[…]

Δημήτρης Γκιώνης: Να επωφεληθώ, λοιπόν, για μια γενικότερη προσωπική εκτίμησή σου γι’ αυτό τον τόπο.

Μάνος Ελευθερίου: (Χαμογελάει) Θα σου τα πω, και βάλε ό,τι θέλεις. Η Ελλάδα δεν σου επιτρέπει να έχεις ιδιωτική ζωή. Σου επιτρέπει όμως να σκυλεύεις τη ζωή των άλλων. Σου επιτρέπει ακόμα να πάρεις τα βουνά και ν’ αγιάσεις, αλλά θα σε καταδιώκει και στις πιο ψηλές κορυφές. Δεν σε θέλει άγιο, διότι η αγιότητα την τρομάζει. Εκτός αυτού θέλει να την έχει μονοπώλιο για τον εαυτό της. Δεν σε θέλει ευγενικό, ούτε τυπικό και καθαρό, ούτε μορφωμένο, ούτε ταμένο σε κάτι. Γι’ αυτές ακριβώς τις ιδιότητες έχει εφεύρει διάφορα επίθετα, που και το πιο ευγενικό τουλάχιστον σ’ εξευτελίζει… Θέλεις κι άλλα;

Αυτά είχε πει, μεταξύ πολλών άλλων, ο αείμνηστος Μάνος Ελευθερίου* στο δημοσιογράφο και συγγραφέα Δημήτρη Γκιώνη, στο πλαίσιο συνέντευξης που είχε δημοσιευτεί στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» στις 27 Σεπτεμβρίου 1992.

Ολόκληρη η νεοελληνική πραγματικότητα, η νεοελληνική μιζέρια και μικρότητα, συμπυκνωμένη σε τρεις-τέσσερις αράδες.

Κάθε δική μου προσθήκη, κάθε δικό μου σχόλιο, περιττεύει.

*Σήμερα συμπληρώνονται τρία χρόνια από το θάνατο του σπουδαίου Συριανού, του φωτεινού αυτού πνεύματος.