Η Ελένη Βιτάλη είναι ένας ζωντανός θρύλος στο χώρο του ελληνικού τραγουδιού. Μια ερμηνεύτρια, µε φωνή μεγάλης εμβέλειας αλλά και μια τραγουδοποιός, που γράφει και ερμηνεύει προσωπικές εξομολογήσεις, οι οποίες απελευθερώνουν πλούσια συναισθήματα.

Η Ελένη Βιτάλη, λοιπόν, έρχεται στο CT Garden Festival μαζί με δύο ιδιοσυγκρασιακούς καιπολυσχιδείς μουσικούς: τον πιανίστα Νεοκλή Νεοφυτίδη και τον δεξιοτέχνη του κλαρίνου Μάνο Αχαλινωτόπουλο. Πρόκειται για μουσικούς που το καλλιτεχνικό τους μέγεθος δεν περιγράφεται με τους κοινούς όρους.

Κι οι τρεις μαζί, υπόσχονται στο κοινό ένα μεγάλο μουσικό ταξίδι μίλια μακριά από τα κλισέ και τις τρέχουσες κατευθύνσεις. Και πώς αλλιώς; Αφού και οι τρεις αντιλαμβάνονται το τραγούδι και την μουσική ως αποτέλεσμα μιας άκρως εκλεκτικής, ατμοσφαιρικής και σχεδόν μυστηριακής διεργασίας.

«Την Ελένη Βιτάλη την έχω στη ψυχή μου συνδεδεμένη με τα σχετικά πρώτα μου χρόνια στην Αθήνα, τα χρόνια μιας δικής μου καλλιτεχνικής αθωότητας. Γι’ αυτό πάντα τη φέρνω στο μυαλό μου με ένα γλυκό τρόπο», λέει ο Νεοκλής Νεοφυτίδης στο in.gr.

Η πρώτη συνάντηση της ερμηνεύτριας με τον πιανίστα έγινε το 2003-2004. Είχε προηγηθεί η γνωριμία και συνεργασία με το γιο της Νίκο Ξύδη, εξαιρετικό τραγουδοποιό και καλό φίλο του Νεοφυτίδη, στο group που είχε δημιουργήσει και εκείνος έπαιζε πιάνο. Η Ελένη Βιτάλη είχε παρευρεθεί σε κάποιες από τις εμφανίσεις τους και δείχνοντας ιδιαίτερο ενθουσιασμό για το μουσικό αποτέλεσμα επέλεξε τα παιδιά για να αποτελέσουν το σχήμα της στις μετέπειτα εμφανίσεις της στη μουσική σκηνή Δίπλα στο ποτάμι, στις καλοκαιρινές συναυλίες της, στο Vox με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου, αργότερα στο Σταυρό του Νότου και στις εμφανίσεις της στη Θεσσαλονίκη.

Σημειώνει σχετικά ο Νεοφυτίδης, δεινός πιανίστας και βραβευμένος συνθέτης, με πλήθος εμφανίσεων και συνεργασιών στο ενεργητικό του:

«Όλο αυτό το διάστημα, ήρθαμε κοντά, μιλήσαμε για πράγματα πέρα απ΄ τη μουσική, υπαρξιακά και συμπαντικά. Ένιωσα ότι συντονίστηκα ψυχικά με ένα πνεύμα τόσο οξυδερκές και καλλιεργημένο κι έναν άνθρωπο τρυφερό. Το 2014 ήταν μια πολύ ξεχωριστή χρονιά γιατί ο Σταύρος Ξαρχάκος καλεί την Ελένη να συνεργαστούνε μαζί και με την Ηρώ Σαία σε ένα αφιέρωμα στον Βασίλη Τσιτσάνη στην Ιερά Οδό.

Ήταν μια πολύ ωραία συγκυρία για μένα, γιατί όντας εγώ συνεργάτης του κυρίου Ξαρχάκου, είχα μπροστά μου επί σκηνής τρεις ανθρώπους πολύ αγαπημένους μου. Πριν μερικά χρόνια η Ελένη μου εμπιστεύτηκε την ενορχήστρωση του δίσκου της με τον Τάκη Σούκα και την Ελένη Φωτάκη με τον τίτλο « Πέρασ’ από δω η Ελένη;». Έτσι είχα την τύχη να την απολαύσω και μέσα στο στούντιο.»

Ο Μάνος Αχαλινωτόπουλος γνώρισε την Ελένη Βιτάλη πριν αρκετά χρόνια επίσης, μέσα από έναν δίσκο του Νίκου Πορτοκάλογλου.

