Εγώ, γράμματα μάθαινα

Ως πρωθυπουργός ο Ανδρέας Παπανδρέου, μετά το τέλος κυβερνητικής σύσκεψης, στην οποία μετείχε και στην οποία είχαν ληφθεί αποφάσεις με «πολιτικό κόστος», ρωτήθηκε σχετικά  και απάντησε «εγώ, απλώς προήδρευα». Δεν είχε ευθύνη,  παρέμενε πάντα ο μεγάλος «φίλος του λαού».

Η κ. Ξενογιαννακοπούλου του ΣΥΡΙΖΑ, επειδή δεν υπάρχει ρήμα «γραμματεύω», ώστε να πει «εγώ, απλώς γραμμάτευα», απάντησε περιφραστικά στο ερώτημα του κ. Κεγκέρογλου πώς είναι δυνατόν, μαζί με τον κ. Ραγκούση, να ζητούν περικοπή των μισθών των βουλευτών του ΚΙΝΑΛ για να εξοφληθούν τα δυσθεώρητα χρέη του ΠαΣοΚ, αφού αυτά δημιουργήθηκαν όταν ήσαν γραμματείς του κόμματος  οι δυο τους: «οι γραμματείς του ΠαΣοΚ δεν είχαμε ποτέ ευθύνη για τα οικονομικά», είπε. Δεν είχαν ιδέα τι μισθούς έπαιρναν οι ίδιοι και τα λοιπά κομματικά στελέχη, δεν είχαν αυτοκίνητα, οδηγούς, βοηθούς,  δεν πήγαιναν ταξίδια, ούτε δάνεια έπαιρναν ούτε γυμνάζονταν στο εντός των γραφείων γυμναστήριο, την ωραία  εκείνη εποχή που  ήσαν γραμματείς.

Τόσο η ίδια όσο και ο κ. Ραγκούσης ήσαν παντελώς άγνωστοι όταν τους ανέθεσε ανώτατα κομματικά και πολιτικά αξιώματα ο Γιώργος Παπανδρέου -είναι αλήθεια ότι προς τον ίδιο προσωπικά δεν ήσαν αχάριστοι, δεν ήταν πια πρόεδρος όταν αποχώρησαν. Αλλά τώρα του φορτώνουν όλες τις ευθύνες για τη χρεοκοπία, διευρύνοντας το «θέμα ηθικής τάξεως» που έθεσε ο κ. Κεγκέρογλου για τη στάση τους.

Βγήκε ο κ. Σκουρλέτης να  υποστηρίξει τους νυν συντρόφους του, να καταγγείλει τα κόμματα του «2% της Siemens» – ο βουλευτής του κόμματος της μεγάλης ληστείας των 200, άντε των 80 δισεκατομμυρίων, ανάλογα πόσο εκτιμάται το κόστος του «Μπρεστ-Λιτόφσκ» του 2015. Αυτός, που για να εκλεγεί βουλευτής ισοπέδωσε ό,τι είχαν αφήσει όρθιο οι αντιμνημονιακοί αγώνες του Αντώνη Σαμαρά,  δίνει μαθήματα πολιτικού ήθους για το «πολιτικό χρήμα», κάνοντας τον  κ. Καλογρίτσα να καγχάζει εκεί ψηλά από τα βοσκοτόπια που τον ακούει.

Δεν είχαν ιδέα για τα οικονομικά του ΠαΣοΚ, απλώς «γράμματα μάθαιναν» γραμματείς και φαρισαίοι του κόμματος, μέλη κοινοβουλίων, επικεφαλής δημόσιων οργανισμών, έμπιστοι προέδρων και πρωθυπουργών, προνομιούχα ανώτατα στελέχη, τιμημένοι διανοούμενοι. Και επειδή η πολιτική είναι τέχνη και τεχνική των μηχανισμών και όχι δημόσιος λόγος και πράξη, με τους καλούς βαθμούς που πήραν στη «Μεγάλη της Πολιτικής Σχολή», προσλήφθηκαν σε  εξαιρετικές θέσεις στον ΣΥΡΙΖΑ. Για τούτο και τραγούδια «δεν ηξεύρουν» – φάλτσα ακούγεται η φωνή τους όποτε ηχεί στον δημόσιο χώρο.