Γλυκά Νερά: Προκαλεί «βάζοντας μπροστά» το παιδί ο πιλότος – «Την έσφιγγα και της έλεγα: τη μικρή δεν θα την ξαναχτυπήσεις»

Tη σκηνή του εγκλήματος κλήθηκε να περιγράψει για μια ακόμα φορά τα ξημερώματα της 18ης Ιουνίου ο κατηγορούμενος πιλότος εξεταζόμενος στο πλαίσιο της προανακριτικής διαδικασίας.

Είναι λίγες ώρες πριν ο εισαγγελέας, αποτιμώντας το σύνολο του αποδεικτικού υλικού, προχωρήσει στην άσκηση ποινικής δίωξης εναντίον του για τη δολοφονία της συζύγου Καρολάιν στο σπίτι τους στα Γλυκά Νερά.

Σε αυτή ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος «βάζει μπροστά» για μια ακόμα φορά το παιδί, λέγοντας πως «Ξάπλωσα δίπλα της προσπαθώντας να της πω ότι αυτό που έκανε στη Λυδία ήταν πάρα πολύ άσχημο». Ωστόσο, σύμφωνα πάντα με τα λεγόμενά του, η άτυχη 20χρονη «δεν ήθελε ούτε να με ακούσει».

«Μου είπε να φύγω και εγώ και η Λυδία» συμπλήρωσε για να προσθέσει πως «τότε λοιπόν, όπως ήταν μπρούμυτα ξαπλωμένη, πήγα από πάνω της, προσπαθώντας να την κάνω να με ακούσει».

«Αυτή τιναζόταν για να με πετάξει από πάνω της, αλλά όσο αυτή τιναζόταν, τόσο εγώ την πίεζα γιατί το μόνο που ήθελα ήταν να με ακούσει. Ενώ ήμασταν σε αυτή την κατάσταση, εγώ από πάνω της να την πιέζω και αυτή να τινάζεται, το μπροστά μέρος του προσώπου της, δηλαδή το στόμα, η μύτη και τα μάτια της κόλλησαν στο μαξιλάρι. Δεν θυμάμαι αν εκείνη τη στιγμή της πίεσα με τα χέρια μου το κεφάλι, νομίζω όμως ότι με το βάρος του σώματός μου της πίεζα το κεφάλι» είπε σε άλλο σημείο.

«Όσο την πίεζα της είπα 2-3 φορές: ‘Τη μικρή δεν θα την ξαναχτυπήσεις’» καταλήγει.

Δείτε αναλυτικά:

Ερώτηση: Μπορείς να μας περιγράψεις ακόμη μια φορά τη στιγμή που αγκάλιασες τη σύζυγό σου και μετά από 5 λεπτά κατάλαβες ότι δεν κουνιόταν;

Απάντηση: Η Καρολάιν κοιμόταν μπρούμυτα και η δεξιά πλευρά του προσώπου της ακουμπούσε στο μαξιλάρι. Ξάπλωσα δίπλα της προσπαθώντας να της πω ότι αυτό που έκανε στη Λυδία ήταν πάρα πολύ άσχημο. Αυτή δεν ήθελε ούτε να με ακούσει. Μου είπε να φύγω και εγώ και η Λυδία. Τότε λοιπόν, όπως ήταν μπρούμυτα ξαπλωμένη, πήγα από πάνω της, προσπαθώντας να την κάνω να με ακούσει. Αυτή τιναζόταν για να με πετάξει από πάνω της, αλλά όσο αυτή τιναζόταν, τόσο εγώ την πίεζα γιατί το μόνο που ήθελα ήταν να με ακούσει. Ενώ ήμασταν σε αυτή την κατάσταση, εγώ από πάνω της να την πιέζω και αυτή να τινάζεται, το μπροστά μέρος του προσώπου της, δηλαδή το στόμα, η μύτη και τα μάτια της κόλλησαν στο μαξιλάρι. Δεν θυμάμαι αν εκείνη τη στιγμή της πίεσα με τα χέρια μου το κεφάλι, νομίζω όμως ότι με το βάρος του σώματός μου της πίεζα το κεφάλι. Όσο την πίεζα της είπα 2-3 φορές: «Τη μικρή δεν θα την ξαναχτυπήσεις». Αυτό όλο πρέπει να κράτησε κάνα πεντάλεπτο, μέχρι που κατάλαβα ότι η Καρολάιν είχε σταματήσει να κουνιέται. Στη συνέχεια μέσα στον πανικό μου, προσπάθησα να την συνεφέρω, είδα όμως πως αυτό ήταν μάταιο.

Ερώτηση: Στην προηγούμενη έκθεση εξέτασης, μας περιέγραψες πώς δέθηκες πριν έρθουν οι Αστυνομικοί. Θυμάσαι αν τα χέρια σου τα έδεσες μπροστά ή πίσω από τα πόδια σου;

Απάντηση: Θυμάμαι ότι τα έδεσα πίσω από τα πόδια μου. Έδεσα τα πόδια μου μεταξύ τους. Στη συνέχεια έδεσα τα πόδια μου στις τάβλες του κρεβατιού και τελευταία όπως είναι φυσικό έδεσα τα χέρια μου πίσω από τα πόδια μου.