Η ανθρωπότητα δεν αντιμετωπίζει κάθε χρόνο και μια φονική πανδημία, οπότε είναι απολύτως λογικό να στρέφονται όλα γύρω από αυτήν: Νέα κρούσματα, νοσηλείες, θάνατοι, καραντίνες, εμβόλια.

Χωρίς ίχνος όμως διάθεσης για καταστροφολογία, δεν μπορούμε να μην αναφέρουμε πως όλο και περισσότεροι περιβαλλοντολόγοι και άλλοι επιστήμονες περιγράφουν έναν πλανήτη που κάλλιστα θα μπορούσε να παρομοιαστεί με τον «Τιτανικό» στις τελευταίες του ώρες.

Τότε που πολλές εκατοντάδες επιβάτες διασκέδαζαν, χόρευαν, έτρωγαν και ξεκουράζονταν στις καμπίνες τους, ενώ το υπερωκεάνειο είχε βάλει πλώρη για την απόλυτη καταστροφή.

Σε αντίθεση βέβαια με τους πάνω από 3.300 επιβαίνοντες στον «Τιτανικό», που είχαν πλήρη άγνοια, εμείς σήμερα γνωρίζουμε.

Περισσότερο λοιπόν μοιάζουμε με τον ασυρματιστή του «Τιτανικού», Τζακ Φίλιπς, ο οποίος στις 21:40, δύο ολόκληρες ώρες πριν τη μοιραία πρόσκρουση, ενημερώθηκε, από προπορευόμενο σκάφος, ότι υπήρχε μπροστά τους περιοχή με «παχύ πάγο και μεγάλο αριθμό παγόβουνων».

Ο Φίλιπς όμως υποτίμησε τις προειδοποιήσεις και απασχολημένος καθώς ήταν με άλλα καθήκοντά του, δεν προώθησε το τόσο ζωτικής σημασίας τηλεγράφημα, στη γέφυρα του πλοίου.

Στις 23:40 και ενώ οι περισσότεροι στο πλοίο κοιμούνταν ο παρατηρητής του πληρώματος Φρέντερικ Φλιτ εντοπίζει παγόβουνο ακριβώς μπροστά από τον Τιτανικό. Ήταν όμως πολύ αργά.  Ο Τιτανικός χτύπησε με τη δεξιά του πλευρά το παγόβουνο και όσα ακολούθησαν οδήγησαν μία από τις μεγαλύτερες ναυτικές και όχι μόνο τραγωδίες στην ιστορία της ανθρωπότητας.

Εμείς, σήμερα, όσον αφορά την κλιματική αλλαγή δεν έχουμε σταματήσει να λαμβάνουμε προειδοποιήσεις.

Η εφημερίδα Guardian κάνει τη σούμα των τελευταίων μόνο εβδομάδων.

Πριν τρεις εβδομάδες είχαμε τους φονικούς καύσωνες της βορειοδυτικής Αμερικής που συνέτριψαν το ρεκόρ ανώτατης θερμοκρασίας κατά 5 βαθμούς Κελσίου και προκάλεσαν τον θάνατο 500 ανθρώπων στην επαρχία της Βρετανικής Κολομβίας.

Στη Γερμανία, πριν λίγες ημέρες, οι πρωτοφανούς έκτασης πλημμύρες άφησαν πίσω τους 180 νεκρούς και 150 αγνοούμενους, ενώ πλημμύρες υπήρξαν και στην κεντρική Κίνα όπου σκηνές τρόμου εκτυλίχθηκαν σε σταθμούς του μετρό και τουλάχιστον 53 πολίτες έχασαν τη ζωή τους και 395.000 χρειάστηκε να απεγκλωβιστούν, λόγω των πρωτόγνωρων βροχοπτώσεων, που χαρακτηρίζονται ως οι χειρότερες που έχουν καταγραφεί στην περιοχή τα τελευταία 60 χρόνια.

Την ίδια στιγμή η μεγάλης έκτασης πυρκαγιές στη Σιβηρία στη βόρεια Αμερική και αλλού στον πλανήτη τείνουν να γίνουν σύνηθες φαινόμενο.

Κάπως έτσι, επιστήμονες απ’ όλο τον κόσμο και από κάθε σχετικό με το περιβάλλον κλάδο δεν σταματούν να προειδοποιούν για το πόσο δύσκολο προμηνύεται το όχι και τόσο μακρινό μας, πλέον, μέλλον.

Μια από αυτούς είναι και η ολλανδή οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική αναλύτρια, με σπουδές στο LSE και το Harvard, Γκαία Χέρινγκτον, που το μικρό της όνομα παραπέμπει στη λέξη Γαία και που εργάζεται στον παγκόσμιο οργανισμό ελεγκτικών, φορολογικών και συμβουλευτικών υπηρεσιών, KPMG.

Η Χέρινγκτον προχώρησε σε συμπεράσματα που φέρνουν το «παγόβουνο» αρκετά κοντά.

Συγκεκριμένα, δημοσίευσε μελέτη σύμφωνα με την οποία, οι προβλέψεις μιας αμφιλεγόμενης έρευνας του πανεπιστημίου MIT, τη δεκαετία του ’70, για την καταστροφή του περιβάλλοντος και του πολιτισμού μας, ως τώρα αποδεικνύεται πως πέφτουν μέσα και ως προς την τελική κατάληξη και ως προς το χρονοδιάγραμμα.

«Από ερευνητικής άποψης, σκέφτηκα ότι ο έλεγχος των δεδομένων ενός παλαιού μοντέλου έναντι εμπειρικών παρατηρήσεων θα ήταν μια ενδιαφέρουσα άσκηση», ανέφερε η Χέρινγκτον, συμπληρώνοντας πως «οι επιστήμονες του ΜΙΤ είχαν πει τότε, ότι έπρεπε να δράσουμε άμεσα προκειμένου να πετύχουμε μια ομαλή και χωρίς απώλειες μετάβαση. Αυτό δεν συνέβη, κι έτσι βλέπουμε τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής».

Το ιδιαίτερα ανησυχητικό είναι ότι σύμφωνα με την Χέρινγκτον τα τρέχοντα στοιχεία και δεδομένα ευθυγραμμίζονται με την ανάλυση της δεκαετίας του ’70, που έδειξε ότι στο τέλος της δεκαετίας που διανύουμε θα μπορούσε να τερματιστεί όποια οικονομική ανάπτυξη και σύμφωνα με τα χειρότερα σενάρια, δέκα χρόνια αργότερα, η ανθρωπότητα να οδηγηθεί σε κατάρρευση.

Αν δηλαδή οι επιστήμονες του MIT το 1972 και η αναλύτρια του 2021 έχουν δίκιο, και αν δεν αλλάξουμε κάτι άμεσα και δραστικά, το 2041 δεν θα μας απασχολούν πλέον ούτε πανδημίες, ούτε κλιματικές αλλαγές ούτε αν οι επιστήμονες της υγείας και του περιβάλλοντος καταστροφολογούν αναίτια.

Θα έχουμε πλέον πέσει πάνω στο παγόβουνο.

Headlines