Μιχάλης και Παντελής Καλογεράκης εξηγούν τι είναι τα «Ρεμπώτικα»

Οι Μιχάλης & Παντελής Καλογεράκης προτείνουν τη δημιουργική συνύπαρξη του ρεμπέτικου κόσμου του Ρεμπώ με τον ποιητικό κόσμο του ρεμπέτικου.

Το «πάντρεμα» των δύο αυτών κόσμων ξεκίνησε το καλοκαίρι του 2016 όταν τα αδέρφια Καλογεράκη άρχισαν τη μελέτη της αλληλογραφίας του Ρεμπώ με τον Βερλαίν, όπου μέσα από τις επιστολές αυτές ξεδιπλωνόταν η πορεία της ερωτικής τους σχέσης.

Η καλλιτεχνική τους ανησυχία για τη μελοποίηση αυτών των επιστολών τούς οδήγησε σε μία τολμηρή ιδέα: το πάντρεμά τους με ρεμπέτικα τραγούδια, δημοφιλή αλλά και λιγότερα γνωστά στο ευρύ κοινό. Μία συνομιλία, μια περιγραφή αλλά ταυτόχρονα και ένας σχολιασμός της θυελλώδους αυτής σχέσης μέσα από την ερωτική θεματολογία των κλασικών ρεμπέτικων.

Βασικός άξονας του δίσκου είναι οι σημαντικοί σταθμοί της πενταετούς σχέσης τους μέσα από 9 επιστολές τους που μεταλλάχθηκαν σε 9 ρεμπώτικα τραγούδια: από την πρώτη επιστολή τον Σεπτέμβρη του 1871  που αποστέλλει ο Ρεμπώ στον 27χρονο Πώλ Βερλαίν, που ζούσε νιόπαντρος στο Παρίσι με την έγκυο γυναίκα του μέχρι και την τελευταία τους συνάντηση το 1875, από τη γνωριμία τους μέχρι και το χωρισμό τους.

Ο Παντελής και ο Μιχάλης Καλογεράκης απαγγέλουν και ερμηνεύουν άλλοτε ρεμπέτικα τραγούδια, κι άλλοτε τις επιστολές των δυο ποιητών.

Οι συμμετοχές στο άλμπουμ αλλά και στην παράσταση, μας προδιαθέτουν για ένα ταξίδι στο κόσμο του ρεμπέτικου τραγουδιού όπως οι ίδιοι γνωρίζουν κάθε φορά που ερμηνεύουν.

Αποτέλεσμα αυτού, να φτάνει η στιγμή όπου ο λόγος που απαγγέλλεται, με τον λόγο που τραγουδιέται να δένεται αρμονικά και να προσφέρει ένα ακουστικό πλούτο, με αρώματα ποίησης και ρεμπέτικου. Μοιραία λοιπόν προκύπτουν τα Ρεμπώτικα, μία συνομιλία της θυελλώδους αυτής σχέσης και του ρεμπέτικου τραγουδιού.

Πώς προέκυψε o νέος σας δίσκος «Ρεμπώτικα»;

Μ. Το καλοκαίρι του 2015 στην Κρήτη τραγουδώντας ρεμπέτικα τραγούδια και ενώ ο Παντελής είχε βυθηστεί στην ποίηση του Ρεμπώ, κύλησε ο ένας κόσμος και βρήκε τον άλλο. Για εμάς η λέξη “Ρεμπώτικα” ξεκλείδωσε την σχέση αυτών των γιγαντιαίων κόσμων.

Ποια ήταν η έμπνευσή σας;

Μ. Καλύτερα από έμπνευση για μένα υπήρξε θαυμασμός για τον Αρθούρο Ρεμπώ. Για έναν άνθρωπο που έζησε με τον Πωλ Βερλαίν απο το 1871 μέχρι το 1875 μια ερωτική σχέση σε μια άλλη κοινωνία από αυτή που ζούμε εμείς σήμερα. Χωρίς κινητά τηλέφωνα, χωρίς μεταφορικά μέσα, χωρίς την ταχύτητα που έχουμε επιβάλλει στις ζωές μας. Μια σχέση αντισυμβατική γεμάτη πάθος και αυθορμητισμό. Νομίζω όποιος ακούσει το άλμπουμ “Ρεμπώτικα” θα έρθει σε επαφή με έναν κόσμο γεμάτο ζωή.

