Καλύτερα που δεν το σήκωσε η Αγγλία

Οι ρατσιστικές επιθέσεις στην Μεγάλη Βρετανία εναντίον των ποδοσφαιριστών που απέτυχαν στα πέναλτι και δεν οδήγησαν την εθνική ομάδα στο Βρετανικό «όνειρο» να σηκώσει το ευρωπαϊκό κύπελλο, ξάφνιασαν πολλούς και φυσικά καταδικάστηκαν, από τους ορθά σκεπτόμενους πολίτες του κόσμου.

Όμως, άραγε γιατί ξαφνιάστηκαν;

Ο χώρος του ποδοσφαίρου πολλάκις έχει να επιδείξει φαινόμενα ρατσισμού, υβριστικές επιθέσεις για το χρώμα και την καταγωγή ποδοσφαιριστών, κ.α.

Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι βασικό σλόγκαν εδώ και πολλά χρόνια στις αθλητικές διοργανώσεις της UEFA ήταν και είναι το #No to Racism.

Προφανώς η διάγνωση του προβλήματος υπάρχει αλλά δεν αρκούν μόνο τα μηνύματα και οι εκστρατείες. Καλές είναι, χρειάζονται, αλλά δεν αρκούν!

Αφενός, υπάρχουν πολλές κοινωνιολογικές εξηγήσεις για τη συμπεριφορά των οπαδών. Μπορεί οι νόμοι της Θάτσερ να εξαφάνισαν τον χουλιγκανισμό μέσα και έξω από τα γήπεδα, αλλά η δημόσια σφαίρα μέσα από τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης εξακολουθεί να προσφέρει ένα πεδίο έκφρασης χουλιγκανισμού, ρατσισμού, βίας, λόγου μίσους. Και οι ελεγκτές των πλατφορμών – θεωρητικά – για τέτοια σχόλια και αναρτήσεις δεν μπορούν να τα αντιμετωπίσουν για δομικούς λόγους που βασίζονται στην ύπαρξη αυτή καθεαυτή των πλατφορμών.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση της Μεγάλης Βρετανίας, όμως, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αν έπαιρνε το τρόπαιο, δεν θα ήταν μόνο το πρώτο σε ένα εθνικό άθλημα, μια βιομηχανία θεάματος που για τους Βρετανούς έχει ειδικά χαρακτηριστικά, αλλά θα γινόταν λίγο μετά την απόφαση του Brexit.

To τρόπαιο ήταν ένα εθνικό όνειρο συνδεδεμένο με το εθνικό σπορ και με τις εθνικές επιδιώξεις.

Άλλωστε, το Brexit υποστηρίχθηκε για να υπάρχει η «Μεγάλη» Βρετανία ή καλύτερα η αυτοκρατορία της «Μεγάλης Αγγλίας».

Έτσι, η χώρα, οι οπαδοί, το εθνικό όνειρο, το όραμα της κραταιάς Αγγλίας κατέρρευσαν.

Ο εθνικισμός πληγώθηκε με την ήττα. Και ίσως εκδηλώθηκε με τον ρατσισμό, ο οποίος, εξάλλου,  υπέβοσκε και στο όραμα της «Μεγάλης Αγγλίας» με το Brexit.

Και προφανώς δεν αφορά μόνον την Αγγλία αυτός ο συλλογισμός. Αφορά την ιδεολογία που διασυνδέει τα σπορ και τις επιδόσεις των αθλητών, εθνικών ομάδων με την ύπαρξη κρατών και Εθνών. Και προέρχεται από τα βάθη των αιώνων που γκρεμίζαμε τείχη για να υποδεχθούμε τους Ολυμπιονίκες ή πρόσφατα που οργανώναμε φιέστες και τελετές.

Γι’ αυτό, είναι καλύτερα που δεν πήρε το κύπελλο η Αγγλία ( όχι μόνο γιατί δεν έπαιξε μπάλα).