«Την σκότωσε γιατί την ζήλευε» .

«Την σκότωσε γιατί την αγαπούσε».

«Την σκότωσε γιατί ήθελε να φύγει από το σπίτι, και να πάρει και το παιδί».

«Την σκότωσε γιατί τον νευρίασε. Γιατί δεν πήγαινε άλλο η σχέση τους».

«Την σκότωσε γιατί τον εγκατέλειψε μετά από χρόνια κακοποίησης».

«Πυροβόλησε την πρώην γυναίκα του αν και τις άλλες φορές όπου την έβρισκε την έδερνε».

«Την έπνιξε γιατί ήταν η… κακιά η ώρα ή γιατί γα@@@κε η φάση. Ή γιατί τον… κορόιδευε».

Είναι οι δικαιολογίες για τις δολοφονίες γυναικών τους τελευταίους μήνες στην Ελλάδα.

Σε μια χώρα που δεν τολμάς να μιλήσεις για γυναικοκτονία γιατί θα σε περιλάβουν οι «μπάτσοι» του διαδικτύου και θα σε χαρακτηρίσουν «αριστερό», «πολύ προοδευτικό», μπορεί και… αδερφή.

Σε μια χώρα που μετρά σε έξι μήνες, έξι δολοφονίες γυναικών με ξεκάθαρα έμφυλα χαρακτηριστικά, δεν τολμάς να μιλήσεις για πατριαρχία. Γιατί θα θιγούν τα ιερά και τα όσια της «αγίας ελληνικής οικογένειας».

Της οικογένειας που για ορισμένους παραμένει το στερεότυπο «άνδρας κάνει ότι γουστάρει, γυναίκα ανέχεται τα πάντα, παιδιά υπομένουν καρτερικά».

Αλλά το μόνο που μας νοιάζει είναι στον περίγυρο να δείχνουμε ευτυχισμένοι. Μια κανονική… ελληνική οικογένεια που τα έχει όλα, άσχετο αν πίσω από τις κλειστές πόρτες υπάρχει κακοποίηση, ψυχολογικά ράκη, απειλές και εκβιασμοί.

Φτάνει πια. Όταν οι νεκρές γυναίκες στοιβάζονται πλέον στα νεκροταφεία σκοτωμένες από τους άντρες ή τους συντρόφους τους, τότε ναι, θα γουστάρουμε να μιλήσουμε.

Να μιλήσουμε και για έμφυλη βία, και για γυναικοκτονία, και για πατριαρχία αλλά και για όλη αυτή την βρωμοσυντηρητική κάστα ανθρώπων που επιμένουν να συγκαλύπτουν το έγκλημα.

Μη τυχόν και κακοχαρακτηρίσουμε την «παραδοσιακή, συντηρητική οικογένεια». Μη τυχόν και αντιδράσει ο κυρ Παντελής που το μόνο που τον νοιάζει είναι η πάρτη του.

Φτάνει πια. Πρέπει να τελειώνουμε με όλους εκείνους που βάφουν με αίμα τα χέρια τους αποδεχόμενοι αυτή την κατάσταση.

Ολους εκείνους που συγκαλύπτουν τις γυναικοκτονίες με την συμπεριφορά τους, την κουλτούρα τους, τις πουριτανικές αντιλήψεις τους, την αδυναμία τους να καταλάβουν ότι τα πραγματικά αίτια των δολοφονιών γυναικών προέρχονται από τις πατριαρχικές αντιλήψεις.

Αυτές που λένε ότι η γυναίκα και τα παιδιά μέσα στην οικογένεια είναι κτήμα του ανδρός και μπορεί να τα κάνει ό,τι θέλει.

Αλλά και αυτές που επικροτούν τη στάση της κοινωνίας και της πολιτείας για συγκάλυψη ή καλύτερα να γυρίσουμε την πλάτη μας να μην βλέπουμε και να κλείσουμε τα αυτιά μας να μην ακούμε τι γίνεται. Γιατί… που να μπλέκουμε.

Αυτοί όλοι είναι οι πραγματικοί δολοφόνοι, οι ηθικοί αυτουργοί που οπλίζουν με μαχαίρια, πιστόλια, μαξιλάρια και περίσσιο θράσος τους γυναικοκτόνους.

Η νέα γυναικοκτονία στη Δάφνη έρχεται να μας υπενθυμίσει ότι υπάρχει πολύ σοβαρό πρόβλημα στην κοινωνία κι αν δεν το αντιμετωπίσουμε, απλά θα βλέπουμε να δολοφονούνται κι άλλες γυναίκες.

Και να γλιτώνουν οι δολοφόνοι που ακολουθούν «συνταγή Μπαλάσκα» και απλά ανακοινώνουν τον… βρασμό της ψυχής τους.

Στην περίπτωση αυτή, φαίνεται ότι γνώριζαν και οι γείτονες, ότι είχαν ειδοποιήσει την Αστυνομία για κακοποίηση.

Εκαναν το χρέος τους ακούγοντας στο διπλανό σπίτι φωνές που έδειχναν κακοποίηση. Δυστυχώς δεν απέτρεψαν τη δολοφονία. Δυστυχώς κάποιοι δεν έκαναν τη δουλειά τους καλά.

Όμως, όλη αυτή η βαριά ατμόσφαιρα που μας πλακώνει μετά την Καρολάιν στα Γλυκά Νερά, την Γαρυφαλλιά στη Φολέγανδρο και τώρα την 31χρονη στη Δάφνη, δεν μπορεί, θα μας ταρακουνήσει.

Και ίσως να μας κάνει να αναρωτηθούμε: γιατί οι σχέσεις άνδρα και γυναίκας δεν μπορεί να είναι απλές;

Γιατί η αγάπη, ο έρωτας, η σύνδεση να μην έχει σεβασμό; Να μην έχει μόνο τρυφερότητα κι όχι ζήλια και μίσος;

Γιατί πρέπει δύο άνθρωποι που είναι μαζί, που έχουν κάνει τόσα μαζί, που έχουν παιδιά μαζί, να ζουν σε παράνοια;

Δύσκολες απαντήσεις όσο και οι σχέσεις. Όμως, μία είναι η διέξοδος.

Ο αλληλοσεβασμός και η αποδοχή της ελευθερίας στις επιλογές του άλλου. Μόνο τότε θα μπορέσουν να εκλείψουν οι γυναικοκτονίες…

Headlines