα θεατρικά μπουλούκια, έπαιξε στο θίασο του Βασίλη Λογοθετίδη.

Πήρε μέρος στα έργα: «Ένας απρόσκλητος μουσαφίρης» (με το οποίο έκανε το ντεμπούτο του στη σκηνή), «Tρωικός πόλεμος», «H Pένα εξώκειλε», «Σάντα Tσικίτα», «Kύριος του Mαξίμ» κ.ά. Επίσης συνεργάστηκε και με άλλους θιάσους, όπως με του Βασίλη Αργυρόπουλου, της Χρυσούλας Δόξα, με Χορν-Λαμπέτη το 1956-1957 στα έργα «Bροχοποιός», «Aριστοκρατικός δρόμος», το θίασο Hλιόπουλου, με τον οποίο συνεργάστηκε από το 1960 ως το 1962 σε έργα των Α. Σακελλάριου, Χ. Γιαννακόπουλου, Δημ. Ψαθά, στα έργα: «Eξοχικόν κέντρον Ο Έρως», «Δεσποινίς Bαγόνι» κ.ά, στο θίασο Bέμπο (στο «Στουρνάρα 288», «Άνθρωποι και παλιάνθρωποι»), Xατζίσκου, Σαμαρτζή.

Με τους Χορν-Λαμπέτη το 1959 θα παίξει στο έργο «Η κυρία με τις καμέλιες», όπου θα έχει το ρόλο του Βαρβίλ. Το 1963 έφτιαξε δικό του θίασο με την πρώτη σύζυγό του, Γκέλυ Μαυροπούλου. Ανέβασε τα έργα «Κόκκινα φανάρια» του Αλ. Γαλανού, «Xρυσή μου Pουθ» του Νόρμαν Κράσνα, «Ανυπόμονη καρδιά» του Τζ. Πάτρικ, «Διαζύγιο αλά ρωσικά», «Το υπόγειο της Λέλας» κ.ά. Σε κάποια απ’ αυτά θα κάνει και τη σκηνοθεσία.

Το 1965 κάνει μεγάλη περιοδεία στη Βόρεια Ελλάδα. Ο θίασός του συνεργάζεται με τον Διονύση Παπαγιαννόπουλο και στεγάζεται στο θέατρο «Αλάμπρα». Ανεβάζει το έργο του Γεράσιμου Σταύρου «Πώς να γίνετε πλούσιοι» με τους Παπαγιαννόπουλο, Μαυροπούλου, Μοσχίδη, Μαρίκα Κρεβατά, Χρήστο Νέγκα, Ρία Δελούτση, Νίκο Τσούκα κ.ά. Το έργο δεν πήγε και πολύ καλά, κατέβηκε σε δύο μήνες και στη συνέχεια ανέβασε έργο του Νίκου Τσιφόρου.

Συνέχισε με περιοδεία στο εξωτερικό και συνεργάστηκε σαν συν-θιασάρχης με τον Νίκο Ξανθόπουλο, την Ελένη Ανουσάκη, τη Βίλμα Κύρου, το Γιώργο Κωνσταντίνου και την Καίτη Παπανίκα, το Γιώργο Φούντα, το Γιάννη Γκιωνάκη, το Θανάση Βέγγο, τη Μάρθα Βούρτση, το Βασίλη Διαμαντόπουλο και τον Πέτρο Φυσσούν, κυρίως σε έργα Νεοελλήνων συγγραφέων. Πραγματοποίησε και περιοδεία στην Αμερική το 1984 μαζί με το Γιάννη Ευαγγελίδη και τη Σπεράντζα Βρανά με το έργο του Γιάννη Δαλιανίδη «Εγώ ψηφίζω αγάπη». Η τελευταία του εμφάνιση στο θέατρο έγινε στα μέσα της δεκαετίας του ’80.

