Αποκλειστικό in.gr-Συνέντευξη με τον Ιταλό Mahmood: Από το Soldi στο Ghettolimpo

Από μικρός είχε πάθος για την ποπ και την rnb μουσική. Ίσως γι’ αυτό σπούδασε τραγούδι και σολφέζ.

Το 2018 έκανε το ντεμπούτο του με το πρώτο επίσημο EP του, «Gioventù Bruciata», το οποίο ακολουθήθηκε από το άλμπουμ με το ίδιο όνομα-που, πια, είναι πλατινένιο.

Ακόμα, στην Ελλάδα δεν είχαμε ιδέα.

Μέχρι το καυτό καλοκαίρι του 2019, που το Soldi ξεκινά να παίζει πολύ δυνατά σε νησιά, στην αθηναϊκή ριβιέρα, ακόμα και σε πιο intellectual στέκια. Μια βραχνή, πολύ ερωτική φωνή ερμηνεύει ένα παγκόσμιο σουξέ πολλών εκατoμμυρίων προβολών.

Τα ιταλικά δεν έπαψαν ποτέ να είναι σέξι, αλλά αυτός ο μελαχρινός  καλλιτέχνης που γεννήθηκε 30 χρόνια περίπου πριν, τα κάνει να μοιάζουν πιο υπέροχα από ποτέ, με έναν τρόπο εντελώς σημερινό.

Το Soldi κυκλοφόρησε ως single στις 6 Φεβρουαρίου 2019. Περιλήφθηκε στην εκ νέου έκδοση του ψηφιακού εκτεταμένου παιχνιδιού Gioventù bruciata EP και είναι επίσης το κύριο σινγκλ του πρώτου πλήρους άλμπουμ ου καλλιτέχνη, επίσης με τον τίτλο Gioventù bruciata, το οποίο κυκλοφόρησε στις 22 Φεβρουαρίου 2019.

Ο Alessandro Mahmood παρουσίασε το τραγούδι για πρώτη φορά στο 69ο Μουσικό Φεστιβάλ του Sanremo τον Φεβρουάριο του 2019 και κέρδισε το διαγωνισμό, παίρνοντας το δικαίωμα να εκπροσωπήσει την Ιταλία στο διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision 2019.

Το «Soldi» επιβεβαιώθηκε αργότερα ως συμμετοχή της Ιταλίας για τη Eurovision, όπου κατέκτησε την 2η θέση. Είναι κατά κύριο λόγο στα ιταλικά, με έναν στίχο στα αραβικά-μόλις η τρίτη φορά που ένα τραγούδι της Eurovision διαθέτει την αραβική γλώσσα, μετά τις συμμετοχές του Μαρόκου το 1980 και του Ισραήλ το 2009.

Το «Soldi» είναι ένα αυτοβιογραφικό τραγούδι για την αντισυμβατική οικογένεια και την δύσκολη παιδική ηλιία του Mahmood. Οι στίχοι του εξερευνούν τη σχέση του  με τον πατέρα του, ο οποίος εγκατέλειψε την οικογένειά τους, ενώ ο Mahmood ήταν παιδί. To χρήμα αποτέλεσε έναν απο τους παράγοντες που διέρρηξαν την σχέση πατέρα και γιου και δεν παρουσιάζεται μες στο τραγούδι ως προτεινόμενος ή ιδανικός τρόπος ζωής.  Ο θυμός, η θλίψη και η μελαγχολία του Μahmood είναι συναισθήματα βαθιά ριζωμένα στο τραγούδι, αλλά και στο video clip.

Κι αυτό είναι συναρπαστικό: επιτελείται ένα ξεγύμνωμα ψυχής που έχουμε συνηθίσει να λαμβάνει χώρα μέσω άλλων μουσικών ειδών τα οποία, λανθασμένα, θεωρούμε πιο «σοβαρά», λιγότερο ελαφρά από ένα «τραγουδάκι» που μπορούμε και να χορέψουμε.

Κι όμως, αυτούς τους στίχους θα μπορούσε να τους είχε γράψει μια Ιταλίδα Λίνα Νικολακοπούλου ή μια Κριεζή-για την ακρίβεια τους έγραψε ο Mahmood αυτοπροσώπως και τους έγραψε από την καρδιά και την ζωή του.