Π: Εκείνο που μου έδινε έμπνευση να σκαλίσω τα Ρεμπώτικα ήταν κυρίως ο ποιητικός, μεστός και απλός λόγος των ρεμπέτικων τραγουδιών!

Πώς έγινε η επιλογή των κομματιών;

Μ. Η επιλογή των κομματιών ήταν κατά κύριο λόγο του Παντελή. Υπάρχουν βέβαια και κάποια κομμάτια που δημιουργήθηκαν εκείνο το απόγευμα του Ιουλίου του 2015 που μας ακολουθούν ακόμα το “Λόγια ανταλλάξαμε βαριά” και το “Μας χώρησαν οι θάλασσες” είναι δυο τραγούδια που έχουν κομβικό ρόλο στην πλοκή της ιστορίας μας.

Π: Η επιλογή των κομματιών ήταν το πιο χρονοβόρο κομμάτι της διαδικασίας, αφού ήθελα να βρω εκείνα τα ρεμπέτικα που είτε αντιστικτικά είτε ομοφωνικά επικοινωνούν με τις επιστολές που είχα ήδη συλλέξει. Θυμάμαι όταν έφτασε στα αυτιά μου η “Καταιγίδα” ή το “Κομπολόι”, το μυαλό μου έκανε κατευθείαν το πάντρεμα με την αντίστοιχη επιστολή!

Ποια θεωρείτε ότι είναι η καλλιτεχνική σας εξέλιξη μέσα στα χρόνια;

Μ. Θεωρώ πως υπάρχει εξέλιξη, δεν μπορώ να ορίσω ποιά είναι αυτή, αλλά πάντα προχωράς κι όπου σε βγάλει.

Π: Ούτε εγώ μπορώ να πω ποια είναι η καλλιτεχνική μας εξέλιξη. Ωστόσο ξέρω πως η δραματική σχολή του ωδείου Αθηνών με εξέλιξε αρκετά.

Είναι ο τρίτος σας δίσκος και αυτός από τη Μικρή Άρκτο. Πώς είναι η δισκογραφία στην Ελλάδα σήμερα;

Μ. Η δισκογραφία, όπως και όποιος άλλος φορέας καλλιτεχνικής δημιουργίας, χάνει διαρκώς τη θέση του σε μια κοινωνία που στόχο έχει το κέρδος, την κατανάλωση και την φευγαλέα εκτόνωση. Η Μικρή Άρκτος στέκει σαν φάρος στα όνειρα και στις επιδιώξεις μας. Είναι περίεργος καιρός αυτός που ζούμε, όμως αφήνω την απαισιοδοξία μου για καλύτερες μέρες.

Π: Τραγούδια καινούργια βγαίνουν πολλά και υπέροχα ευτυχώς, άλλο όμως αυτό από την δισκογραφία… Πώς είναι η δισκογραφία στην Ελλάδα σήμερα; Σαν στην κρεμάλα κρεμασμένη στα περίπτερα. Επιπλέον θέλω να καταγγείλω τον αδελφό μου πως μου έκλεψε την αγαπημένη μου ατάκα κλειδί “κρατάω την απαισιοδοξία για καλύτερες εποχές”.

Ποια είναι τα πρότυπά σας στη μουσική;

Μ. Είναι πολλά τα πρότυπα, άλλαζουν διαρκώς. Με συγκινεί ιδιαίτερα ο ελληνικός στίχος γιατί χτυπάει μέσα μου ανεμπόδιστος.

Π: Δεν έχω πρότυπα στη μουσική, έχω καλλιτέχνες με τους οποίους κολλάω και άλλους που λατρεύω σαν θεούς!

Ποια είναι τα επόμενά σας σχέδια;

Μ. Το σχέδιο είναι τα “Ρεμπώτικα” και πως μπορούν να φτάσουν σε όσους ενδιαφέρονται να τα ακούσουν.

Π: Προσπαθώ να μην κάνω καθόλου σχέδια γιατί πέρυσι που έκανα πολλά αυξήθηκαν τα κρούσματα! Τα Ρεμπώτικα είναι εδώ κι αυτό είναι για εμένα μια γιορτή που θα κρατήσει όλο το καλοκαίρι τουλάχιστον!