Η Έλλη Πασπαλά νιώθει «σαν στον κήπο της» στο Μέγαρο Μουσικής

Η Έλλη Πασπαλά μάς καλεί να περάσουμε ένα βράδυ μαζί της στον Κήπο του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, την Τετάρτη 21 Ιουλίου στις 9:00 το βράδυ.

Συντροφιά με δύο αγαπημένους φίλους και συνεργάτες, τον David Lynch και τον Τάκη Φαραζή, σε μια ζεστή και τρυφερή ατμόσφαιρα, θα ταξιδέψουμε με τραγούδια αγαπημένα που έχουμε ταυτίσει με τη φωνή της Έλλης.  Λίγα πορτογαλικά, λίγα ισπανικά, λίγα jazz standards, και βέβαια πολλά ελληνικά!

Τάκης Φαραζής

Από τα fados του πορτογάλου τραγουδοποιού Duarte [Ντουάρτε], θα ανέβουμε στα φτερά της «Paloma», που θα μας μεταφέρει στις ακτές της Αμερικής, τη γενέτειρα της Έλλης, και στον μουσικό κόσμο των Cole Porter [Κόουλ Πόρτερ] και George Gershwin [Τζωρτζ Γκέρσουιν], για να επιστρέψουμε στη συνέχεια στις υπέροχες μελωδίες των Ρεμπούτσικα, Καλαντζόπουλου, Καραΐνδρου, Πλάτωνος, Βιτάλη, και φυσικά του Χατζιδάκι.

David Lynch

Ως γνωστόν, η γεννημένη στη Νέα Υόρκη καλλιτέχνιδα με το ευρύ εκφραστικό και μελωδικό φάσμα, έχει συνεργαστεί με πληθώρα καλλιτεχνών, όπως ο Μάνος Χατζιδάκις, ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Γιώργος Νταλάρας, η Μαρία Φαραντούρη, ο Διονύσης Σαββόπουλος, ο Νίκος Ξυδάκης, ο Στάμος Σέμσης, η Λένα Πλάτωνος, η Δήμητρα Γαλάνη, ο Σταμάτης Κραουνάκης, η Ευανθία Ρεμπούτσικα, ο Παναγιώτης Καλαντζόπουλος κ.ά.

Η φωνή της άλλοτε ξυπνά τις αισθήσεις, άλλοτε τις γαληνεύει.

Ανάμεσα σε πρόβες και προετοιμασίες, σε «φυτέματα» και σε «κλαδέματα», η Έλλη Πασπαλά βρήκε λίγο χρόνο να απαντήσει στις ερωτήσεις του in.gr.

«Σαν στον Κήπο μου»: Πώς είναι αυτός ο μουσικός κήπος της Έλλης; Τι χλωρίδα και τι πανίδα διαθέτει από άποψης ρεπερτορίου και αισθητικής;

Υπάρχουνε πολλά αρωματικά λουλούδια, πολλή πρασινάδα και κάποια έτσι ζιζάνια ζωντανά που κρύβονται και αποκαλύπτονται πού και πού. Και ζητάνε το ανθρώπινο χάδι μας!

Η αφίσα της εκδήλωσης

Τραγουδάτε σε πολλές γλώσσες, έχετε δεκάδες επιρροές… Πού εντοπίζετε τον προσωπικό σας, καλλιτεχνικό πυρήνα, τελικά;

Το αφήνω αυτό στους μουσικολόγους που ίσως ενδιαφερθούν στο μέλλον να με κατατάξουν κάπου, γιατί εγώ αδυνατώ!

Για ποιον λόγο, κατά την άποψή σας, χρειαζόμαστε το τραγούδι και την μουσική τόσο πολύ οι άνθρωποι;

Γιατί κατά βάθος έχουμε ανάγκη το να επικοινωνούμε με το θεϊκό και να μεταφερόμαστε στο σύμπαν. Και η μουσική είναι ένας δρόμος.