Έπαιξε σε περισσότερες από 85 ταινίες. Εμφανίστηκε για πρώτη φορά στον κινηματογράφο το 1948 στην ταινία « Οι Γερμανοί Ξανάρχονται» του Αλέκου Σακελλαρίου και Χρήστου Γιαννακόπουλου. Το 1952 εμφανίζεται στην ταινία «Κορίτσι της ταβέρνας» του Γ. Τριανταφύλλη, κατόπιν στην ταινία «Μπροστά στον Θεό», όπου η σκηνοθεσία ήταν δική του. Το 1962 ξαναστάθηκε πίσω από την κάμερα, σκηνοθετώντας το “Εταιρεία Θαυμάτων”. Συμμετείχε στο «Φυντανάκι» από το ομώνυμο θεατρικό έργο του Παντελή Χορν, στο «Κορίτσι με τα μαύρα» του Μιχάλη Κακογιάννη, «Στα σύνορα της προδοσίας» του Ντίμη Δαδήρα, στο «Η Οδύσσεια ενός ξεριζωμένου» του Απόστολου Τεγόπουλου, στον «Άγιο Νεκτάριο» του Γρηγόρη Γρηγορίου, στη «Μάχη της Κρήτης» του Βασίλη Γεωργιάδη, στον «Παπαφλέσσα» του Ερρίκου Ανδρέου, στον «Άνθρωπο με το γαρύφαλλο» του Ν. Τζήμα, στην «Αναμέτρηση» του Καρυπίδη (1982), όπως και στο «Έγκλημα στο Κολωνάκι», στο «Δεσποινίς ετών 39», στη «Σάντα Τσικίτα», στον «Ατσίδα», στο «Για μια χούφτα τουρίστριες» κλπ. Με τον Νίκο Ξανθόπουλο έπαιξε στις ταινίες: “Είναι μεγάλος ο καημός”, “Απόκληροι της κοινωνίας”, “Ο κατατρεγμένος”, “Άδικη κατάρα”, “Τα ψίχουλα του κόσμου”, “Ταπεινός και καταφρονεμένος”, “Για την τιμή και τον έρωτα”, “Η Οδύσσεια ενός ξεριζωμένου”, “Η σφραγίδα του θεού”, “Ο αετός των σκλαβωμένων”.

Έπαιξε και στην τηλεόραση («Αστυνομικές ιστορίες», «Ανατολικός άνεμος»). Ήταν ένας από τους δημοφιλέστερους καρατερίστες του ελληνικού θεάτρου και κινηματογράφου, κυρίως σε ρόλους σκληρού και αδίστακτου.

Ο γάμος και ο χωρισμός με τη σύζυγό του Γκέλυ Μαυροπούλου

Η Γκέλυ Μαυροπούλου και ο Στέφανος Στρατηγός στην αρχή ήταν ένα πολύ αγαπημένο ζευγάρι. Περνώντας ο καιρός όμως, η σχέση τους άρχισε να φθείρεται και να αποκτά προβλήματα. Το αποκορύφωμα, όπως ανέφερε η ίδια η ηθοποιός σε συνέντευξή της, ήταν όταν εκείνη συμμετείχε σε μια καναδέζικη ταινία για τις ανάγκες της οποίας έπρεπε να μείνει για αρκετές μέρες εκτός Αθηνών. Η Μαυροπούλου δεν ήθελε να περάσει έναν ολόκληρο μήνα στο Πικέρμι μόνη της, αλλά ο σύζυγός της την επισκέφθηκε μόνο ένα Σάββατο. Όταν επέστρεψε, του τηλεφώνησε και του ζήτησε να χωρίσουν. Εκείνος απάντησε ένα απλό «εντάξει» και ο γάμος τους τερματίστηκε. Αργότερα αποκαλύφθηκε πως ο Στρατηγός είχε σχέση με μια άλλη γυναίκα η οποία ήταν έγκυος. Ήταν αδύνατο να μη χωρίσει και όσο και αν προσπάθησε δεν είπε ποτέ στη γυναίκα του την αληθινή αιτία του διαζυγίου Ο Στέφανος Στρατηγός συνέχισε την επιτυχημένη του πορεία στο θέατρο.

Το 1984 πραγματοποίησε περιοδεία στην Αμερική. Κατά καιρούς συνεργάστηκε με πολλά μεγάλα ονόματα του θεάτρου και του κινηματογράφου, όπως ο Διονύσης Παπαγιανόπουλος, ο Νίκος Ξανθόπουλος, η Σπεράντζα Βρανά, αλλά και με τους Γιάννη Δαλιανίδη, Μιχάλη Κακογιάννη, Νίκο Τσιφόρο. Ο ηθοποιός παντρεύτηκε και δεύτερη φορά με την ηθοποιό Μαρία Πανταζή, με την οποία απέκτησαν ένα γιο. Η αγάπη του όμως για την πρώτη του σύζυγο αποδείχθηκε παντοτινή. Όταν πληροφορήθηκε ότι έπασχε από καρκίνο αναζήτησε τη Μαυροπούλου και της ζήτησε να του συμπαρασταθεί. Έτσι οι δύο ηθοποιοί αν και ήταν χωρισμένοι για πολλά χρόνια, ξαναέσμιξαν για τρεις μήνες πριν από το οριστικό αντίο.

Το τέλος

Πέθανε την Πέμπτη 6 Απριλίου 2006 στις 08:30 το πρωί στο νοσοκομείο «Ερυθρός Σταυρός» από λοίμωξη του αναπνευστικού συστήματος σε ηλικία 83 χρονών. Κηδεύτηκε το Σάββατο 8 Απριλίου στο Περιστέρι.

Headlines