Λας Βέγκας: Και το νερό… νεράκι

Έπειτα από την πιο άνυδρη 12μηνη περίοδο στα χρονικά, από τον Μάιο του 2020 έως και τον περασμένο Απρίλιο, οι οιωνοί για τις περιοχές που διατρέχει ο ποταμός Κολοράντο σίγουρα δεν θα ήταν καλοί γι’ αυτό το καλοκαίρι.

Όμως, ο εφιάλτης της φετινής λειψυδρίας φαντάζει πρωτόγνωρος στα νοτιοδυτικά των ΗΠΑ.

Η ροή του έχει μειωθεί τόσο, ώστε οι τεχνητές λίμνες Μιντ και Πάουελ -οι δύο μεγαλύτερες επί αμερικανικού εδάφους και κύρια πηγή υδροδότησης και ηλεκτροδότησης για τη Νεβάδα, την Αριζόνα και την Καλιφόρνια- είναι πια κάτω από το 35% της χωρητικότητάς τους.

Με την παρατεταμένη ξηρασία, τους έντονους καύσωνες και την υπεράντληση νερού, η κατάσταση αναμένεται να χειροτερέψει κι άλλο.

Λιγότερο νερό, εν τω μεταξύ, σημαίνει και λιγότερη ηλεκτρική ενέργεια από τα υδροηλεκτρικά φράγματα.

Για πρώτη φορά, γράφουν αμερικανικά ΜΜΕ, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση αναμένεται να κηρύξει ελλείψεις αυτό το καλοκαίρι.

Κάτοικοι και περιοχές έχουν τεθεί σε συναγερμό.

Ειδικοί προειδοποιούν ότι η μόνη λύση είναι να επιβληθούν έλεγχοι και περιορισμοί στην κατανάλωση: από τα νοικοκυριά, μέχρι τη γεωργία.

Ήδη, ολοένα και περισσότεροι κτηνοτρόφοι -γράφει το NPR– αναγκάζονται να πουλήσουν κοπάδια βοοειδών, τα οποία είναι πια οικονομικά ασύμφορο να εκτρέφουν.

Ακόμη και στον «ναό των καζίνο» και πολυπληθέστερη πόλη της Νεβάδας, στο Λας Βέγκας, οι αρχές αποφάσισαν να αναλάβουν δράση, επιβάλλοντας βαριά πρόστιμα στις καταχρήσεις νερού και κηρύσσοντας… «πόλεμο» στο γρασίδι.

Επί ποδός η… «αστυνομία νερού»

Μέσα στον Ιούνιο, η στάθμη των υδάτων στην Λίμνη Μιντ -που εξασφαλίζει το 90% του νερού του Λας Βέγκας- υποχώρησε μόλις στο τρίτο της πληρότητά της.

Ο προβληματισμός ήδη περισσεύει στην αποκαλούμενη και «διεθνή πρωτεύουσα της διασκέδασης» για το πού θα πρέπει να γίνουν οι πρώτες περικοπές στην υδροδότηση, βάσει της συμφωνίας των επτά πολιτειών για την κατανομή του νερού από τον ποταμό Κολοράντο.

Παραδόξως, ένα μεγάλος μέρος των υδάτων της λίμνης Μιντ καταλήγουν να ποτίζουν τους χλοοτάπητες στο Λας Βέγκας.

Στους δρόμους της πόλης -όπου το θερμόμετρο έδειξε στις αρχές της εβδομάδας 47,2 βαθμούς Κελσίου- επιθεωρητές της υπηρεσίας ύδρευσης έχουν πυκνώσει τις «περιπολίες νερού».

Όπου βλέπουν καταχρήσεις νερού, κόβουν πρόστιμα. Το ενδιαφέρον τους εστιάζεται κυρίως σε σπίτια που έχουν στις εισόδους τους γρασίδι.

Οποιαδήποτε κακή χρήση ή αστοχία στο πόρισμα, με το νερό να χύνεται εκτός του κήπου -ακόμη και από κακώς ρυθμισμένα μπεκ- τιμωρείται με 80 δολάρια για κάθε πρώτη παράβαση. Για κάθε επόμενη, το χρηματικό ποσό διπλασιάζεται.

Δεδομένου ότι το νερό που χρησιμοποιείται για ντους, τουαλέτες και πλυντήρια πιάτων υφίσταται επεξεργασία και καταλήγει πάλι στον ποταμό, η εξωτερική άρδευση ισοδυναμεί με απώλεια στα μάτια των αρχών.