Σας αφορά, αλήθεια, το ελληνικό κοινό νεαρής ηλικίας που στην συντριπτική του πλειοψηφία φαίνεται πως έχει στραφεί σε ένα είδος μουσικής από το οποίο η καλλιτεχνική σας ουσία και λογική απέχει χιλιόμετρα;

Με αφορά το κοινό οποιασδήποτε ηλικίας και οποιασδήποτε εθνικότητας που θέλει να αγγίξει με ευαισθησία και με στοχασμό τη μουσική. Το αν το πετυχαίνω εγώ ή όχι αυτό είναι θέμα που θα κριθεί από το ίδιο το κοινό. Υπάρχουνε πάρα πολλοί νέοι που επιθυμούνε, αναζητούνε αυτό το πράγμα, βεβαια με διαφορετικά είδη μουσικής. Πάντα υπήρξε μία μουσική που ήταν λίγο εφήμερη και ίσως όχι πολύ πηγαία ας πούμε. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει ένα κοινό που αναζητεί έτσι μια πιο πηγαία επαφή με τη μουσική.

Κυρία Πασπαλά…χορεύετε;

Τρελαίνομαι! Απλά έχω κάποιες μικρές δυσκολίες τον τελευταίο καιρό. Αλλά αγαπώ πάρα πολύ τον χορό και ψάχνω να βρω ευκαιρίες να χορεύω . Και χορεύω και μόνη μου.

Ποιο ταξίδι στον κόσμο σας άλλαξε, κατά κάποιον τρόπο, την ζωή;

Το ταξίδι μου στην Ελλάδα το ’82! Που μου άλλαξε εντελώς τη ζωή. Γιατί ήτανε ταξίδι καλοκαιρινών διακοπών, που κατέληξε στο να μείνω μόνιμα στην Ελλάδα.

Και ποια καλλιτεχνική συνάντηση έκανε ακριβώς το ίδιο;

Ε, τώρα τι να λέμε; Εννοείται ότι την ίδια εποχή, τον Νοέμβρη του ’82, που γνώρισα τον Χατζιδάκι.

Ποια είναι η πιο γαλήνια στιγμή μιας συνηθισμένης σας ημέρας;

Όταν πίνω τον πρωινό μου καφέ.

Τι διαβάζετε, τι παρακολουθείτε και τι ακούτε αυτή την εποχή, αυτό το ζόρικο καλοκαίρι;

Μόλις τελείωσα ένα βιβλίο που μου χάρισε ο γιος μου. Που είναι γραμμένο βέβαια στα αγγλικά, αλλά είναι το “Power and the people”, της Alev Scott και της Andronike Makres. Συνδέει το πώς λειτούργησε και πώς καθιερώθηκε η Δημοκρατία στην αρχαία Αθήνα με το σήμερα. Έχει πολύ ενδιαφέρον και μου άρεσε πολύ.

Παρακολούθησα, επίσης, μια πάρα πολύ ωραία ερασιτεχνική παράσταση των Βακχών, που έλαβε χώρα σε ένα καταπληκτικό κτήμα, στη μέση του πουθενά στο Χαλάνδρι, που ήτανε τρομακτική έκπληξη. Μία παράσταση με νέα παιδιά και νέους ηθοποιούς, ερασιτέχνες και επαγγελματίες. Ήτανε και ο χώρος εκπληκτικός και έχουμε τέτοιες οάσεις στην Αθήνα που δεν τις αντιλαμβανόμαστε καθόλου, δεν τις ξέρουμε καν. Ήτανε αποκάλυψη.

Όσον αφορά το τι ακούω αυτή την εποχή… Είμαι συγκεντρωμένη στις συναυλίες, γιατί όλες οι συναυλίες που κάνω φέτος είναι εντελώς διαφορετικές η μία από την άλλη και γι’ αυτό ακούω το ρεπερτόριο που πρέπει να ακούσω!

Ονειρεύομαι να είμαι υγιής και να είμαι σε θέση να υπηρετήσω το τραγούδι όσο γίνεται καλύτερα και με ωραίο τρόπο και με τον τρόπο που επιθυμώ.

Ραντεβού στον Κήπο, λοιπόν, στις 21 Ιούλη στις 21:00!