Στα προάστια κάνει πολλή ζέστη/Μαμά, μείνε ήσυχη, έρχομαι/Θα σας απογοητεύσει αυτός ο ψεύτης/Φαινόταν πως υπήρχε αγάπη, μα όχι/Αυτός πίνει σαμπάνια στην διάρκεια του Ραμαζάνι/Και στην TV παίζει Τσάκι Τσαν/Καπνίζει ναργιλέ και με ρωτά «Πώς πάει;»/ Αλλά ξέρει ήδη «πώς πάει»

Νομίζω πως την επόμενη φορά θα καταλάβω πιο γρήγορα πότε πάει να με ξεγελάσει/Τώρα που έμαθα τι είσαι, δεν προλαβαίνω να το ξεκαθαρίσω μέσα μου/Το να επιζείς με την υπερηφάνεια σου χαμένη, είναι ζόρικο/Άφησες το σπίτι μας έτσι ξαφνικά/Πες μου, λοιπόν

Σκέφτηκες μόνο τα λεφτά/Λες κι εγώ είχα λεφτά/Πες μου αν σου λείπω, δεν σε νοιάζει, δεν σε νοιάζει/Πάντα με ρωτούσες «πώς πάει» και «πώς πάει»/Τώρα ξέρεις «πώς πάει»…

Η αραβική φράση λέει: «Γιε μου, γιε μου, έλα εδώ, μου είχες πει κάποτε που με κοίταζες υπερήφανος να παίζω» και μετά «Γε μου, γιε μου, αγάπη μου»/ τότε μου φάνηκε πραγματικό.»

Ο πατέρας του Mahmood ήταν Αιγύπτιος μουσουλμάνος και χάρη σε αυτήν την δύσκολη σχέη άνθισε ένα πληγωμένο τραγούδι που χάρισε στον γιο του την δόξα.

Αρκετά με το  Soldi. Ο Mahmood θα μας απασχολήσει πολύ περισσότερο από εδώ και στο εξής,ούτως ή άλλως.

Στα τέλη Αυγούστου του 2020, έχοντας εμπνευστεί λίγο πολύ (πολύ) από την καραντίνα κυκλοφόρησε το τραγούδι Barrio που έγινε δεκτό από τους ακροατές με τεάστιο ενθουσιασμό. Το κοινό διψούσε για κάτι νέο δικό του.

Από τον Αύγουστο του ’20 σε αυτόν του ’21 μεσολαβεί πάλι αρκετός καιρός κα ευτυχώς, ο Alessandro στρώθηκε πολύ, ώστε να έχουμε σήμερα που μιλάμε την ευκαιρία να ακούσουμε τον ολοκαίνουργιο δίσκο του, στον οποίο φαίνεται πως έχει βρει, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, το προσωπικό τoυ ύφος και βηματισμό.

Ο λόγος για το “Ghettolimpo” το οποίο περιλαμβάνει συνεργασίες-έκπληξη με σημαντικούς καλλιτέχνες. Ως γνωστόν, ο Mahmood δεν γράφει τραγούδια μόνο για τον εαυτό του, αλλά και για σημαντικούς Ιταλούς τραγουδιστές και τραγουδίστριες (Elodie, Marco Mengoni, Fabri Fibra κ.ά), ενω έχει επιμεληθεί μουσικά ακόμα και ένα επεισόδιο μιας σειράς του Netflix.

Οι στίχοι του διακρίνονται από μια σπάνια εσωτερικότητα και τα τραγούδια του μοιάζουν να έχουν ένα παράξενο τσόφλι γύρω τους που, με κάθε νέα ακρόαση, σπάει από λίγο αποκαλύπτοντας κάτι καινούργιο κάθε φορά.

Πριν το Ghettolimpo, ο Mahmood κυκλοφόρησε το Eternantena, ένα αυτοσχέδιο τραγούδι εμπνευσμένο από την καραντίνα και το δημοφιλές single έκπληξη Moonlight Popolare , με τον ανερχόμενο αστέρα της ιταλικής ραπ,  τον Massimo Pericolo. Και να ήταν μόνο αυτά…

Η ζηλευτή παραγωγικότητά του και η έμπνευσή του είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους 25 λεπτά συζήτησης μαζί του μου φαίνονται αστεία. Θέλω να πάρω το αεροπλάνο, να πάω subito στο πατρικό του, στο Μιλάνο, με ένα καλάθι ελληνικά καλούδια που θα λατρέψει, και να αρχίσω να ρωτώ τα πάντα: από το αν έχει συνταγή η μεγάλη επιτυχία, μέχρι τις συνθήκες κάτω από τις οποίες γράφει και σκέφτεται τα επόμενα βήματα της καριέρας του.

