Ramblas: Ένα ολοκαίνουργιο all-day spot μας καλεί να ξαναγνωρίστουμε με την Αθήνα – και την ελληνική κουζίνα

Μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, η οδός Βασιλίσσης Όλγας γνώρισε μια σειρά από τεράστιες αλλαγές. Πρώτα ήρθε η πανδημία, που τη γέμισε με περισσότερο ίσως κόσμο από ποτέ. Έπειτα τα χρώματα του Μεγάλου Περιπάτου, που μετέφεραν στο οδόστρωμά της πολιτικές φιλοδοξίες και αντιπαραθέσεις. Και τώρα, ένα εξωστρεφές all-day καφέ, μπαρ και εστιατόριο, έρχεται να αλλάξει για ακόμη μία φορά τον χαρακτήρα της, μετατρέποντάς την από πέρασμα σε προορισμό.

Το Ramblas δεν προσπαθεί να επιβάλει την παρουσία του φωνάζοντας. Οι εξωτερικοί του χώροι – που προς το παρόν είναι και οι μόνοι που έχουν ολοκληρωθεί –συνδυάζονται αρμονικά με την εντυπωσιακή του τοποθεσία. Το πράσινο, το ξύλο και τα ήρεμα χρώματα επικρατούν, με τις λεβάντες στα τραπέζια του και τα ριγέ μαξιλαράκια να δίνουν μια απαραίτητη ανάλαφρη πινελιά.

Μια πράσινη γειτονιά στο κέντρο της Αθήνας

Το αποτέλεσμα δεν είναι τυχαίο: Ο άνθρωπος που επέλεξε να αξιοποιήσει το spot μόλις έγινε διαθέσιμο, και ο οποίος βρίσκεται πίσω από την κάθε λεπτομέρειά του – από τη φιλοσοφία του μενού μέχρι το ύφος της διακόσμησης -, ο Αλέξης Παπαδόπουλος, έχει δυο χαρακτηριστικά που συνηγορούσαν υπέρ του Ramblas από την πρώτη στιγμή.

Πρώτον, διαθέτει πλούσια εμπειρία στον χώρο της εστίασης, καθώς η οικογένειά του δραστηριοποιείται στον κλάδο ήδη από τη δεκαετία του 1990, έχοντας να επιδείξει πασίγνωστα και εξαιρετικά επιτυχημένα μαγαζιά, στην Αθήνα και όχι μόνο. Και δεύτερον, έχει γεννηθεί και μεγαλώσει στο Παγκράτι, όπου και εξακολουθεί να ζει, ενώ ως παιδί αθλούνταν στον Εθνικό Γυμναστικό Σύλλογο Αθηνών – στον οποίο ανήκει και ο χώρος του Ramblas. Αντιλαμβάνεται, λοιπόν, τον χώρο ως γειτονιά του. Και είναι ξεκάθαρο ότι είναι ερωτευμένος μαζί της.

«Είναι πολύ ιδιαίτερο σημείο», εξηγεί ο Αλέξης Παπαδόπουλος στο in.gr. «Είμαστε μέσα στο πράσινο, κάτι που δεν υπάρχει στο κέντρο – ειδικά στο τόσο κέντρο – και περιβαλλόμαστε από κάθε πλευρά από πράγματα που κάτι σου δίνουν». Πολλές φορές στη διάρκεια της κουβέντας μας, θα επαναλάβει με ειλικρινή θαυμασμό πως κοιτάζοντας γύρω σου ξεχνάς πως είσαι στην Αθήνα. Και είναι αλήθεια, τουλάχιστον αν δεν επιλέξεις να καθίσεις στην επάνω βεράντα. Εκεί, η Ακρόπολη σου θυμίζει ακριβώς πού βρίσκεσαι – αλλά και τους λόγους που έχεις επιλέξει να ζεις σε αυτή την ενίοτε αφιλόξενη πόλη.

