Για εκείνους που πιστεύουν ότι η πολιτική ιδεολογία μπορεί να τους προσδίδει ηθική ανωτερότητα, ο σκοπός πάντα αγιάζει τα μέσα. Η περιπέτεια του Σταύρου Παπασταύρου, που έληξε αισίως προ ημερών με αμετάκλητο απαλλακτικό βούλευμα από το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών, αφηγείται τις ολέθριες συνέπειες που μπορεί να έχει στη ζωή ενός ανθρώπου ο κυνισμός όταν μεταμφιέζεται σε ηθική ανωτερότητα, που καταπατά και αυτό το κράτος δικαίου.

Ο Παπασταύρου έγινε στόχος του ΣΥΡΙΖΑ, όταν το όνομά του εντοπίστηκε σε πέντε σημεία της περίφημης λίστας Λαγκάρντ, με την ιδιότητα του πληρεξούσιου δικηγόρου. Δεδομένου ότι είχε γίνει ευρύτερα γνωστός αφότου ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς τον προσέλαβε στην ομάδα που διαπραγματευόταν με την αλήστου μνήμης τρόικα, η συγκυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ τον έβαλε κατευθείαν στο στόχαστρο. Ομως ο φορολογικός έλεγχος στον οποίο υποβλήθηκε τον Ιούλιο του 2012 δεν απέδωσε τίποτε. Ο Παπασταύρου ήταν πληρεξούσιος, όχι δικαιούχος των λογαριασμών και καμία προσαύξηση του εισοδήματός του δεν είχε προκύψει. Η υπόθεση θα έμπαινε στο αρχείο, αν ο ένας εκ των δύο ελεγκτών δεν ζητούσε δικαστική συνδρομή από την Κύπρο. Ετσι η υπόθεση έμεινε ανοικτή. (Να σημειωθεί ότι, όλως συμπτωματικώς, ο συγκεκριμένος ελεγκτής αποσπάσθηκε εν συνεχεία σε υπουργικό γραφείο και αργότερα πήρε και ευμενή μετάθεση…)

Τον Σεπτέμβριο του 2015 εμφανίζεται η λεγόμενη λίστα Φαλτσιανί (η πληρέστερη, υποτίθεται, εκδοχή της λίστας Λαγκάρντ), στην οποία ο Παπασταύρου εμφανιζόταν ως δικαιούχος των λογαριασμών. Τη συγκεκριμένη λίστα οι γαλλικές αρχές είχαν ερευνήσει επί τρία χρόνια, για να καταλήξουν ότι τα νέα στοιχεία που περιείχε ήσαν πλαστά. Η έρευνα των Γάλλων όμως αγνοήθηκε από τις ελληνικές αρχές, που παρέλαβαν τη λίστα παράτυπα και υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες. Εχει σημασία ότι, ενώ η λίστα Λαγκάρντ είχε παραληφθεί νομοτύπως από την ελληνική κυβέρνηση, βάσει διακρατικής συμβάσεως με τη Γαλλία, η λίστα Φαλτσιανί εισήχθη στην ελληνική έννομη τάξη λαθραία και δεν μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως ενοχοποιητικό στοιχείο.

Οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ τη νομιμοποίησαν εκ των υστέρων, με νόμο που εισήγαγε τον Δεκέμβριο του 2015 ο Δ. Παπαγγελόπουλος, βάσει του οποίου παρανόμως κτηθέντα στοιχεία μπορούσαν να γίνουν δεκτά από τη Δικαιοσύνη, εφόσον συνέβαλαν στην καταπολέμηση της διαφθοράς. Ετσι του επεβλήθη το πρόστιμο των 3,3 εκατομμυρίων ευρώ, το οποίο μάλιστα έσπευσε να ανακοινώσει ο Αλέξης Τσίπρας προσωπικώς από το Μαξίμου, προτού γνωστοποιηθεί στον Παπασταύρου – σπουδή που ασφαλώς προδίδει την πολιτική σημασία που έδινε η τότε κυβέρνηση στη δίωξή του.

Τον Μάιο του 2016, ωστόσο, οι Αρχές παρέλαβαν από την Κύπρο το προϊόν της δικαστικής συνδρομής, το οποίο απέδιδε τον Παπασταύρου αθώο των κατηγοριών. Αν το προσέθεταν στη δικογραφία, όπως ήταν η υποχρέωσή τους εκ του νόμου, η περιπέτεια του Παπασταύρου θα έληγε αμέσως. Ομως, το έθαψαν, ώστε να προχωρήσει και η ποινική δίωξη εναντίον του. Αρχηγός της ΝΔ από τον Ιανουάριο εκείνου του χρόνου είχε εκλεγεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η στοχοποίηση του Παπασταύρου βόλευε, διότι, εκτός από συνεργάτης του Σαμαρά, ήταν φίλος της συζύγου του Μητσοτάκη και μέλος του ΔΣ της εταιρείας της ως δικηγόρος. Μ’ ένα σμπάρο δυο τρυγόνια, δηλαδή. Από την προφυλάκιση τον γλίτωσε ο φίλος του Σάμπυ Μιωνής, που του δάνεισε το ποσόν του προστίμου.

Πράγματι, τον Νοέμβριο του 2017 του άσκησαν και ποινική δίωξη για κακούργημα, το οποίο επέσυρε ως και την ποινή των ισοβίων, μολονότι επί ενάμιση χρόνο οι Αρχές είχαν στην κατοχή τους τα αθωωτικά έγγραφα από την Κύπρο, αλλά τα κρατούσαν θαμμένα. Επρεπε να φθάσουμε στον Αύγουστο του 2019, με την αλλαγή της κυβέρνησης, για να ανακαλυφθεί (ως εκ θαύματος) η συνδρομή των κυπριακών αρχών στην υπόθεση, η δε οριστική αθώωσή του για την ποινική δίωξη ήλθε μόλις την περασμένη Τετάρτη με αμετάκλητο βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών.

Ο Παπασταύρου δεν είναι ο μόνος εναντίον του οποίου ο ΣΥΡΙΖΑ χρησιμοποίησε κατάφωρα τη Δικαιοσύνη για πολιτικούς λόγους. Ανάλογη ταλαιπωρία και διασυρμό υπέστησαν επί ημερών «πρώτης φοράς Αριστερά» η Κατερίνα Σαββαΐδου, επειδή αρνήθηκε να παραιτηθεί από την ΑΑΔΕ όταν ανέλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ, καθώς και η Λίνα Στουρνάρα, επειδή απλώς είναι η σύζυγος του Γιάννη Στουρνάρα. Το παρήγορο, ωστόσο, είναι ότι στην ιστορία αυτή έχει ρόλο και η Νέμεσις. Διότι βάσει της ρύθμισης Παπαγγελόπουλου, για τη νομιμοποίηση παρανόμως κτηθέντων στοιχείων, που μεθοδεύτηκε ειδικά για τη δίωξη του Παπασταύρου, νομιμοποιείται και το περίφημο ηχητικό του Μιωνή, που ενοχοποιεί το παραδικαστικό κύκλωμα Παπαγγελόπουλου…

Headlines