Το εκφραστικό του πρόσωπο βρίσκεται ζωντανά στην οθόνη του υπολογιστή μου και η καρδιά μου χτυπάει δυνατά. Ο Alessandro χαμογελάει-πίσω του μια παιδική ζωγραφιά που ζωγράφισε για την μητέρα του όταν ήταν4 ετών. Είναι ολόιδιος με τον Alessandro της σκηνής και των clip. Η χροιά και η άρθρωσή του ολόιδια επίσης με το τραγούδισμά του.

Διαισθάνομαι μια συστολή και νιώθω μια στάση ευγενή και ταπεινή.

Την προηγούμενη νύχτα, άκουσα το άλμπουμ του δύο φορές: το αυθάδικo Kobra, το Inuyasha που μου θύμισε νοσταλγική ποπ μπαλάντα, το καλοκουρδισμένο Rubini-ένα εξαίσιο ντουέτο με την Elisa-, το πολύ american friendly Karma (μαζί με τον Woodkid) και το αναπάντεχο διαμάντι του τέλους του, Icaro e Libero, ξεχώρισαν στα αυτιά μου. Όλος ο δίσκος διέπεται από μια συνέχεια και μια  αρμονία, ακούγεται δυνατά και συγκινεί.

Ο Μahmood είναι showman. Όμως, είναι και ποιητής.

«Βαζω την ίδια δημιουργικότητα και δυναμική πάνω στην σκηνή, όταν τραγουδάω, αλλά και όταν είμαι μόνος στο σπίτι και γράφω», απαντά στην ερώτηή μου σχετικά με τις δύο αυτές φύσεις. «Το να γράφω τραγούδια είναι αναπόσπαστο κομμάτι της μουσικής μου υπόστασης, δενμπορώ να φανταστώ να μην το κάνω!»

«Χαίρομαι πολύ που σας αρέσει το album μου, αλήθεια», λέει στον Τζιμ Βαρούνη της Minos και στην αφεντιά μου μόλις σχολιάζουμε θετικά την δουλειά του. Το εννοεί. Ο Alessandro δούλεψε σκληρά για αυτό το αποτέλεσμα-η ψυχούλα του το ξέρει.

Σχετικά με την εμπειρία της Eurovision, σχολιάζει πως δεν είχε ιδέα τι τον περίμενε, πως απόλαυσε πολύ αυτό που συνέβη, σαν ένα είδος αναπάντεχης,αλλά όχι και ανεξήγητης, έκπληξης.

«Χάρη στην Eurovision, έκανα περιοδεία σε ευρωπαϊκές πόλεις που δεν ξέρω αν θα είχα αλλιώς ευκαιρία να επισκεφθώ. Το απόλαυσα πραγματικά. Λειτούργησε και εκπαιδευτικά για μένα-μίλησα αγγλικά, έμαθα λέξεις σε άλλες γλώσσες, έδωσα συνεντεύξεις σε δημοσιογράφους εκτός Ιταλίας, γνώρισα κόσμο.»

Alessandro, δεν βαρέθηκες να τραγουδάς το Soldi ξανά και ξανά στις συναυλίες σου;

Έχει πλάκα αυτό που ρωτάς, γιατί μου το λένε και οι φίλοι μου. Όμως, όχι, δεν βαριέμαι ποτέ. Το αγαπώ αυτό το τραγούδι, πώς να μην το αγαπώ; Κι έχει διάφορα σημεία που μπορώ να παίξω με την φωνή μου και να το ερμηνεύω αφορετικά κάθε φορά. Με συνδέει με τις αναμνήσεις μου, με το παρελθόν μου, είναι κομμάτι από μένα αυτό το τραγούδι.

Πώς σου φάνηκε η φετινή συμμετοχή της Ιταλίας στην Eurovision;

Χάρηκα πολύ που κερδίσαμε. Η Ιταλία το αξίζει αυτό! Ειδικά φέτος, τα παιδιά είχαν τρομερή ενέργεια επί σκηνής. Ακόμα κι αν δεν είμαι ο πιο φανατικός ακροατής της ροκ, ήταν πολύ αισθητό το ταλέντο του τραγουδιστή.