«Τα τελευταία δύο με τρία χρόνια, συναντιόμαστε δισκογραφικά με την Ελένη. Την αγαπώ πολύ και θαυμάζω το σπάνιο και δυσεύρετο μουσικό της φορτίο. Αποτελεί έναν σπάνιο τύπο τραγουδιστή, που φέρει πολλή μουσική μες στο αίμα της, υπενθυμίζοντας με κάθε της ερμηενία την τροπικότητα της ελληνικής μουσικής», λέει ο Μάνος Αχαλινωτόπουλος, αυτός ο εμβληματικός μετρ του κλαρίνου, που, κατά την άποψή μου, το έχει επανεφεύρει ως μουσικό όργανο.

Έχει συντελέσει στην οικουμενικότητά του, έχει ξεφύγει από τα όρια της παραδοσιακής του, μουσικής «κατατομής», έχοντας βαδίσει σε δρόμους τζαζ, συμφωνικούς και όχι μόνο…

Ακούστε την παρακάτω συνεύρεσή του με την Βιτάλη και άλλους δύο σπουδαίους κλαρινίστες:

Σχετικά με την συναυλία τους τον Ιούλιο με την Ελένη Βιτάλη, και οι δύο μουσικοί, Νεοφυτίδης και Αχαλινωτόπουλος, είναι περισσότερο από ευτυχείς-λογικό. Τολμώ να εικάσω ότι και η Ελένη Βιτάλη πρέπει να αισθάνεται το ίδιο μαζί τους. Οι δυο τους θα σταθούν γύρω της ως φτερούγες που θα απογειώσουν το μεστό, ωριμότερο από ποτέ, εξωστρεφές όσο πρέπει, εσωτερικό όσο χρειάζεται, τραγούδισμά της.

«Είναι μεγάλη τιμή και χαρά να συνεργάζομαι με την κυρία Βιτάλη. Με τιμά ιδιαίτερα το γεγονός ότι επιλέγει να με εντάσσει μέσα στους μουσικούς συνοδοιπόρους της», λέει ο Νεοφυτίδης. Και εξηγεί περαιτέρω:

«Ο τρόπος που αναλύει και προσεγγίζει τα τραγούδια, δικά της και άλλων, είναι ένα σχολείο για μένα. Αυτό που συμβαίνει με την Ελένη είναι κάτι τόσο μαγικό, κάτι τόσο αποκαλυπτικό μέσα στην απλότητά του. Είναι καταρχάς από τις πιο γοητευτικές και ενδιαφέρουσες προσωπικότητες που έχω συναντήσει στη ζωή μου γιατί ακριβώς εμπεριέχει το δισυπόστατο, της σκληρής πέτρας, της άγριας γης και το ονειρικό του αερικού.

Έχει δηλαδή το όλον. Μια νότα από τη φωνή της μπορεί να μπει στην καρδιά σου σαν μαχαιριά και μια άλλη την αμέσως επόμενη στιγμή να σου χαϊδέψει τη ψυχούλα σου. Μόνο ποιητικά μπορώ να μιλήσω γι’ αυτή την Ιέρεια της μουσικής. Όχι μόνο της δικής μας μουσικής αλλά της παγκόσμιας μουσικής. Η ερμηνεία της, σε μια πρόβα ή σε μια παράσταση αποτελούν κάθε φορά για μένα ένα μουσικό γεγονός, μια καλλιτεχνική αποκάλυψη που ποτέ δε συμβαίνει με τον ίδιο τρόπο, αλλά με τον τρόπο ενός μεγάλου αυτοσχεδιαστή ή ενός μύστη. Ως άνθρωπος είναι πάρα πολύ απλή, πολύ δοτική και τρυφερή. Ένας ευθύς και καθαρός άνθρωπος. Ένας κανονικός άνθρωπος, μια σπουδαία καλλιτέχνης.»

Μαζί του φαίνεται πως συντάσσεται απολύτως ο Αχαλινωτόπουλος, ο οποίος επισημαίνει τον μυσταγωγικό χαρακτήρα της ερμηνευτικής υπόστασης της Ελένης Βιτάλη, ένα στοιχείο που θα τονιστεί ιδιαίτερως από αυτήν την συναυλία «εφ’ όλης της ύλης».