«Θέλαμε να είναι εναρμονισμένο με τον χώρο», συνεχίζει. «Θα μπορούσαμε να κάνουμε κάτι εντυπωσιακό, και βαρύ και πολύχρωμο, αλλά θέλαμε να σου δίνει την εντύπωση ότι είναι ένα με το περιβάλλον του. Με το που μπήκαμε ξέραμε πώς θέλαμε να γίνει. Για αυτό και έχει πολύ ξύλο, χρώματα… Λίγα πράγματα. Το βράδυ είναι πολύ ρομαντικά, ειδικά επάνω, γιατί βλέπει την Ακρόπολη, το φεγγάρι…»

Ελληνική gastropub

Αν, όμως, τις νύχτες το Ramblas γίνεται τόπος συνάντησης για ζευγάρια, την ημέρα προσελκύει τους φανατικούς θιασώτες μιας περιοχής που ευνοήθηκε από την καραντίνα: Τους πεζοπόρους του άστεως, που ανακάλυψαν ελλείψει μαγαζιών έναν καινούργιο τρόπο να απολαμβάνουν τις ελεύθερες στιγμές τους. Μαζί με αυτούς, φυσικά, και οι τουρίστες που ανέκαθεν κινούνταν στην περιοχή. Όλοι τους, όποια ώρα κι αν επιλέξουν για τη βόλτα τους, βρίσκουν κάτι στο ολοκαίνουργιο μαγαζί που – όπως διαπιστώσαμε απολύτως βιωματικά – καταφέρνει να αποπνέει δροσιά ακόμη και μέσα στον καύσωνα.

Τα πρωινά, το μενού έχει καφέ και το (πλέον αναγκαίο) μπραντς. Ακολουθούν κάποια προσεγμένα σνακ, ώσπου το απόγευμα η κουζίνα ανοίγει σε όλο της το μεγαλείο με ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον μενού. Οι καφέδες δίνουν στη θέση τους σε δροσερά καλοκαιρινά κοκτέιλ, και οι παρέες σχολιάζουν τις απροσδόκητες γεύσεις.

Όμως ο χαρακτήρας του Ramblas παραμένει αμετάβλητος όλες τις ώρες: Το φαγητό δεν είναι εκεί για να κυριαρχήσει επί του συνόλου, στόχος δεν είναι η μετατροπή του χώρου σε εστιατόριο. «Το project το είχαμε ονομάσει ελληνική gastropub», εξηγεί ο Αλέξης Παπαδόπουλος. «Είναι μια τάση που έχει έρθει από το Λονδίνο, ότι πρέπει να τρως κάτι ενώ πίνεις – κάτι σαν τον δικό μας μεζέ, αλλά στη δική τους λογική. Και πλέον αυτό εξελίχθηκε και γαστρονομικά, μπορείς δηλαδή να βρεις πολλές διαφορετικές γεύσεις και κουζίνες. Εμείς θέλαμε να κάνουμε κάτι ελληνικό, και λόγω τουρισμού και λόγω χώρας και αισθητικής».

Όχι άλλη μια «πειραγμένη» ελληνική κουζίνα

Σε αυτή τη βάση, ο σεφ Γιώργος Τσαπάρας κλήθηκε να σχεδιάσει ένα μενού «για τη μέση», που να συνοδεύει κατάλληλα τα κοκτέιλ, τα κρασιά, τις μπύρες και τα ποτά που σερβίρει το Ramblas, σε μια λογική «πειραγμένης» ελληνικής κουζίνας. Κι αν αυτός ο συνδυασμός λέξεων σας δημιουργεί την εντύπωση πως πρόκειται για κάτι που έχετε ξαναδεί, το πιθανότερο είναι πως σας περιμένει μια σειρά από εκπλήξεις.

Γκουρμέ κοκορέτσι – δυο λέξεις που δεν περιμέναμε να δούμε μαζί

Ενώ τρώω μια δροσιστική «χωριάτικη σαλάτα» γεμάτη ευχάριστες ανατροπές, με φράουλες, φρέσκο κρεμμυδάκι, και χειροποίητο ψωμί και κοπανιστή, περιηγούμαι σε ένα μενού που δύσκολα σε αφήνει αδιάφορο: Ένας τραχανάς που μεταμορφώνεται σε κάτι που θυμίζει περισσότερο ριζότο, χυλωμένος και συνδυασμένος με τρούφα και μανιτάρια. Ένα παστίτσιο που στην πραγματικότητα «κρύβει» κοκκινιστό ραγού, σκεπασμένο με πουρέ πατάτας και – φυσικά – μπεσαμέλ. Το «γιουβέτσι» μοιάζει μάλλον με κριθαρότο θαλασσινών. Και το φρικασέ περιλαμβάνει ως κύριο υλικό του το λαβράκι.

