Λίγες ώρες έχει που ανέβηκε στο Youtube το καινούργιο τραγούδι της Μαρίνας Σάττι, αυτής της τρομερής καλλιτέχνιδας που συνδυάζει μουσική, υποκριτική, φωνητική δεινότητα, χορό και ωραίο, δημιουργικό team κοντά της για να απογειωθούν οι δουλειές της.

Λίγη ώρα και τα views, την ώρα που γράφονται αυτές οι σειρές, αγγίζουν τις 10.000

Η ίδια η Σάττι γράφει σε σχόλιο κάτω από το βίντεό της που ξεκινά με τον γνώριμα εκνευριστικό ήχο μιας μηχανής που μαρσάρει:

‘Σαν ψέματα μου φαίνεται ότι το «ΠΑΛΙ» είναι πια εκεί έξω. Ότι ήρθε η ώρα να σας μιλήσω γι’ αυτό κι εσείς να ξέρετε σε τι αναφέρομαι. Μιλάω τόσο καιρό γι’ αυτό με τον εαυτό μου, με τους φίλους μου, τους συνεργάτες μου, την οικογένειά μου και τώρα μιλάω και με εσάς.

Δεν είναι όμως μόνο το «ΠΑΛΙ» και δεν είναι απλώς οι λέξεις και η μουσική. Είναι ένας ολόκληρος κόσμος τον οποίον ονειρεύομαι μέρα-νύχτα, εδώ και εβδομάδες, μήνες, χρόνια…και το ΠΑΛΙ είναι το πρώτο κεφάλαιο σε όλη αυτή την ιστορία.

To χθες, το σήμερα, το αύριο, ο κόσμος, η Ελλάδα, τα Βαλκάνια, ο παππούς μου που ήρθε από τη Μικρά Ασία. Η ελληνική ύπαιθρος, η επαρχία, η πλατεία του χωριού, η εκκλησία, η αυλή της γιαγιάς με τις κότες, η λευκή πλαστική καρέκλα και το πλαστικό τραπεζομάντηλο με τα φρουτάκια επάνω στο τραπέζι. Οι «γυναίκες» και οι «άνδρες», οι σχέσεις τους, η αγάπη, ο φόβος, το «θέλω αλλά φοβάμαι», το «θέλω αλλά δεν μπορώ», το «ένα βήμα μπρος και δύο πίσω». Τα παιδιά.

Το τραγούδι είναι ένας «σύγχρονος μπάλος». Έτσι θα το περιέγραφα με δυο λέξεις, αν έπρεπε. Αλλά είναι κάτι περισσότερο από αυτό. Είμαι εγώ. Ελπίζω να το αγαπήσετε. Και να το τραγουδήσετε και να το χορέψετε.

Με αγάπη, Μαρίνα’

View this post on Instagram

A post shared by SATTI (@marina_satti)

Αυτός ο σύγχρονος μπάλος θα μπορούσε να παίζει σε κάθε μαγαζί του κόσμου αυτού, οποιαδήποτε ώρα. Το τραγούδισμα είναι απαλό, ο στίχος κολλητικός, το θέμα αιώνιο και απαράλλαχτο: ο έρωτας και η καψούρα.

Η ανατολίτικη αισθητική που υποφώσκει άλλοτε πιο έντονα, άλλοτε πιο υπόγεια παντρεύται με την Δύση στο beat και να το το σουξέ.

Το βίντεο κλιπ είναι αριστουργηματικό. Κομμάτια της ελληνικής παράδοσης και φολκ κουλτούρας, χίπστερ ενδυματολογία, ρεαλισμός που δεν φοβάται την φόρμα στην οποία πρέπει να μπει για να χωρέσει σε ένα βίντεο κλιπ που θα δούμε μόνες μας, με τους φίλους μας, πίνοντας, καπνίζοντας, χορεύοντας ενώ ισιώνουμε το μαλλί πριν την βόλτα.

Μια μοντέρνα Τσιγγάνα η Μαρίνα Σάττι δεν μεταμορφώνεται, απλώς βγάζει προς τα έξω μια άλλη πτυχή της ως γυναίκας και ως καλλιτέχνιδας. Ένα love story ελληνικής ή βαλκανικής γειτονιάς, με μηχανάκια, κορίτσια με φόρμες, ανεβασμένα γκάζια, νύχτες και μέρες, τσιφτετέλια και, στο τέλος, μια φωτιά-αυτή που χρωματίζει τον τρόπο με τον οποίο οι λαοί του νότου αισθάνονται τα πάθη τους.

Η εξέλιξη του καλού λαϊκού και του αξιοσέβαστου σκυλάδικου θα μπορούσε να είναι αυτή η φρέσκια ποπ αλά ελληνικά και όχι τα κακέκτυπα σκυλοπόπ «ζεϊμπέκικα» που υποδύονται ότι είναι κάτι άλλο από αυτό που στ’ αλήθεια είναι.

Κι έχουμε ανάγκη το ξέσπασμα των «νιώθω» μας, έχουμε ανάγκη να εκφραστούμε ερωτικά, να βγούμε έξω μετά από όλο αυτό που ζήσαμε και ακόμα ζούμε. Το soundtrack αυτού του καλοκαιριού είναι δικαιωματικά το Πάλι της Μαρίνας Σάττι που το τραγούδησε, έγραψε την μουσική του και, εν μέρει, τους στίχους του.

Η Σάττι ωρίμασε καλλιτεχνικά και, αντί να προσθέτει στοιχεία στα τραγούδια της, αφαιρεί. Υμνεί την ουσία και ό, τι θέλει να πει, το λέει απλά και κατανοητά, χωρίς φτιασίδια και απόπειρες να ανήκει σε πολλές όχθες και ρεύματα.

Άλλωστε, έχει κατορθώσει εδώ και καιρό να χαράξει επισήμως το δικό της.

Headlines