«Και οι τρεις μας έχουμε δύο κοινά: μας ενδιαφέρει το κουκούτσι, η ουσία των πραγμάτων και, επίσης, θέλουμε να παίζουμε και να τραγουδάμε απρόβλεπτα. Αγαπάμε το ελληνικό τραγούδι και προσπαθούμε, ο Νεοκλής κι εγώ, να κάνουμε τα όργανά μας να τραγουδούν, όχι απλώς να παίζουν. Ξέρετε, αισθάνομαι ότι τελευταία έχει αρχίσει να εκλείπει η μυσταγωγία από τα lives…», ακούω τον Αχαλινωτόπουλο να λέει, ζυγίζοντας κάθε λέξη του, από την άλλη άκρη του ακουστικού.

Σε παλιότερή μας συνάντηση στα Εξάρχεια, μιλώντας για το κλαρίνο, κράτησα μια κουβέντα του Μάνου. Μου είχε πει πως τον αφορά ένα ταξίδι του κλαρίνου μέσα από τα παιξίματά του, το να του προσδώσει μια διάσταση ευρύτερη από την προφανή. Νομίζω πως όσο περνά ο καιρός, όλο και περισσότερο το καταφέρνει αυτό.

«Έτσι και τώρα, στην συναυλία της Παρασκευής, δεν θα εκπροσωπήσω κατ’ ανάγκην εγώ με το κλαρίνο την Ανατολή και ο Νεοκλής της Δύση, όπως θα ήταν ας πούμε το προφανές. Θα συμβεί κι αυτό, αλλά θα συμβούν κι άλλα, πιο απρόσμενα, λιγότερο συμβατικά… Θα συμβούν πολλά, νομίζω, κι ενδιαφέροντα. O Νεοκλής είναι κυρίως που έχει αναλάβει τις ενορχηστρώσεις και το αποτέλεσμα νομίζω θα ταξιδέψει τους ακροατές με τρόπο ασυνήθιστο», λέει ο Μάνος Αχαλινωτόπουλος.

Το ελληνικό τραγούδι στα καλύτερά του

Κι ο Νεοφυτίδης λέει για εκείνον κάτι πολύ όμορφο και αληθινό:

«Είναι μεγάλη μου τιμή να συνεργάζομαι με έναν τόσο μεγάλο μουσικό όπως ο Μάνος Αχαλινωτόπουλος, με τον οποίο δεν είχα την τύχη να συνεργαστώ στο παρελθόν. Έναν μουσικό με τεράστια γκάμα και εξαιρετική αισθητική που έχει καταγραφεί ως ισχυρή παρουσία στο μουσικό μας γίγνεσθαι.»

Για την πολυαναμενόμενη συνεργασία των τριών, ο πιανίστας της υπόθεσης αναλύει ως εξής:

«Έχω την άποψη ότι επί σκηνής είμαστε τρεις μουσικοί γιατί όπως είναι γνωστό ο τρόπος που η Ελένη μπαίνει μέσα στα τραγούδια με τη φωνή της, είναι ο τρόπος ενός μουσικού οργάνου, τόσο μελωδικού, τόσο δυναμικού και κατ’ επέκταση τόσο ουσιαστικού.

Έχοντας αυτή την έμπνευση από την ερμηνεία της Ελένης, ο Μάνος κι εγώ προσπαθούμε να υπηρετήσουμε μέσα από μια αφαίρεση, κι όχι εντυπωσιασμό και φιοριτούρες, αυτή την ουσία. Αν πούμε ότι παρουσιάζουμε τα αγαπημένα τραγούδια της Ελένης γυμνά, λόγω της έλλειψης των πολλών οργάνων, εμείς προσπαθούμε να φωτίσουμε αυτό το γυμνό μέσα από άλλα πρίσματα και οπτικές. Με το φως παίζουμε, δεν του φοράμε κοστούμι δηλαδή. Κάπως έτσι το αντιλαμβάνομαι…»

Εμάς, πάντως, αγαπητοί κύριοι, το ενδιαφέρον μας εξάφθηκε και η αγωνία μας κορυφώθηκε. Γι’ αυτό θα είμαστε εκεί, κομμάτι αναπόσπαστο αυτής της μουσικής διεργασίας που παίζει με τις αισθήσεις, με το οικείο και με το αναπάντεχο ενός νέου ονείρου.

Αδημονούμε.

Πληροφορίες Συναυλίας:

Παρασκευή 9/7, 21:00

CITY GARDEN FESTIVAL by Christmas Theater: Ολυμπιακά Ακίνητα Γαλατσίου, Λ. Βεΐκου 137, Γαλάτσι, τηλ. 211 7701700

Εισιτήρια: 211 7701700, viva.gr & ct.gr

Headlines