Όμως ο «σταρ» του μενού είναι ξεκάθαρος: Γιατί πώς μπορεί να μοιάζει ένα «πειραγμένο» κοκορέτσι; Όπως εξηγεί ο Αλέξης, πρόκειται για «φιλέτο κοτόπουλο τυλιγμένο σε εντόσθια, πράγμα που του δίνει πολύ ξεχωριστή γεύση. Συνοδεύεται από έναν διαφορετικό πουρέ πατάτας. Όλοι ξαφνιάζονται όταν το βλέπουν και αρχίζουν τις ερωτήσεις. Δεν καταλαβαίνουν ακριβώς, εντυπωσιάζονται, το δοκιμάζουν – και μετά εντυπωσιάζονται από τη γεύση. Από τη στιγμή που θα δουν το μενού, όλοι παίρνουν κάτι, γιατί τους κάνει εντύπωση. Και ευτυχώς τα μαγειρεύουμε ωραία, οπότε μετατρέπονται σε θαμώνες».

Δημιουργώντας θαμώνες

Ήδη το Ramblas έχει διαμορφώσει ένα εντελώς δικό του κοινό: Από τους πολιτικούς που έμειναν γαστρονομικά «άστεγοι» μετά την απώλεια της Αίγλης, μέχρι τους αθλητές του Εθνικού – που θα οδηγήσουν σύντομα και στην προσθήκη ακόμη περισσότερων υγιεινών και vegan, αλλά εξίσου δημιουργικών πιάτων –, αλλά και τους Αθηναίους που είδαν ξαφνικά δυο βήματα από το Σύνταγμα κι ακόμη λιγότερα από το Καλλιμάρμαρο, το Μετς και τον Εθνικό Κήπο, να φυτρώνει ένα νέο σημείο συνάντησης, που ακόμη δεν έχει δείξει όλα τα πρόσωπά του.

Οι εκπλήξεις που έπονται

Καθώς οι μέρες κι οι εποχές περνούν, θα προστίθενται κι άλλες αλλαγές, εκπλήξεις και γεύσεις με χαρακτήρα. Ήδη το Ramblas σερβίρει δικά του χειροποίητα μπισκότα και μπάρες, γλυκά και ψωμιά. Τον χειμώνα, ο Αλέξης θέλει να δει στο μενού και σούπες – ένα πιάτο που, όπως παρατηρεί, είναι δυσεύρετο στην καλή του εκδοχή «και κυρίως θα το βρεις σε κάτι απίθανα μέρη» -, ζεστά κοκτέιλ και συνταγές με φρούτα και τα λαχανικά εποχής. Αλλά και στους ζεστούς μήνες που έπονται, ο κατάλογος θα εμπλουτίζεται με σταθερές και guest εμφανίσεις: «Έχουμε σκοπό να προσθέτουμε κοκτέιλ εβδομάδας – και τον Αύγουστο θα σερβίρουμε κοκτέιλ με παγωτό», αναφέρει.

Και δεν αποκλείεται μαζί με το Ramblas να αλλάξει κι ο χώρος που το περιβάλλει, μαζί του και εξαιτίας του: Από τις εκδηλώσεις που προγραμματίζονται – κοροναϊού επιτρέποντος – στο διπλανό στάδιο του Εθνικού, που ήδη συνθέτει μέρος της θέας από τις βεράντες του, μέχρι την ανάπλαση του Κολυμβητηρίου που ενδέχεται να μην περιοριστεί στην αναγέννησή του ως χώρου αθλητισμού, είναι βέβαιο πως η Βασιλίσσης Όλγας δεν έχει ολοκληρώσει ακόμη τον κύκλο των μεταμορφώσεών της.