«Η οικογένεια της Νέας Δημοκρατίας αποχαιρετά με θλίψη ένα από τα ιδρυτικά μέλη του κόμματος: Τον Τάσο Νεράντζη» αναφέρει σε ανακοίνωσή του ο Κυριάκος Μητσοτάκης, για το θάνατο του Τάσου Νεράντζη.
«Στη μακρά πολιτική διαδρομή του και από όλες τις κομματικές και κυβερνητικές θέσεις και τα δημόσια αξιώματα που υπηρέτησε, ο Τάσος Νεράντζης έδειξε ήθος, εργατικότητα, συνέπεια.
Για την προσήλωση σε αυτές τις αρχές οι πολίτες της Β’ Πειραιά, τον επέλεξαν 9 φορές να τους εκπροσωπήσει στη Βουλή. Στην οικογένειά του εκφράζω τα πιο θερμά μου συλλυπητήρια».
Ποιος ήταν ο Τάσος Νεράντζης
Γεννήθηκε στη Νίκαια του Πειραιά, σπούδασε νομική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και ασκεί δικηγορία. Υπήρξε πρωταθλητής εφήβων Ελλάδας στην επιτραπέζια αντισφαίριση το 1958, με τον ΧΑΝ Νίκαιας.
Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Νέας Δημοκρατίας και εξελέγη πρώτη φορά βουλευτής στην περιφέρεια Β΄ Πειραιώς με το ίδιο κόμμα στις βουλευτικές εκλογές του 1974. Επανεκλέχτηκε το Νοέμβριο του 1989, και το 1993. Από τότε επανεκλεγόταν συνεχώς έως και τις εκλογές του Ιουνίου 2012.
Έχει διατελέσει γενικός γραμματέας και αντιπρόεδρος της Βουλής καθώς και μέλος στην επιτροπή για την αναθεώρηση του Συντάγματος και την εξεταστική επιτροπή για την Siemens. Μέχρι το 2014 ήταν πρόεδρος της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής.
Στην κυβέρνηση Κωνσταντίνου Καραμανλή διετέλεσε υφυπουργός μεταφορών και επικοινωνίας (10 Μαρτίου 2004 – 15 Φεβρουαρίου 2006) καθώς και υφυπουργός ανάπτυξης (15 Φεβρουαρίου 2006 – 19 Σεπτεμβρίου 2007).
Ανάρτηση για τον θάνατο του Τάσου Νεράντζη έκανε ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, Δημήτρης Μαρκόπουλος.
Δικαστήριο της Ελβετίας αποφάσισε πως ένα ρολόι που κλάπηκε από τον Τζον Λένον, πωλήθηκε, μεταπωλήθηκε και δημοπρατήθηκε, ανήκει στη χήρα του, Γιόκο Όνο.
Με τρομερό Φουρνιέ (20π.) και εξαιρετικούς Βεζένκοφ και Βιλντόζα, ο Ολυμπιακός πήρε το θρίλερ απέναντι στη Μακάμπι με 94-91 και πέτυχε την 7η νίκη του στη Euroleague και 5η σερί.
Το πολυαναμενόμενο sequel του Μονομάχου μπαίνει στην κινηματογραφική αρένα με το βραβευμένο με το Χρυσό Λέοντα στη Βενετία Πέδρο Αλμοδοβάρ να διεκδικεί το δικό του -αφοσιωμένο- κοινό.
