Ελένη Ράντου: Η συμβουλή του Λάκη Λαζόπουλου που δεν θα ξεχάσει ποτέ

Η Ελένη Ράντου σε πρόσφατη συνέντευξη που παραχώρησε μίλησε μεταξύ άλλων για μια φράση – κλειδί που της είχε πει ο Λάκης Λαζόπουλος ενώ παράλληλα μίλησε για τις κριτικές που της έχουν ασκήσει στο παρελθόν.

Τι μαθαίνεις, μεγαλώνοντας;

Να πετάς πράγματα. Μου το είχε πει κάποτε ο Λάκης Λαζόπουλος. Πως είμαστε ένα αεροπλάνο που μετά από πολλές ώρες πτήσης για να προσγειωθεί πρέπει να πετάξει καύσιμα. Τότε ήμουν πολύ ζορισμένη και μου είπε: «Πέτα καύσιμα, Ελένη, πέτα καύσιμα».

Κι εσύ τι πέταξες;

Να σου πω. Δεν μπαίνω στη λογική να παίρνω στα σοβαρά συμπεριφορές που με πληγώνουν. Και μια καλημέρα που δεν έχει χαμόγελο, ένας άνθρωπος που με κοίταξε στραβά, κάποιος που ήθελε να με ταπεινώσει κάποτε με ενοχλούσαν, με στεναχωρούσαν, τώρα λέω «δικό του το πρόβλημα αν δεν με γουστάρει». Κι αυτό με γλίτωσε από πάρα πολλά. Από το να αναρωτιέμαι γιατί κάποιος με βλέπει στραβά, για παράδειγμα. Δεν το παίρνω πια προσωπικά. Βάζω τους απέναντι στη θέση που του αξίζει και δεν μεγεθύνω την επιρροή τους πάνω μου. Δεν θέλει ο άλλος να μου πει καλημέρα; Είναι ΟΚ. Αυτός έχασε ένα χαμόγελο δικό μου. Δεν έχασα εγώ.

Διαβάζεις τις κριτικές;

Ναι, φυσικά, κι όποιος λέει ότι δεν τις διαβάζει λέει ψέματα. Η δουλειά μας είναι να αγγίξουμε τον απέναντι μας. Ποιος δεν ενδιαφέρεται; Επίσης, έχω βελτιωθεί από κακή κριτική. Κριτική που δεν σε ακυρώνει και σου λέει πώς να γίνεις καλύτερος. Αλλά έχω δει και μεγάλη εμπάθεια. Έχει διαφορά το να κριτικάρεις από το να νοιάζεσαι.

Η αδελφή σου με τι ασχολείται;

Με τα οικονομικά.

Καμία σχέση. Δηλαδή αυτό που λένε για το DΝΑ.

Όσο μεγαλώνεις, καταλαβαίνεις ότι τίποτα δεν μπορεί να δώσει εξήγηση στο τι είμαστε και στο τι θα κάνουμε στη ζωή μας. Ακόμη και το κλισέ ότι τα παιδικά τραύματα δείχνουν τι θα κάνουμε είναι εντελώς άκυρο. Γιατί για τον ίδιο λόγο που εσύ έχεις ένα τραύμα και μπορεί να γίνεις δολοφόνος, για τον ίδιο λόγο ένας άλλος με το ίδιο ακριβώς τραύμα μπορεί να γίνει ο εφευρέτης της πενικιλίνης. Η ζωή σε διδάσκει. Μπορεί ένας χωρίς κανένα παιδικό τραύμα να οδηγηθεί στο σκοτάδι, μπορεί κάποιος άλλος να πάρει το σκοτάδι και να το γεμίσει φως. Σε όποιους κανόνες κι αν μπεις, σε όποια ψυχανάλυση, ποτέ δεν μπορείς να προβλέψεις. Οι άνθρωποι για μένα θα είναι πάντα ένα μεγάλο μυστήριο. Ο διπλανός μου είναι πολύ μεγαλύτερο μυστήριο από τον πλανήτη Δία.

Και τι συμπέρασμα έβγαλες;

Αγαπάω αυτό το μυστήριο που λέγεται άν­θρωπος. Και δεν κάθομαι να τον πυροβολήσω. Μου αρέσει να τον δικαιολογώ. Ακόμη και πίσω από έναν σκοτεινό άνθρωπο θα προσπαθήσω να καταλάβω τι τον έκανε να αντιδράσει έτσι.