Αν και επέλεξε να κόψει τις «γέφυρες» με την Ε.Ε. και την ηπειρωτική Ευρώπη, το Λονδίνο τώρα σκέφτεται -για την ακρίβεια ξανασκέφτεται- να χτίσει μία νέα.

Εν προκειμένω, μεταξύ της Μεγάλης Βρετανίας (Αγγλία, Ουαλλία, Σκωτία) και της Βόρειας Ιρλανδίας, ενώνοντας τα δύο τμήματα του Ηνωμένου Βασιλείου και -κατά τους σχεδιασμούς της Ντάουνινγκ Στριτ- αμβλύνοντας τις συνέπειες του Brexit.

Κλιμάκιο ειδικών έχει κληθεί να παρουσιάσει εντός του καλοκαιριού μελέτη σκοπιμότητας για το υπό εξέταση σχέδιο, για το οποίο έχουν κατά καιρούς κατατεθεί διάφορες προτάσεις.

Παρά τις πολλαπλές αντιξοότητες, οι προτεινόμενες επιλογές περιλαμβάνουν μία γέφυρα ή ένα υποθαλάσσιο τούνελ ή ίσως και τα δύο, με κύρια πηγή έμπνευσης τη γέφυρα Έρεσουντ, μεταξύ Σουηδίας με Δανίας.

Πηγή: Øresundsbron

Ωστόσο, η Θάλασσα της Ιρλανδίας ανάμεσα στη Σκωτία και στη Βόρεια Ιρλανδία -τα δύο άκρα της υπό εξέτασης βρετανικής κατασκευής- δεν μοιάζει σε τίποτε με το στενό του Έρεσουντ.

Και το ερώτημα στο οποίο θα πρέπει κατ’ αρχάς να απαντήσουν οι ειδικοί είναι διπλό. Αφενός εάν το σχέδιο μπορεί πράγματι να υλοποιηθεί. Αφετέρου, εάν αξίζει πράγματι τον κόπο…

«Ξαναζεσταμένη» ιδέα

H ιδέα δεν είναι καινούργια. Ανάλογα σχέδια εξετάζονταν εδώ και δεκαετίες. Τα επανέφερε στο «τραπέζι» ο Μπόρις Τζόνσον το 2018, ως τότε υπουργός Εξωτερικών.

Το ξαναέφερε στο προσκήνιο έναν χρόνο αργότερα, με το που ανέλαβε την βρετανική πρωθυπουργία, προκαλώντας υποτιμητικά σχόλια ειδικών για «βλακώδη» ιδέα.

Τώρα, τα θέτει εκ νέου επί τάπητος, σε μία περίεργη συγκυρία.

Υπό τις νέες παραινέσεις των ενωτικών του DUP της Βόρειας Ιρλανδίας, που διέρχονται εσωτερικής πολιτικής κρίσης, ενώ δοκιμάζονται οι αντοχές της ειρηνευτικής «Συμφωνίας της Μεγάλης Παρασκευής».

Και εν μέσω καλοκαιρινής «ανακωχής» μεταξύ Λονδίνου και Βρυξελλών στον λεγόμενο «πόλεμο των λουκάνικων»: έτερη απόρροια του Brexit και του συνοδευτικού Πρωτοκόλλου της Βόρειας Ιρλανδίας.

«Βουνά» προβλημάτων

Το μεγάλο μήκος της υπό εξέταση γέφυρας, έως και 45 χλμ -αναλόγως των τοποθεσιών που πιθανόν επιλεγούν-, φαντάζει μάλλον το μικρότερο πρόβλημα από όλα τα υπόλοιπα που στέκονται εμπόδιο σε ένα ανάλογο εγχείρημα.

Στη Θάλασσα της Ιρλανδίας, που χωρίζει τα νησιά της Ιρλανδίας και της Μεγάλης Βρετανίας, οι καιρικές συνθήκες είναι ιδιαίτερα ασταθείς και τα ρεύματα τόσο ισχυρά, που θεωρείται a priori δεδομένο ότι θα δημιουργούν προσκόμματα στην εύρυθμη λειτουργία της κατασκευής.

Σε ορισμένα σημεία της θαλάσσιας περιοχής μεταξύ της Σκωτίας και της Βόρειας Ιρλανδίας, εν τω μεταξύ, το βάθος φτάνει τα 300 μέτρα, καθιστώντας πρόκληση την υλοποίηση ενός τέτοιου έργου.


Στο δε πυθμένα έχουν ριφθεί πάνω από ένα εκατομμύρια βόμβες και άλλα επικίνδυνα υλικά, από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, που θα μπορούσαν να τινάξουν κυριολεκτικά την όποια κατασκευή στον αέρα.

Εκτιμάται μάλιστα ότι μέρος τους έχει συν τω χρόνω μετακινηθεί από τα θαλάσσια ρεύματα, καθιστώντας ακόμη πιο δύσκολη και πολυδάπανη την επιχείρηση εντοπισμού και εξουδετέρωσής τους.

Επιπλέον, στο συνολικό κόστος του εγχειρήματος θα πρέπει να συνυπολογιστεί η ανάγκη εκσυγχρονισμού και επέκτασης του οδικού και σιδηροδρομικού δικτύου.

Με αυτά και με άλλα, οι αρχικές εκτιμήσεις για έργο ύψους 20 δισεκατομμυρίων λιρών χαρακτηρίζονται το λιγότερο αισιόδοξες…

Πηγή: Futurology YouTube

Διίστανται οι απόψεις

Αν και ακόμη υπό εξέταση, το σχέδιο μοιραία εντείνει τον διχασμό μεταξύ ενωτικών και εθνικιστών, και στη Βόρεια Ιρλανδία, και στην -αποσχιστικών τάσεων-Σκωτία.

Η Σκωτσέζα πρωθυπουργός, Νίκολα Στέρτζον, καταλογίζει στην Ντάουνινγκ Στριτ προσπάθεια αποπροσανατολισμού από «τα πραγματικά προβλήματα» στη χώρα.

Ο υπουργός Μεταφορών της κυβέρνησης της Σκωτίας, Μάικλ Μάθεσον, έκανε λόγο για «σχέδιο ματαιοδοξίας».

Στη Βόρεια Ιρλανδία, η αντιπρόεδρος του Σιν Φέιν, Μισέλ Ο’Νιλ, μιλά για «γέφυρα-χίμαιρα».

Για τους ενωτικούς του DUP, αντίθετα, αποτελεί ανεκπλήρωτη προεκλογική δέσμευση από το 2015.

Διχογνωμία επικρατεί και τους κόλπους των ειδικών, αρχιτεκτόνων και μηχανικών.

Προς το παρόν, άπαντες αναμένουν τα συμπεράσματα της μελέτης σκοπιμότητας, που αναμένονται οσονούπω…

Headlines