Το MasterChef 5 ύστερα από περίπου πέντε μήνες και πολλές μαγειρικές «μονομαχίες» ολοκληρώθηκε με νικήτρια τη Μαργαρίτα Νικολαΐδη, την πρώτη Ελληνίδα MasterChef.

Στο περιοδικό ΟΚ! που κυκλοφορεί εκτάκτως σήμερα με τα NEA Σαββατοκύριακο μίλησε η πρώτη Ελληνίδα MasterChef, Μαργαρίτα Νικολαΐδη.

Μεταξύ άλλων μίλησε και για τον Χρήστο, τον σύντροφό της αλλά και για τα μελλοντικά της σχέδια.

View this post on Instagram

A post shared by OK! Magazine Greece (@okmagazinegr)

Η αγάπη σου για τη μαγειρική πώς προέκυψε;

Από 14 ετών μου άρεσε να ανακατεύομαι με την κουζίνα, να δοκιμάζω νέες γεύσεις, να πειραματίζομαι. Οπότε όταν έφτασε η ώρα που τελείωνα το σχολείο και έπρεπε να δώσω εξετάσεις, είπα ότι θα πάω σε μια σχολή μαγειρικής.

Στο σπίτι μαγειρεύεις εσύ ή ο σύντροφός σου Χρήστος Καλομοίρης ο οποίος είναι ζαχαροπλάστης;

Και οι δύο. Ο Χρήστος φτιάχνει κυρίως γλυκά, προφιτερόλ, μπανόφι, cheesecake. Εκείνου του αρέσουν πολύ τα λαδερά, οπότε μέσα στην εβδομάδα θα του φτιάξω οπωσδήποτε φασολάκια ή μπριάμ.

Είναι αλήθεια πως όταν έφυγες από το σπίτι του MasterChef ο σύντροφός σου σου έκανε πρόταση γάμου;

Δεν έχει γίνει πρόταση γάμου. Ο σύντροφός μου μου έκανε δώρο ένα δαχτυλίδι ως επιβράβευση όλων αυτών που κατάφερα. Είμαστε μαζί, είμαστε καλά, αλλά έχουμε όλο τον χρόνο μπροστά μας για να παντρευτούμε. Είτε παντρευτούμε τώρα είτε σε δύο χρόνια, αυτό που έχει σημασία είναι ότι αγαπιόμαστε και θέλουμε να είμαστε μαζί.

Ξαφνιάστηκες όταν σου έκανε δώρο ένα δαχτυλίδι;

Ναι, γιατί δεν ήταν κάτι που το περίμενα. Ήταν έκπληξη για εμένα. Στην αρχή ντράπηκα λίγο, αλλά χάρηκα με την κίνησή του αυτή. Ήταν σαν να μου έφερε μια ωραία ανθοδέσμη.

Θα ήσουν αρνητική σε μια πρόταση γάμου;

Σε καμία περίπτωση. Αλλά δεν βιαζόμαστε να παντρευτούμε. Έτσι κι αλλιώς, με τον Χρήστο ζούμε σαν παντρεμένοι. Συγκατοικούμε εδώ και δύο χρόνια, κάνουμε τα πάντα μαζί, οπότε το μόνο που λείπει είναι το μυστήριο. Δεν θα αλλάξει κάτι όταν ανέβουμε τα σκαλιά της εκκλησίας.

Ζήλεψε ο Χρήστος που έμενες σε ένα σπίτι με άλλους συμπαίκτες;

Δεν ένιωσα ούτε για μια στιγμή ότι ζήλεψε, το αντίθετο. Με στήριξε όσο κανένας άλλος και μου έδινε θάρρος για να προχωρήσω. Σε αυτά τα δέκα λεπτά που είχαμε τη δυνατότητα να επικοινωνούμε με κάποιο συγγενικό μας πρόσωπο ένιωθα ότι ήταν δίπλα μου και με τη βοήθειά του έπαιρνα κουράγιο για να συνεχίσω. Ούτε ανταγωνιστικά το είδε ποτέ. Ήταν σαν να είμαστε μαζί σε όλο αυτό.

Πώς αντέδρασες όταν τον είδες ύστερα από πέντε μήνες που ήσασταν χωριστά;

Δυστυχώς δεν μείναμε για πολύ καιρό μαζί γιατί ο Χρήστος έπρεπε να πάει στη Μύκονο, μια και εργάζεται εκεί. Μόνο δύο εβδομάδες ήμασταν μαζί κι ακόμα κι αυτές δεν μείναμε μόνοι μας, γιατί το σπίτι ήταν γεμάτο κόσμο που ήθελε να με δει. Περιμένω πώς και πώς να τελειώσω κάποιες υποχρεώσεις που έχω στην Αθήνα και να πάω στη Μύκονο να τον βρω.

Διαβάστε περισσότερα στο ΟΚ! που κυκλοφορεί μαζί με τα ΝΕΑ Σαββατοκύριακο

Headlines