Αντιλαμβανόμενες, εν τω μεταξύ, ότι τα έως τώρα μέτρα δεν είχαν το επιθυμητό αποτέλεσμα -όχι πότισμα από τις 11 το πρωί μέχρι τις 7 το βράδυ και καθόλου τις Κυριακές- οι πολιτειακές αρχές στη Νεβάδα αποφάσισαν να προχωρήσουν ένα βήμα παραπέρα.

Έτσι, από τον Ιούνιο και δια νόμου, το γρασίδι στο Λας Βέγκας είναι υπό… αφανισμό.

Όχι ακόμη στους κήπους των σπιτιών, αλλά σε όσους δημόσιους χώρους ο χλοοτάπητας χαρακτηρίζεται πια «μη λειτουργικός».

Από την νέα αυτή κατηγορία εξαιρέθηκαν τα δημόσια πάρκα και τα γήπεδα. Αντίθετα, εντάχθηκαν οι χλοοτάπητες σε νησίδες δρόμων και κυκλικούς κόμβους, στις εισόδους επιχειρηματικών πάρκων και όσοι χρησιμοποιούνται ως επένδυση σε πολυτελείς κατασκευές.

Με το ξήλωμά τους -συνολικής έκτασης 16 τ.χλμ- εκτιμάται ότι, σε βάθος πενταετίας, θα έχει εξοικονομηθεί το 10% της σημερινής κατανάλωσης νερού στην πόλη.

Παράλληλα, στην πόλη έχει ήδη περιοριοριστει το γκαζόν σε νέες κατασκευές, ενώ τρέχει και το πρόγραμμα «Μετρητά για χόρτο», με την παροχή οικονομικών κινήτρων σε ιδιώτες για το ξερίζωμα από τους κήπους των σπιτιών τους κάθε τετραγωνικού μέτρου γρασιδιού και την αντικατάστασή του με διακοσμητικές πέτρες και καταλληλότερα φυτά για την πιο άνυδρη πόλη των ΗΠΑ.

«Ζούμε σε μια έρημο», διεμήνυσε ο Κόλμπι Πελεγκρίνο, αναπληρωτής γενικός διευθυντής της υπηρεσίας ύδρευσης στη Νότια Νεβάδα. «Μερικά πράγματα», τόνισε, «ίσως δεν θα έπρεπε να είχαν επιτραπεί εξαρχής»…

Προβλήματα, νέα διλήμματα

Η αλήθεια είναι ότι το Λας Βέγκας και η Νεβάδα εν γένει έχουν κάνει αλματώδη πρόοδο τα τελευταία χρόνια στη μείωση της κατά κεφαλήν κατανάλωσης νερού.

Ωστόσο, η ζήτηση ολοένα και αυξάνεται, κατ’ αναλογία με την αύξηση του τοπικού πληθυσμού.

Μέσα στην τελευταία 10ετία, προτέθηκαν άλλοι 315.000 κάτοικοι στην μητροπολιτική περιφέρεια της πόλης, ενώ στην πολιτεία ο συνολικός πληθυσμός σχεδόν διπλασιάστηκε από το 2000.

Μοιραία, οι φωνές πληθαίνουν για την ανάγκη αλλαγών στο νομικό πλαίσιο που διέπει τη χρήση των υδάτων του ποταμού Κολοράντο.

Αυτό κρατά πρακτικά από τη δεκαετία του ‘30, λίγο πριν από την ολοκλήρωση της κατασκευής του φράγματος Χούβερ: του μεγαλύτερου εγγειοβελτιωτικού έργου στα αμερικανικά χρονικά.

Τότε, έδινε προτεραιότητα στις αγροτικές καλλιέργειες στην κεντρική και νότια Καλιφόρνια, που αποτελούσαν τη μεγαλύτερη πηγή εισοδήματος στις δυτικές ακτές των ΗΠΑ.

Πλέον, οι καιροί, οι καταστάσεις και οι ισορροπίες έχουν αλλάξει -αν και οι δυτικές πολιτείες συνεχίζουν να τροφοδοτούν με τρόφιμα την εγχώρια και διεθνή αγορά.

Στη λεκάνη απορροής του ποταμού Κολοράντο ζουν, εν των μεταξύ, 29 αναγνωρισμένες φυλές αυτοχθόνων, εκ των οποίων οι δέκα έχουν δικαιώματα στην κατανομή του νερού.

Πέραν από τις όποιες διαφωνίες που μπορεί να ανακύψουν -και αναμένεται να είναι πολλές- το σίγουρο είναι ότι όλοι πλέον συμφωνούν πως η ευρύτερη περιοχή βρίσκεται αντιμέτωπη με μια κοινής απειλής. Κι αυτή δεν είναι άλλη από την κλιματική αλλαγή.