Έχετε γνωριστεί ποτέ από κοντά;

Όχι, όχι, μόνο μέσω Instagram έχουμε μιλήσει.

Τι είναι το Ghettolimpo για σένα;

Μες στο πρώτο μου άλμπουμ, μιλούσα για τα παιδικά μου χρόνια και μνήμες. Στο Ghettolimpo μιλώ για τα ύστερα χρόνια της νιότης, αυτά τα χρόνια λίγο πριν τα 30. Ξεκίνησα να το γράφω δύο χρόνια πριν, προτού ακόμα πάω Eurovision. Είναι ένας συνδυασμός των πιο υψηλών, καθαρών και χαρούμενων συναισθημάτων, με τα πιο μαύρα και σκοτεινά.

Εξ ου και το όνομα αυτό, μια δική μου λέξη που ενώνει δύο αντίθετα πράγμα: Το Γκέτο μαζί με το Διάφανο, το Καθαρό. Ναι, μπορούν να συνδυαστούν αυτά τα δύο πιστεύω, σε συμβολικό επίπεδο.

Το εξώφυλλο απεικονίζει πολύ ταιριαστά αυτήν την σημασία που εξηγείς. Υπάρχουν δύο κόσμοι, δύο στοιχεία…

Όταν ήμουν μαθητής, είχα πάθει πλάκα με έναν αρχαιοελληνικό μύθο, αυτόν του Νάρκισσου-ήταν ένα γιγάντιο, μυθολογικό λεξικό, δώρο της μητέρας μου. Ήθελα να δώσω στο εξώφυλλο του άλμπουμ την δική μου ερμηνεία για τον μύθο αυτό. Ναι μεν, κοιτάζω την αντανάκλασή μου στο νερό, αλλά αυτήν ενός εαυτού κάπως πιο διαταραγμένου, σα να θέλω να αποδεχθώ και να αγκαλιάσω τις πιο σκοτεινές πλευρές του. Τις πιο σκοτεινές πλευρές μου.

Μετά την μεγάλη επιτυχία της Eurovision, άρχισα να διερωτώμαι αν άλλαξα ως άνθρωπος, ρωτούσα μερικες φορές και την μητέρα μου, τους φίλους μου…Όχι, δε νομίζω πως άλλαξα. Είδα, όμως, στο φως πολλές πτυχές του εαυτού μου.

Βρίσκω πολύ τρυφερό που αναφέρσαι συχνά στην μητέρα σου, ως φάρο σου, ως άνθρωπο της ζωής σου.

Η άποψή της μετράει πάρα πολύ για μένα. Πέρα από την αγάπη και την σύνδεση που έχουμε, δηλαδή…

Τι μουσική ακούς αυτόν τον καιρό;

Δεν ακούω ιδιαίτερα πολλή μουσική αυτό το δάστημα. Μόλις βγήκε ο δίσκος, έχω ακόμα πολλή δουλειά σχετικά με αυτό μπροστά μου. Προτιμώ να ακούω μουσική όταν ταξιδεύω, όταν είμαι πιο χαλαρός.

Τι θες να νιώσουμε μόλις ακούσουμε τον δίσκο σου;

Θέλω βασικά να ακουστεί κι ας νιώσει ή σκεφτεί ο καθένας ό, τι θέλει. Να το τραγουδήσω live αυτό το άλμπουμ, η σκηνή είναι πολύ σημαντικό κομμάτι για μένα. Η λογική της αλληλουχίας των κομματιών σχετίζεται με την λογική συναυλίας. Νομίζω ότι αν το ακούσετε on stage θα το καταλάβετε καλύτερα!

Στο Ghettolimpo συνεργάζεσαι για δεύτερη φορά με τον Sferra Ebasta. Είχες κάποια λογική πίσω από αυτήν την επιλογή;

Ναι! Πέραν του ότι πήγε πολύ καλά η πρώτη μας συνεργασία και τον εκτιμώ πολύ, ήθελα την trap, χαρακτηριστική φωνή του σε αυτό το τραγούδι με το tempo που παραπέμπει άπως σε…videogame. Νομίζω ταίριαξε πολύ καλά.

