Ο ιδιοφυής serial killer που καταδικάστηκε σε 203 χρόνια φυλάκιση!

Ο Τζόελ Ρίφκιν είναι ο Αμερικανός serial killer που σκόρπισε τον τρόμο στην Νέα Υόρκη την δεκαετία του 1990, καθώς δολοφόνησε αρκετές γυναίκες μέχρι να συλληφθεί τον Ιούνιο του 1993. Καταδικάστηκε σε 203 χρόνια φυλάκισης για την βάναυση δολοφονία 9 γυναικών άνω των 17 ετών.

Ο Ρίφκιν γεννήθηκε στις 20 Ιανουαρίου του 1959 από ένα ζευγάρι νεαρών φοιτητών, οι οποίοι αποφάσισαν να τον δώσουν για υιοθεσία τρεις εβδομάδες μετά την γέννηση του, σε ένα ζευγάρι στην Νέα Υόρκη. Τρία χρόνια αργότερα το ζευγάρι υιοθέτησε ένα κοριτσάκι, και αποφάσισε να μετακομίσει σε ένα προάστιο του Λονγκ Άιλαντ.

Σύμφωνα με το perpetual.gr, ο Ρίφκιν πέρασε άσχημα παιδικά χρόνια, καθώς έγινε θύμα bulling από τους συμμαθητές του, οι οποίοι τον κορόιδευαν για την στάση του σώματος του και τον αργό βηματισμό του. Παρά το τεράστιο IQ του, το οποίο ήταν 128, μια βαριάς μορφής δυσλεξία που είχε δεν του επέτρεπε να είναι καλός στα μαθήματα. Στην εφηβεία προσπάθησε απεγνωσμένα να ταιριάξει κάπου και να κάνει φίλους, όμως μάταια, καθώς οι συμμαθητές του τον βασάνιζαν συχνά.

Η κακομεταχείριση που έλαβε τον οδήγησε σε απομόνωση και τότε ήταν που άρχισε να κάνει περίεργες σκέψεις. Άρχισε να έχει φαντασιώσεις για βιασμούς και βασανιστήρια γυναικών, ενω το 1972, και αφού είχε παρακολουθήσει την ταινία Φρενίτις (Frenzy) του Άλφρεντ Χίτσκοκ, του προσκολλήθηκε η ιδέα του στραγγαλισμού πορνών. Εκείνη την περίοδο οι γονείς του του έδωσαν ένα αυτοκίνητο και ο Ρίφκιν άρχισε να το χρησιμοποιεί για να πηγαίνει να βρίσκει πόρνες στις κοντινές περιοχές.

Το πάθος του για τις πόρνες αυξήθηκε όταν μπήκε στο Κοινοτικό Κολλέγιο Nassau το 1977. Δεν πήγαινε στα μαθήματα και σπάνια εμφανιζόταν στις δουλειές μερικής απασχόλησης που είχε βρει, προτιμώντας να περνά τον χρόνο του με πόρνες. “Εκείνη την εποχή όλη η ζωή μου είχε επικεντρωθεί στις πόρνες. Ό,τι έβγαζα πήγαινε εκεί” έχει δηλώσει.

Τον Μαρτιο του 1989, και μην μπορώντας πλέον να καταπολεμήσει τις φαντασιώσεις του, ο Ρίφκιν έκανε την πρώτη του δολοφονία. Πήρε στο αυτοκίνητο του μια νεαρή πόρνη και την πήγε στο σπίτι του στο Λονγκ Άιλαντ, επειδή η μητέρα του έλειπε σε επαγγελματικό ταξίδι. Αφού την στραγγάλισε, προσπαθησε να κρύψει την ταυτότητα της διαμελίζοντας το σώμα της, κόβωντας τα δάχτυλα της και βγάζοντας τα δόντια της με μια πένσα. Στην συνέχεια έβαλε όλα τα κομμάτια σε σακούλες σκουπιδιών και μερικά τα έθαψε, ενώ άλλα τα πέταξε σε ποτάμια.

Το ίδιο ακριβώς μοτίβο ακολουθούσε και με τα υπόλοιπα θύματα του, οι περισσότερες από τις οποίες ήταν πόρνες ή ναρκομανείς. Η αστυνομία σπάνια κατάφερνε να εντοπίσει τα θύματα του, καθώς ήταν διαμελισμένα και κανένα στοιχείο δεν οδηγούσε στον δολοφόνο.

Τον Ιούνιο του 1993 ο Ρίφκιν δολοφόνησε την Τίφανι Μπρεσιάνι, η οποία ήταν το τελευταίο του θύμα. Την στραγγάλισε και τέσσερις μέρες μετά επιχείρησε να ξεφορτωθεί το πτώμα της που το είχε κρύψει το υπόγειο. Στις 28 Ιουνίου, και ενώ οδηγούσε το φορτηγάκι του, τον σταμάτησαν αστυνομικοί για έλεγχο. Το φορτηγάκι δεν είχε πινακίδες. Ξεκίνησε μια καταδίωξη που ολοκληρώθηκε όταν ο Ρίφκιν συγκρούστηκε με μια πινακίδα. Όταν βγήκε να δώσει εξηγήσεις οι αστυνομικοί δεν πείστηκαν ενώ μια πολύ άσχημη μυρωδιά τους οδήγησε να ψάξουν το φορτηγάκι. Μέσα σε ένα χαλί στην καρότσα υπήρχε σε προχωρημένη αποσύνθεση πτώμα μιας κοπέλας. Όταν ρωτήθηκε για το πτώμα δήλωσε: “Είναι μια πόρνη που πήρα στο Μανχάταν. Κάναμε σεξ και τα πράγματα πήγαν άσχημα. Την έπνιξα. Νομίζετε ότι χρειάζομαι δικηγόρο;”

Το 2000, ο Ρίφκιν προσπάθησε να μηνύσει την φυλακή για παραβίαση των συνταγματικών του δικαιωμάτων, λέγοντας ότι δεν πρέπει να τεθεί σε απομόνωση. Το δικαστήριο αποφάνθηκε υπέρ της φυλακής και ο Ρίφκιν μεταφέρθηκε στην πτέρυγα Clinton Correctional Facility μαζί με άλλους 200 κρατουμένους, οι οποίοι δεν έχουν επαφή με τον υπόλοιπο πληθυσμό της φυλακής.

Είναι επιλέξιμος για αποφυλάκιση υπό όρους το 2197, σε ηλικία 238 ετών.