Να μιλήσουμε για την πορνεία;

Η τραγική ιστορία της σεξουαλικής κακοποίησης και εκμετάλλευσης της 19χρονης κοπέλας, που κρατούσε αιχμάλωτη σε διαμέρισμα της Ηλιούπολης ο 39χρονος αστυνομικός, αναγκάζοντάς την να εκδίδεται, δεν είναι δυστυχώς μια σπάνια υπόθεση.

Συχνά πυκνά, έρχονται στο φως, ως κορυφή παγόβουνου, περιπτώσεις νεαρών κοριτσιών, που καταφέρνουν τελικά να αποδράσουν και να καταγγείλουν τους απαγωγείς, βιαστές και μαστροπούς τους.

Στο επίκεντρο της προσοχής μπαίνουν φυσικά τα θύματα και οι δράστες.

Μένει όμως στην αφάνεια μια κατηγορία ανθρώπων που μόνο ασήμαντο ρόλο δεν έχουν: οι πελάτες, οι οποίοι μάλιστα δεν ανήκουν σε έναν στενό κύκλο γνωριμιών των μαστροπών, αλλά είναι πολύ περισσότεροι, καθώς τα κυκλώματα δεν διστάζουν να φωτογραφίζουν και να προωθούν τις κρατούμενές τους μέσα από ιστοσελίδες που φέρουν τη βιτρίνα «site γνωριμιών».

Την προηγούμενη εβδομάδα, αποκαλύφθηκε η ιστορία της 17χρονης Αμάντα, που είχε απαχθεί από έναν 57χρονο άνδρα. Όπως κατήγγειλε η 17χρονη, ο άνδρας αυτός με τον οποίο είχε συνάψει σχέση, την εξέδιδε παρά τη θέληση της, σε συνεργασία με «γραφείο» που διέθετε τηλεφωνήτρια και κανόνιζε τις συναντήσεις της κοπέλας με πελάτες.

Η 17χρονη Αμάντα, που στα site διαφημιζόταν ως «η 22χρονη Εύα» κατέθεσε:

Τη Δευτέρα το μεσημέρι με κάλεσε η τηλεφωνήτρια του γραφείου και μου είπε ότι έκλεισε το πρώτο ραντεβού μου σε ξενοδοχείο στο Παγκράτι.Ο άνδρας που θα ερχόταν στο ραντεβού ήταν ηλικιωμένος και καλός πελάτης του γραφείου οπότε θα έπρεπε να είμαι ιδιαίτερα προσεκτική μαζί του, στη συνέχεια μου ζήτησε το τηλέφωνο του … [του 57χρονου που την εξέδιδε] για να μιλήσουν μέσω Viber για τα διαδικαστικά.

Πιο συγκεκριμένα του είπε ότι θα έπρεπε να της στέλνει μήνυμα όταν μπαίνω και όταν βγαίνω από το ραντεβού, οι συνομιλίες θα γίνονται μέσω viber και κάθε δυο μέρες κατόπιν συνεννόησης θα συναντιόμαστε με τον … και θα του δίνουμε τα λεφτά που αντιστοιχούν στο γραφείο ανάλογα με τα ραντεβού που έχω κάνει.

Γυναικείες οργανώσεις και επίσημοι κρατικοί φορείς στην Ελλάδα και το εξωτερικό,  που εργάζονται για την προστασία των δικαιωμάτων της γυναίκας και την ισότητα των δύο φύλων μιλούν εδώ και χρόνια γι’ αυτό που πρέπει και ως κοινωνία να αντιμετωπίσουμε με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα: την ευθύνη των πελατών.

Οι πελάτες είναι που τροφοδοτούν με χρήμα αυτά τα κυκλώματα και που σπεύδουν να απολαύσουν σεξουαλικές υπηρεσίες αδιαφορώντας για τον τρόπο που αυτές παρέχονται.

Σύμφωνα με το σταθερό επιχείρημα όσων τάσσονται ενάντια στον καταλογισμό ευθυνών στους πελάτες, δεν είναι δυνατόν να αντιληφθεί κανείς, αν η κοπέλα που συναντούν μέσα σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου για λίγη ώρα βρίσκεται εκεί με τη θέλησή της ή όχι.

Το επιχείρημα αυτό συμπληρώνεται συχνά και από τον ισχυρισμό πως, αν πραγματικά οι κοπέλες βρίσκονταν στη θέση αυτή χωρίς τη θέλησή τους, θα έβρισκαν τρόπο να ξεφύγουν.

Στις περιπτώσεις όμως της 19χρονης στη Ηλιούπολη, της 17χρονης Αμάντα και εκατοντάδων άλλων κοριτσιών που δεν γνωρίζουμε καν την ύπαρξή τους, η μέθοδος που ακολουθείται από τους μαστροπούς είναι γνωστή.

Καθημερινοί ξυλοδαρμοί, βιασμοί, στέρηση τροφής, υποχρεωτική χορήγηση ναρκωτικών ουσιών και απειλές για τη ζωή τη δική τους και των αγαπημένων τους προσώπων. Έτσι, το θύμα «σπάει» ψυχολογικά και γίνεται υποχείριο των ανθρώπων που το κρατούν αιχμάλωτο.

Ακόμα και τις λίγες φορές που βγαίνουν από τα διαμερίσματα που κρατούνται, οι κοπέλες αυτές βρίσκονται πάντα υπό την επίβλεψη κάποιου.

«Ελεύθερη» πορνεία

Ακόμα όμως κι όταν δεν υπάρχει ο ευθύς και άμεσος αυτός εξαναγκασμός από κάποιον τρίτο, πόσο «ελεύθερη» είναι στην πραγματικότητα η επιλογή ενός ανθρώπου να διαθέσει το σώμα του ως εμπόρευμα;

Όλο και περισσότεροι, εδώ και χρόνια, ζητούν την εδραίωση μιας νέας κουλτούρας έναντι της πορνείας εν γένει, η οποία, όπως αναφέρθηκε και στο μη δεσμευτικό ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου τον Φεβρουάριο του 2014, δεν θα προσεγγίζει την πορνεία ως επιλογή αλλά ως «Μορφή βίας κατά των γυναικών και καταστρατήγηση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και της ισότητας των δύο φύλων».

Οι κοινωνίες εξελίσσονται, και στην πορεία τους αυτή είναι πολλές φορές αναγκαίο να εγκαταλείψουν ιδέες και πρακτικές, που αν και κάποτε ήταν ανεκτές, είναι πλέον σαφές ότι καταπατούν την ανθρώπινη ελευθερία και αξιοπρέπεια.

Μια τέτοια πρακτική είναι και η πορνεία. Και εκτός όλων των άλλων, το να κλείνουμε τα μάτια μπροστά στο ζήτημα της ευθύνης των πελατών, εκτός από υποκριτικό είναι και ενθαρρυντικό για κάθε επίδοξο μαστροπό.