Αδόλφος Χίτλερ: Mετά τη «Νύχτα των Μεγάλων Μαχαιριών»

Η «Νύχτα των Μεγάλων Μαχαιριών», το τριήμερο δηλαδή της 30ης Ιουνίου – 2 Ιουλίου 1934, όπου δεκάδες στελέχη των Ναζί δολοφονήθηκαν ύστερα από εντολή του Αδόλφου Χίτλερ σοκάρει ολόκληρη την Ευρώπη.

Η παραστρατιωτική οργάνωση Ες – Α (Sturmabteilung) εκκαθαρίζεται και ανάμεσα στους εκτελεσθέντες είναι και ο επικεφαλής της, προσωπικός φίλος και στενός συνεργάτης του Αδόλφου Χίτλερ, Έρνστ Ρεμ.

Τα «ΑΘΗΝΑΪΚΑ ΝΕΑ» παρακολουθούν στενά την επικαιρότητα στη Γερμανία και το Ναζιστικό Κόμμα και καταγράφουν τις ιστορικές εκείνες εξελίξεις.

«ΑΘΗΝΑΪΚΑ ΝΕΑ, 8.7.1934, Ιστορικό Αρχείο «ΤΟ ΒΗΜΑ» & «ΤΑ ΝΕΑ»

«Η επιστολή, που ο Χίτλερ έστειλεν εις τον…Ρεμ, προ μόλις πέντε μηνών, επ’ ευκαιρία της συμπληρώσεως ενός έτους από τότε που ο αρχηγός των εθνικοσοσιαλιστών ανέλαβε την διακυβέρνησιν της Γερμανίας.

»Τότε, την 30ην Ιανουαρίου 1934, ο Φύρερ απέστειλε προς τους στενώτερους εκ των συνεργατών και συναγωνιστών του ιδοχειρούς επιστολάς, διά των οποίων ευχαριστούσε δια την βοήθειαν των, κλπ, καμμία όμως εκ των επιστολών αυτών δεν ήτο τόσον φιλική, τόσον εγκάρδιος, τόσον πλήρης ευγνωμοσύνης και φιλίας, όσον η προς τον, την 30ην Ιουνίου 1934, φονευθέντα Ρεμ»

Έρνστ Ρεμ

Μεταξύ άλλων, στην επιστολή αυτή «ο Φύρερ έγραφε προς τον επιστήθιον φίλον, τον μόνον, προς τον οποίον έγραφε με το “Σε”, ενώ με τους άλλους ωμιλούσε με το ψυχρότερον “Σεις”:

«Αισθάνομαι επιτακτικήν την ανάγκην να Σε ευχαριστώ, αγαπητέ μου Ερνέστε Ρεμ, διά τας αλησμονήτους υπηρεσίας, που προσέφερες εις το εθνικοσοσιαλιστικόν κίνημα και εις τον γερμανικόν λαόν και να σε διαβεβαιώσω ότι αισθάνομαι βαθυτάτην ευγνωμοσύνην απέναντι της μοίρας, η οποία μού έδωσε τέτοιους άνδρας και τέτοιους φίλους, σαν Εσένα, ως φίλους και συναγωνιστάς».

«Αυτόν τον άνδρα και αυτόν τον φίλον, με τας “αλησμονήτους υπηρεσίας”, ο ευγνώμων Φύρερ εξαπέστειλεν εις τον Άδην, και δη κατά τον υπεραρκούντως πλέον, εις όλας τας λεπτομερείας του, περιγραφέντα τραγικώτατον τρόπον».

Πάουλ Γιόζεφ Γκαίμπελς

Τις ημέρες εκείνες μετά τη «Νύχτα των Μεγάλων Μαχαιριών» ήταν επόμενο να κυκλοφορήσουν στο Βερολίνο φήμες και για άλλα υψηλόβαθμα  στελέχη των Ναζί, όπως για παράδειγμα ο υπουργός Προπαγάνδας Πάουλ Γιόζεφ Γκαίμπελς.

«Γνωστή είνε η απορία του διεθνούς τύπου, σχολιάζοντος τα αιματηρά γεγονότα του Σαββάτου, περί τον ρόλον, τον οποίον έπαιξε κατ’ αυτά ο πολύς υπουργός της Προπαγάνδας, ο οποίος γενικώς εθεωρείτο ως ένας εκ των ηγετών της αριστεράς του εθνικοσοσιαλιστικού κινήματος.

(…)

»Θα… “φαγωθεί” λοιπόν και ο δόκτωρ Γκαίμπελς; Ποιος ξέρει. Ο αμείλικτος Χίτλερ – αμείλικτος διότι αγωνίζεται διά το…πετσί του! – δεν εννοεί να αφήση κανένα, έστω και ελαφρώς ύποπτον, ατιμώρητον ή να τον αφήση να έχη ακόμη κάποιαν ισχύν.

»Εις 3.000 ανέρχοναι οι ως ύποπτοι συλληφθέντες αξιωματούχοι του εθνικοσοσιαλιμού, των φονευθέντων δε και “αυτοκτονησάντων”, επιλέγει είδησις εκ Βιέννης, δεν πρόκειται να δημοσιευθή κατάλογος…Έτσι θριαμβεύεει ο Χίτλερ, γράφει η “Nέα Ημερησία της Βιέννης”.