Ο Πέτρος Φιλιππίδης μπορεί να «σκοτώσει» τους επίδοξους… Φιλιππίδηδες

Αθώος μέχρι αποδείξεως του εναντίου. Η βασική αρχή του δικαιϊκού μας συστήματος είναι αυτή: Ότι όλοι είμαστε αθώοι μέχρι να αποδειχθούμε ένοχοι.

Και κριτές είναι μόνον οι δικαστές, εκτός κι αν δίνουμε τις ποινικές υποθέσεις στο λαό και αρχίσουμε να κρεμάμε κατηγορούμενους έξω από την πλατεία Συντάγματος.

Αυτό το αξίωμα ισχύει για όλους, μέχρι να οδηγηθούν σε δίκη, αν και η προδικαστική διαδικασία είναι εξαιρετικά σοβαρή και γι’ αυτό κάποιος προφυλακίζεται ή όχι.

Όταν υπάρχουν ενδείξεις ενοχής και πιθανότητας τέλεσης ίδιων ή άλλων εγκλημάτων, η φυλακή είναι η μοναδική διέξοδος.

Στην περίπτωση του Πέτρου Φιλιππίδη ισχύουν τα παραπάνω, όπως ισχύουν και για κάθε κατηγορούμενο.

Και καλό είναι να κρατάμε μικρό καλάθι διότι υπάρχουν πολλά που δεν γνωρίζουμε.

Όμως, αυτό που δεν μπορούμε σε καμιά περίπτωση να παραβλέψουμε, αυτό που δεν γίνεται να σχολιάσουμε είναι το ύφος και το ήθος κάθε κατηγορούμενου, στην περίπτωση αυτή του γνωστού ηθοποιού.

Και το γεγονός ότι η προφυλάκισή του μπορεί να αποτελέσει την καλύτερη «ασπίδα» για όλες εκείνες τις γυναίκες που υφίστανται σεξουαλικών ή άλλων παρενοχλήσεων στο χώρο εργασίας τους, κι όχι μόνο.

Όταν ένας τόσο ισχυρός παράγοντας του θεάτρου και της τηλεόρασης μπαίνει στη φυλακή, έστω και μέχρι να γίνει η δίκη του, ασφαλώς είναι ένα μήνυμα που στέλνεται στους επίδοξους «Πέτρους».

Όταν ο Φιλιππίδης δηλώνει σοκαρισμένος και δεν μπορεί να συνειδητοποιήσει ότι από το παλάτι του θα βρεθεί με άλλους 20 κρατούμενους για σεξουαλικά εγκλήματα, τότε είναι κι αυτό ένα μήνυμα σε όσους έκαναν ή σκέφτονται να κάνουν παρόμοιες ενέργειες.

Η προφυλάκισή του ακολούθησε εκείνη του Δημήτρη Λιγνάδη, άλλου ισχυρού παράγοντα του καλλιτεχνικού χώρου. Κι αυτό είναι αφενός ένα μήνυμα σε κάποιους να «κάτσουν στα αυγά τους», κι αφετέρου σε γυναίκες και άντρες που υφίστανται παρενοχλήσεων ή κακοποίησης, να μιλήσουν.

Διότι η σιωπή είναι συνενοχή κι ο φόβος για εγκλήματα σε βάρος της γενετήσιας αξιοπρέπειας πρέπει να εκλείψει.

Μόνο με την τήρηση των νόμων μπορεί να γίνει αυτό. Μόνο με την καταγγελία η οποία θα οδηγήσει στη φυλακή τους κακοποιητές.

Οποιοι κι αν είναι αυτοί. Οσο ψηλά κι αν βρίσκονται, όση δύναμη έχουν ή πιστεύουν ότι έχουν πρόσβαση στην εκάστοτε εξουσία.

Ο Πέτρος Φιλιππίδης, καταγγέλλεται, δυστυχώς εκ των υστέρων, για άσχημη συμπεριφορά σε βάρος συναδέλφων του.

Καταγγέλλεται για απρεπή συμπεριφορά, για «πέσιμο» σε γυναίκες, και φυσικά για βιασμό και απόπειρες βιασμού. Θα έρθει η ώρα να πληρώσει το τίμημα των άθλιων συμπεριφορών κι ενεργειών του.

Το ζήτημα όμως είναι να μην έχουμε άλλους Φιλιππίδηδες. Να μην έχουμε άλλους κακοποιητές, βιαστές, άθλιους άνδρες που εκμεταλλεύονται τη θέση τους και την εξουσία τους.

Το ζήτημα είναι να μην μείνουμε στον Λιγνάδη ή στον Φιλιππίδη, αλλά να βάλουμε πραγματικά το μαχαίρι στο κόκκαλο.

Το ζήτημα είναι το κίνημα του #metoo, το οποίο οφείλουμε στη γενναιότητα της Σοφίας Μπεκατώρου, να μην παγώσει.

Αραγε τι έχουν γίνει όλες εκείνες οι καταγγελίες σε βάρος ηθοποιών και σκηνοθετών; Γιατί δεν έχουν προχωρήσει οι διαδικασίες; Υπάρχει συγκάλυψη και προσπάθεια να μείνουμε μόνο στα 1-2 πρωτοκλασάτα ονόματα που θα πάνε φυλακή και οι άλλοι να την γλιτώσουν;

Αυτό που πρέπει να διασφαλίσουμε από την συγκυρία είναι ότι θα επέλθει η «τίσις» των αρχαίων Ελλήνων. Δηλαδή η τιμωρία, η συντριβή για την ύβρι.

Και αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο με δύο τρόπους: Με την αποκάλυψη κάθε κακοποιητικής συμπεριφοράς και με την παραδειγματική τιμωρία του οιοδήποτε. Χωρίς εκπτώσεις στην απονομή της Δικαιοσύνης.

Γιατί μόνον έτσι θα εκλείψουν και οι αλαζονικές συμπεριφορές των «αφεντικών», των «προϊσταμένων», των «αστέρων» ή των «ισχυρών» σε κάθε χώρο εργασίας. Στο θέατρο, στην τηλεόραση, τη δημοσιογραφία, την πολιτική, τις επιχειρήσεις. Οπου ο αλαζόνας, ο ισχυρός εκμεταλλεύεται την πρόσκαιρη δύναμή του.

Ετσι θα σταματήσουν να γεννιούνται άνθρωποι όπως ο Πέτρος Φιλιππίδης ή ο Λιγνάδης ή οποιοσδήποτε συμπεριφέρεται με τρόπο που δεν συνάδει σε ανθρώπους.