Πώς είναι να συνεργάζεσαι με διαφορετικούς καλλιτέχνες κάθε φορά; Είσαι απόλυτος με τις ιδέες σου ή δεκτικός να ακούσεις και την εκδοχή κάποιου από τους συνεργάτες  σου; Ας πούμε, ότι κάτι που εσύ έχεις φανταστεί να ειπωθεί έτσι μες στο κομμάτι, ο άλλος το έχει κατά νου πολύ διαφορετικά.

Είναι πολύ ενδιαφέρον, νομίζω, για τους καλλιτέχνες να συνεργάζονται, όμορφο και δύσκολο. Μου αρέσει πολύ να συζητάω, να ακούω, να καταλαβαίνω την ψυχή του άλλου μέσα σε κάτι. Από την αλλη, τυχαίνει κάποιες φορές να θέλω αυτό που έχω στο μυαλό μου να γίνει ακριβώς έτσι. Σε κάθε περίπτωση, μια δημιουργική διεργασία…

Ποια άλλα όνειρα έχεις, Mahmood;

Όταν ήμουν παιδί, είχα πολλά όνειρα που τα άλλαζα συνεχώς όταν με ρωτούσαν. Και τώρα ακόμα έχω πολλά όνειρα. Θέλω να πάω στην Αμερική, να ταξιδέψω και να δουλέψω με ανθρώπους εκεί, να γνωρίσω την ζωή εκεί. Νέα Υόρκη, Λος Άντζελες, αλλά και Νότια Αμερική…

Θα είναι πολύ ωραίο να κάνει και η Ευρώπη ένα σοβαρό καλλιτεχνικό export στην Αμερική με σένα! Τι άλλο αγαπάς εκτός της μουσικής;

Να τρώω. Αλήθεια! Και…να ζωγραφίζω. Τρεις μήνες πριν αγορασα ένα βιβλίο για anime μάνγκα που λειτουργεί σαν οδηγός για το πώς θα ζωγραφίσει κανείς μάνγκα. Με τα μάτια τα πάω τέλεια, με τα άκρα έχω θέμα. Στην αρχή,είχα ζωγραφίσει το εξώφυλλο του δίσκου, για να δείξω στον φωτογράφο πώς ακριβώς το είχα στο μυαλό μου, ποια στάση του σώματος ήθελα να πάρω…

Στην Ελλάδα πότε θα ξανάερθεις; 

Μόνο μια φορά ήρθα είναι η αλήθεια. Έμεινα στη Μύκονο και μου άρεσε πολύ, αλλά άκουσα ότι έχει και άλλα πολά όμορφα μέρη. Ίσως επιστρέψω Μύκονο τον Αύγουστο και, έτσι, μπορέσω να πάω και αλλού από εκεί. Μου αρέσει η ενέργεια της χώρας σας, η θάλασσα…

Να έρθεις στο κέντρο της Αθήνας εύχομαι. Τι θα έπινες τώρα, εσπρέσο ή μαρτίνι;

Το πρωί πάντα καφέ. Μα το αγαπημένο μου ποτό είναι το τζιν τόνικ!

Όταν κοιμάσαι τις νύχτες, νιώθεις γαλήνη;

Κάποιες φορές, ναι. Κάποιες φορές, όχι, δεν μπορώ καν να κοιμηθώ. Δεν είναι τόσο εύκολο να γράφεις και να τραγουδάς τραγούδια. Έχεις μια ολόκληρη ομάδα ανθρώπων, πρέπει να είσαι έτοιμος για την αποτυχία, να σκέφτεσαι πολύ, να αντιμετωπίζεις ακόμα και πρακτικά ζητήματα, όπως η γραφειοκρατία, να αναμετράσαι με τον εαυτό σου συνεχώς.

Ένα πλατύ χαμόγελο του Αlessandro δίνει ευγενικά το σήμα της λήξης-του λέω να δοκιμάσει μαστίχα και τσίπουρο στην επόμενη επίσκεψή του και νομίζω πως θα το κάνει.

Ciao, grazie tanto.

Μόλις κλείνω το zoom, βάζω στην διαπασών το Baci dalla Tunisia, το δεύτερο κομμάτι του άλμπουμ Ghettolimpo. Τι στο καλό, καλοκαίρι έχουμε.

Και  μόλις μου έδωσε συνέντευξη o Alessandro Mahmood.

Το νέο άλμπουμ του Mahmood (το δεύτερο ολοκληρωμένο του) κυκλοφορεί από την Minos EMI, a Universal Music Company.

Βείτε το και ακούστε το εδώ.