Πόσα νέα ολυμπιακά σπορ αντέχεις;

Πολλοί από τους γνωστούς μου που δηλώνουν λάτρεις των Ολυμπιακών Αγώνων δυσανασχετούν βλέποντας την πρόσθεση κάθε φορά ολοένα και περισσότερων σπορ. Φέτος π.χ. είχαμε για πρώτη φορά ως σπορ των Ολυμπιακών Αγώνων το σκέιτμπορντ.

Τριάδα

Είναι σπορ το σκέιτμπορντ, και μάλιστα ικανό να σταθεί στο πρόγραμμα Ολυμπιακών Αγώνων; Το θέμα χωράει συζήτηση. Αυτό ωστόσο που είναι υπεράνω συζήτησης είναι ότι η τριάδα που πρωτοβραβεύθηκε για τις δεξιότητές της στο συγκεκριμένο σπορ ήταν υπέροχη. Τα πρώτα μετάλλια στην ολυμπιακή ιστορία του σκέιτμπορντ τα κέρδισαν στην κατηγορία «Street γυναικών» η Ιαπωνία και η Βραζιλία. Στο βάθρο ανέβηκαν τρία κορίτσια των οποίων η συνολική ηλικία έφτανε τα 42 χρόνια! Στις δύο πρώτες θέσεις είχαμε δυο 13χρονες: τη Γιαπωνέζα Momiji Nishiya και τη Βραζιλιάνα Rayssa Leal, ενώ το χάλκινο μετάλλιο πήγε στη 16χρονη Funa Nakayama. Οι τρεις τους ήταν καταπληκτικές: έμοιαζαν να αιωρούνται και να σερφάρουν στον αέρα πάνω σε μια σανίδα με ρόδες! Η «Gazzeta dello Sport» που δημοσίευσε συνεντεύξεις τους έγραψε ότι «στην πραγματικότητα αυτά τα κοριτσόπουλα έχουν τα πόδια τους σταθερά καρφωμένα στο μέλλον και σε μια νέα ιδέα του αθλητισμού. Αγωνίζονται για τον εαυτό τους, για τους συνομηλίκους τους και – ας πούμε – ολόκληρο τον κόσμο του νέου αθλήματος». Με μια άγια δόση υπερβολής η εφημερίδα επισημαίνει πως η νίκη και η παρουσία τους «είναι ένα ξόρκι που χρησιμεύει για να βοηθήσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες να βρουν ένα κοινό απαραίτητο για την επιβίωσή τους. Το κοινό των νέων και των εφήβων που για δαύτους αδιαφορούν».

Μυστικό

Η στόχευση ενός νέου κοινού είναι πάντα το μυστικό της επιβίωσης των Αγώνων – σε αυτή τη στρατηγική χρωστούν τη μακρόχρονη επιβίωσή τους. Με την ανά τετραετία ευρεία αναθεώρηση που η ΔΟΕ επιχειρεί εντάσσοντας νέα σπορ, η ΔΟΕ προσπαθεί οι Αγώνες να διεισδύσουν στο περίφημο δυναμικό τηλεοπτικό κυρίως κοινό. Δεν είναι καπρίτσιο της ΔΟΕ: είναι μια αναγκαιότητα. Το αμερικανικό περιοδικό «Sport Illustrated» είχε γράψει πριν από έναν χρόνο ότι η μέση ηλικία των τηλεθεατών των Ολυμπιακών Αγώνων του 2008 που έγιναν στο Πεκίνο ήταν στις ΗΠΑ τα 47 έτη. Στους Αγώνες του Λονδίνου το 2012 είχε αυξηθεί λίγο περισσότερο (ήταν 48), ενώ ο αντίστοιχος μέσος όρος ηλικίας των τηλεθεατών των Αγώνων του Ρίο το 2016 (παρά τα βολικά για τους Αμερικανούς ωράρια μετάδοσης) ήταν τα 53 χρόνια. Μια έρευνα της Nielsen διαπίστωσε πριν από τέσσερα χρόνια ότι στην ηλικιακή ομάδα μεταξύ 18 και 34 σημειώθηκε πτώση στις ακροαματικότητες της τάξης του 30% μόνο στις ΗΠΑ. Μιλάμε για το κοινό των κατόχων πιστωτικών καρτών του μέλλοντός μας. Το κοινό που κανένας κλάδος ψυχαγωγίας δεν μπορεί να κάνει χωρίς αυτό.

