Περιορίζεται το δικαίωμα εκλογής στους φαρμακοποιούς – «Τριγμοί» στους συνεταιρισμούς

Η εισαγωγή ασυμβίβαστου εισάγεται για πρώτη φορά στους φαρμακοποιούς. Στόχος είναι να μην μπορούν να εκλεγούν στους τοπικούς φαρμακευτικούς συλλόγους ή τον Πανελλήνιο Φαρμακευτικό Σύλλογο, εφόσον είναι ήδη εκλεγμένοι στο διοικητικό συμβούλιο φαρμακευτικών συνεταιρισμών. Σχετική πρόβλεψη περιλαμβάνεται στο νομοσχέδιο του υπουργείου Υγείας που έχει κατατεθεί στη Βουλή και συζητείται στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων.

Συγκεκριμένα, το άρθρο προβλέπει ότι η ιδιότητα του Προέδρου, Αντιπροέδρου, Γραμματέα και Ταμία του Φαρμακευτικού Συλλόγου δεν μπορεί να συμπίπτει με την ιδιότητα του μέλους του Διοικητικού Συμβουλίου των Συνεταιρισμών Φαρμακοποιών (ΣΥ.ΦΑ.).

Στην περίπτωση που κάποιος κατέχει τις δύο ιδιότητες αυτές πρέπει να παραιτηθεί από τη μία θέση μέσα σε ένα δίμηνο, διαφορετικά ο Περιφερειάρχης με απόφασή του μπορεί να απαιτήσει αυτοδίκαια την έκπτωση του φαρμακοποιού από το αξίωμα του φαρμακευτικού συλλόγου.

Η ρύθμιση για την οποία δεν έχει προηγηθεί διάλογος με την Ομοσπονδία Συνεταιρισμών Φαρμακοποιών Ελλάδος (ΟΣΦΕ), τον φορέα που εκπροσωπεί τους Συνεταιρισμούς φαρμακοποιών της χώρας, αναμένεται να φέρει σοβαρά προβλήματα στην τρέχουσα και μελλοντική λειτουργία των Συνεταιρισμών Φαρμακοποιών.

Όπως επισημαίνει στο in.gr ο γραμματέας της ΟΣΦΕ Λευτέρης Μαρίνος, ο οποίος έχει εκλεγεί και στη θέση του γενικού γραμματέα του Προμηθευτικού Συνεταιρισμού Φαρμακοποιών Αττικής (ΠΡΟΣΥΦΑΠΕ), η συγκεκριμένη διάταξη εισάγει δύο σοβαρά προβλήματα.

Κατ΄ αρχήν θα στερήσει το δικαίωμα του εκλέγεσθαι σε 5.500 φαρμακοποιούς που δυνητικά θα επιθυμούσαν να δραστηριοποιηθούν τόσο στους φαρμακευτικούς συλλόγους (συνδικαλιστική εκπροσώπηση) όσο και στους συνεταιρισμούς φαρμακοποιών (οργανώσεις με επιχειρηματική δράση).

Και αυτό παρότι στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση των δικαιωμάτων του ανθρώπου, προβλέπεται ότι κάθε πρόσωπο έχει δικαίωμα στην ελευθερία του συνεταιρισμού, συμπεριλαμβανομένου και του δικαιώματος να προσχωρεί  σε συνδικάτα για την προάσπιση των συμφερόντων του. Η δε άσκηση του δικαιώματος, δεν επιτρέπεται να υπαχθεί σε άλλους περιορισμούς εκτός από μέτρα για εθνική ή δημόσια ασφάλεια, τάξη και πρόληψη του εγκλήματος, προστασία της υγείας και ηθικής και προστασία δικαιωμάτων και ελευθεριών των τρίτων. Όμως κανένας από τους λόγους αυτούς δεν συντρέχει για να θεσπιστεί το ασυμβίβαστο.

Το δεύτερο πρόβλημα, είναι η εισαγωγή διακρίσεων κατά της συνεταιριστικής ιδιότητας, καθώς  η συμμετοχή στον συνεταιρισμό και ειδικότερα η συμμετοχή στη διοίκηση των συνεταιρισμών αφαιρεί το δικαίωμα του εκλέγεσθαι σε θέσεις του φαρμακευτικού συλλόγου. Αυτό όμως δεν αφορά τις υπόλοιπες μορφές επιχειρηματικής δραστηριότητας. Δηλαδή, η συμμετοχή στην διοίκηση σε ιδιωτικές φαρμακαποθήκες ή η συμμετοχή στη διοίκηση εταιρειών φαρμακείων δεν συνοδεύονται από περιορισμούς. Η διακριτική μεταχείριση σε συγκεκριμένη επιχειρηματική δραστηριότητα όπως η συνεταιριστική δεν περιορίζει μόνο τις ελευθερίες των ατόμων αλλά δημιουργεί ανισότητες που θίγουν το συνεταιριστικό κίνημα στο σύνολό του.

Καταλήγοντας ο κ. Μαρίνος υπογραμμίζει ότι «η συγκεκριμένη ρύθμιση εισάγει δύο ατοπήματα που αποτελούν χτύπημα στις αρχές της δημοκρατίας και της ισότητας και τα προβλήματα που εισάγονται πρέπει να αποκατασταθούν».