Πρωταγωνίστρια στην παράσταση «Ναπολεοντία» του Ανδρέα Στάικου είναι η Βίκυ Μαραγκάκη. Η ηθοποιός που γνωρίσαμε και αγαπήσαμε τη δεκαετία του ’90 από τη συμμετοχή της σε τηλεοπτικές σειρές αλλά και στη χολιγουντιανή παραγωγή «Το μαντολίνο του Λοχαγού Κορέλι», παραδέχεται ότι δεν της έχει λείψει η μικρή οθόνη και αποκαλύπτει ότι δεν της έχουν γίνει αξιόλογες προτάσεις όλον αυτόν τον καιρό.

Για την παράσταση «Ναπολεοντία» και τον ρόλο που υποδύεται είπε στο «Λοιπόν»: «Η Ναπολεοντία εξελίσσεται στη μετεπαναστατική Ελλάδα, συγκεκριμένα το 1833, την ημέρα της έλευσης του Οθωνα, στο Ναύπλιο. Η πλοκή του έργου έχει ως εξής. Ένας Φαναριώτης μεγαλο-αστός γιατρός, η σύζυγός του και η κόρη τους Ναπολεοντία, προσφέρουν φιλοξενία σε παλαίμαχο αγωνιστή της Επανάστασης του 1821 .Εκείνος εργάζεται στην έπαυλη τους ως κηπουρός, νιώθοντας ευγνωμοσύνη για τη φροντίδα τους, σύντομα όμως εξελίσσεται σε αξιοθέατο για τους πλούσιους επισκέπτες της οικογένειας. Ο γιατρός αποφασίζει να «συγγράψει» τα απομνημονεύματα του αγωνιστή, αντλώντας ατυχώς την έμπνευση του από την προσωπική του εξευρωπαϊσμένη αντίληψη περί αγώνων και ηρωισμού. Εγώ υποδύομαι τη «Μαρούλα», την ψυχοκόρη της οικογένειας. Ένα κορίτσι της λαϊκής τάξης, που η συναναστροφή της με τα μέλη της οικογένειας και η χλιδή και η μόρφωση που της προσφέρονται, την επηρεάζουν και την αλλάζουν ποικιλοτρόπως. Είναι ένας ρόλος εντελώς διαφορετικός από ό,τι έχω κάνει μέχρι σήμερα και ακριβώς επειδή ανήκει σε έργο κωμωδίας, τον ευχαριστιέμαι ιδιαιτέρως».

Για τοι αν της έχει λείψει η τηλεόραση: «Δεν θα έλεγα ότι μου έχει λείψει η τηλεόραση, αλλά με χαρά θα έπαιρνα μέρος σε μία καλογραμμένη και καλογυρισμένη σειρά. Και ευτυχώς διαπιστώνω ότι υπάρχουν και πάλι τέτοιες σειρές στην Ελληνική τηλεόραση. Οπότε ναι, οι προτάσεις καλοδεχούμενες. Δεν μου έχουν γίνει αξιόλογες τηλεοπτικές προτάσεις. Εδώ και καιρό. Δεν αποφεύγω πάντως την τηλεόραση, αν αυτό εννοείτε».

Για το τι θυμάται από τη συμμετοχή της στην ταινία «Το Μαντολίνο του λοχαγού Κορέλι»: «Μόνο ευχάριστες αναμνήσεις έχω από την πρωτόγνωρη για μένα, τότε, εμπειρία, του να παίζω σε μία διεθνή κινηματογραφική παραγωγή. Δεν θα ξεχάσω την απόλυτη οργάνωση, τον μεγάλο σεβασμό στους ηθοποιούς από όλους στην παραγωγή -από την πιο χαμηλή έως την πιο υψηλή βαθμίδα- και βέβαια τις περίλαμπρες πρεμιέρες με τα κόκκινα χαλιά και τη συνεργασία μου με αστέρια του Χόλιγουντ και όχι μόνο».

Headlines