Μιλούν

Βοηθάει αναμφίβολα οι ολυμπιονίκες και οι πρωταθλητές των σπορ να μπορούν να μιλούν σε αυτό το νέο κοινό. Τέσσερις από τις οκτώ πρωταγωνίστριες του τελικού γυναικών του σκέιτμπορντ ήταν μικρότερες από 16 χρόνων! Η 34χρονη Alexis Sablone, τέταρτη στον τελικό του Street, ήταν η βετεράνα της κατηγορίας: η Αμερικάνα από το Μπρούκλιν ήταν κατά 12 χρόνια μεγαλύτερη από τη δεύτερη μεγαλύτερη σε ηλικία αθλήτρια, που βρέθηκε στο τελικό και είχε περίπου δύο φορές την ηλικία της 13χρονης νικήτριας! Μια εισβολή από κοριτσόπουλα που θέλουν να κερδίσουν τους Ολυμπιακούς χωρίς απολυτήριο Γυμνασίου θα έχουμε και τις επόμενες μέρες στον τελικό της κατηγορίας Park. Η Γιαπωνέζα Kokona Hiraki είναι ακόμη 12 χρόνων. Τα δύο μεγάλα φαβορί είναι η Sky Brown από τη Μεγάλη Βρετανία και είναι 13 χρόνων και η επίσης Γιαπωνέζα Misugu Okamoto που είναι 15. Είναι όλες τους πολύ νέες για να γνωρίζουν τι είναι η πίεση και για αυτό πετάνε στον αέρα με τις σανίδες τους. Η πιθανότητα να δουν παγκοσμίως τον αγώνα τους κάποια παιδιά που διαφορετικά δεν θα έβλεπαν καθόλου τους αγώνες είναι αρκετά μεγάλη. Οπως εξίσου μεγάλη είναι η πιθανότητα αυτά τα πιτσιρίκια αφού δουν τους συνομηλίκους τους, να δουν και κολύμβηση και στίβο – που πολύ δύσκολα θα έβλεπαν διαφορετικά.

Επίδειξη

Φέτος στους Ολυμπιακούς του Τόκιο είχαμε για πρώτη φορά σκέιτμπορντ, μπάσκετ 3Χ3 και σέρφινγκ. Το 2024 στο Παρίσι θα μπει ως άθλημα επίδειξης το μπρέικντανς. Το 2028 στο Λος Αντζελες μπορεί να έχουμε πρώτη φορά αγώνες E-sports, δηλαδή ηλεκτρονικών παιχνιδιών που ξετρελαίνουν τους πιτσιρικάδες. Από τους Αγώνες ευτυχώς δεν καταργούνται αθλήματα (παρ’ όλο που υπήρχαν σκέψεις…), απλά προσθέτονται πράγματα. Οι προσθέσεις αυτές προκαλούν συζητήσεις, αλλά εγώ λέω πως ο καθένας μπορεί να διαλέγει να δει ό,τι θέλει.

Τρόμος

Οδεύουμε προς μια επική αλλαγή των Αγώνων; Δεν θα το έλεγα. Και θα καθησύχαζα όσους ανησυχούν: η συζήτηση για το αν στους Αγώνες χωρούν τα πάντα, είναι τόσο παλιά όσο και οι ίδιοι οι Αγώνες. Οταν ο Πιέρ Ντε Κουμπερντέν ζήτησε να συμπεριληφθεί σε αυτούς το μοντέρνο πένταθλο, οι αρχαιολάτρεις της εποχής αντέδρασαν καταγγέλλοντας τον νεωτερισμό ως απαράδεκτο. Σήμερα βέβαια βλέποντας το σκέιτμπορντ των εγγονών τους μάλλον θα τρόμαζαν.

Κλασικά

Αν κι εσείς τρομάζετε, σκεφτείτε κάτι απλό: ακόμα και τα αθλήματα που έχουμε μάθει να θεωρούμε (λανθασμένα) ως «κλασικά» αλλάζουν διαρκώς και ψάχνουν νέους κανονισμούς για να γίνουν πιο ελκυστικά στους νεότερους. Στο ποδόσφαιρο, στο βόλεϊ και στο μπάσκετ οι κανονιστικές αλλαγές είναι συνεχείς: και τα τρία σπορ βγήκαν κερδισμένα. Αλλά και σε άλλα σπορ, με ιστορία και παραδόσεις μεγαλύτερες, οι πειραματισμοί και οι προβληματισμοί δεν λείπουν, είτε για τα οργανωτικά είτε για τους κανονισμούς. Στην κολύμβηση π.χ. η «International Swimming League» θέλει να μιμηθεί το καλαντάρι του στίβου με τα χρυσοφόρα του μίτινγκ. Αλλά και στον στίβο εξετάζονται αλλαγές: στα άλματα και στις ρίψεις μελετάται τρόπος που να κάνει την έκτη και τελευταία προσπάθεια κάτι σαν ειδικό αγώνα μέσα στον αγώνα – να υπάρχει ένα μετάλλιο για όποιον κάνει την καλύτερη τέτοια. Ακόμα και στο τένις ο γνωστός μας χάρη στον Στέφανο Τσιτσιπά προπονητής Πάτρικ Μουράτογλου διοργανώνει στο Παρίσι τουρνουά παίδων στα οποία ο παίκτης έχει στη διάθεσή του έναν μπαλαντέρ (!) όπως στα χαρτιά, και μπορεί να ζητά ένας πόντος σε κάθε γκέιμ να μετρήσει για δύο!

Κρίκετ

Πρόσφατα διάβασα ότι και στο πλέον αγγλοσαξονικό σπορ, το κρίκετ, επεξεργάζονται αλλαγές στους κανονισμούς – θα έχει τρομάξει με τους νεωτερισμούς η βασίλισσα. Από την άλλη, τι να κάνουν και οι Αγγλοι; Η λατρεία τους για τους τύπους δεν επέτρεψε ποτέ στο «κυνήγι της αλεπούς» να γίνει ολυμπιακό άθλημα. Και τώρα τα πιτσιρίκια τούς βλέπουν και κάνουν σκέιτμπορντ…