Θα ακούμε τους επιστήμονες ή τους… «ειδικούς» των social media;

Η ιστορία της επιστήμης δεν είναι μια ιστορία «εξυπνάδας».

Δεν έχει να κάνει ούτε με τύπους που τους πέφτουν μήλα στο κεφάλι και ανακαλύπτουν την βαρύτητα, ούτε με ιδέες που εμφανίζονται ξαφνικά και φωνάζουν «Εύρηκα!», ούτε με τύπους που πιστεύουν ότι «ξέρουν τα πάντα».

Η ιστορία της επιστήμης έχει να κάνει με σκληρή δουλειά, με αφοσίωση, με διαρκή αναζήτηση, με συνεχή πειραματισμό και με πραγματική στράτευση στην υπόθεση ενός καλύτερου κόσμου.

Και μια από τις σημαντικότερες στιγμές της ιστορίας της επιστήμης, μια στιγμή που αποδεικνύει πόσα μπορεί να συνεισφέρει στην υπόθεση ενός καλύτερου κόσμου, ήταν η ανακάλυψη των εμβολίων.

Και το λέω γιατί με κάποια πράγματα δεν μπορούμε να παίζουμε.

Στον 20ο αιώνα τα εμβόλια κατάφεραν να αντιμετωπίσουν ασθένειες που ήταν μεγάλοι φονιάδες: την ευλογιά, την πολυομυελίτιδα, τη διφθερίτιδα, τον τέτανο κ.ά.

Μαζί με τα αντιβιοτικά και άλλα κρίσιμα φάρμακα έσωσαν πολλά εκατομμύρια ζωές.

Οι άνθρωποι που τα έφτιαξαν δεν ήταν εξυπνάκηδες. Δεν πέρναγαν τον καιρό τους λέγοντας εξυπνάδες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (που ευτυχώς τότε δεν υπήρχαν).

Δεν πίστευαν ότι μπορούν να έχουν άποψη για τα πάντα.

Ήταν σκληρά εργαζόμενοι άνθρωποι της γνώσης, που ξενυχτούσαν για να προσφέρουν στην ανθρωπότητα την απαλλαγή από την ασθένεια και τον πόνο.

Ορισμένοι από αυτούς δεν διεκδίκησαν καν να κατοχυρώσουν με πατέντες την ανακάλυψή τους.

Ήταν άνθρωποι όπως ο Τζόνας Σαλκ και ο Άλμπερτ Σαμπίν που ανακάλυψαν διαδοχικά δύο εμβόλια που έβαλαν τέλος στον εφιάλτη της πολιομυελίτιδας, της ασθένειας που είχε καθηλώσει χιλιάδες παιδιά στο αναπηρικό καροτσάκι και ήταν ο τρόμος των δεκαετιών του 1940 και του 1950.

Τέτοιοι άνθρωπο φτιάχνουν τα εμβόλια. Ακόμη και σήμερα που όντως μεγάλο μέρος της έρευνας γίνεται από ιδιωτικές εταιρείες και όχι από δημόσια ιδρύματα, εντούτοις οι μεγάλες ανακαλύψεις δεν γίνονται από «μάνατζερ», αλλά από αφοσιωμένους επιστήμονες.

Ανθρώπους με τεράστια γνώση και ειδίκευση. Ανθρώπους ταγμένους στην υπόθεση της έρευνας. Ανθρώπους που κινητοποιούνται από την ανάγκη να σώσουν ζωές.

Το ακριβώς αντίθετο του κάθε influencer – αυτόκλητου «σωτήρα της ανθρωπότητας από τα ψέματα των επιστημόνων» και έτοιμου να δηλώσει υπερασπιστής των… δικαιωμάτων των ανεμβολίαστων την ώρα που αυτό που κρίνεται είναι να αυξήσουμε τους ρυθμούς εμβολιασμού.

Κάποια στιγμή πρέπει να μάθουμε να αξιοποιούμε το ισχυρότερο όπλο που διαθέτουμε: τη σκέψη μας, την κριτική μας ικανότητα, τη λογική μας.

Γιατί τότε θα γυρίσουμε την πλάτη μας στους «εναλλακτικούς» ινστρούκτορες του διαδικτύου και θα ακούσουμε όντως αυτούς που γνωρίζουν και που όντως νοιάζονται: τους επιστήμονες.