Γιώργος Πομάσκι – Ο πατριάρχης του ελληνικού στίβου

«Το πίστευα πάρα πολύ όλο αυτό, ήξερα ότι μπορούμε να πάρουμε ένα… μεταλλιάκι»

Αυτό δήλωσε ο Γιώργος Πομάσκι, προπονητής τού εδώ και λίγες ώρες χρυσού ολυμπιονίκη στο άλμα εις μήκος, Μίλτου Τεντόγλου.

Το να χαρακτηρίζει κάποιος το ολυμπιακό μετάλλιο ως «μεταλλιάκι» θα μπορούσε να θεωρηθεί έως και προσβολή, στην περίπτωση όμως του Γιώργου Πομάσκι αποτελεί τρανή απόδειξη της απόλυτης αφοσίωσής του, εδώ και μισό αιώνα, στα ταρτάν του στίβου και συγκεκριμένα στα οριζόντια άλματα.

Εδώ και πολλές δεκαετίες ο Γιώργος Πομάσκι εργάζεται νυχθημερόν με στόχο να οδηγεί τους αθλητές του στις κορυφές του αθλητικού κόσμου, στα μετάλλια.  Και η χρήση του υποκοριστικού δείχνει όχι έλλειψη σεβασμού αλλά την απαραίτητη έλλειψη φόβου μπροστά στον μεγάλο στόχο, στο άγιο δισκοπότηρο του στίβου, το ολυμπιακό μετάλλιο.

Ο Γιώργος Πομάσκι γεννήθηκε το 1960 στη Βουλγαρία και από 12 ετών, φοιτώντας σε αθλητικό σχολείο, ασχολήθηκε με το τριπλούν.

Το ατομικό του ρεκόρ, 17,03 μέτρα, ήταν ιδιαίτερα υψηλό, όμως όπως ο ίδιος έχει αναφέρει σε παλαιότερη συνέντευξή του στο contra.gr και τη Mαρία Καούκη, τα κριτήρια της εποχής εκείνης ήταν τόσο απαιτητικά που δεν μπόρεσε να συμμετάσχει στους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Ο Πομάσκι και η Ελλάδα

Ο Πομάσκι συνδέθηκε στενά με τη χώρα μας γνωρίζοντας στη Βουλγαρία, την ελληνίδα φοιτήτρια και μετέπειτα σύζυγό του, Εύα Νικολάου.

Το 1987 μετακόμισαν μόνιμα στην Ελλάδα και ο Γιώργος Πομάσκι αποκτά την ελληνική υπηκοότητα.

Αυτή ήταν μία από τις πιο κομβικές στιγμές στη σύγχρονη ιστορία του ελληνικού στίβου, καθώς στα χρόνια που ακολουθούν ο Γιώργος Πομάσκι αναλαμβάνει ως προπονητής ορισμένων εκ των κορυφαίων αθλητών του ελληνικού στίβου, χαρίζοντας στη χώρα μας κορυφαίες διακρίσεις, ολυμπιακές συμμετοχές και πολλά μετάλλια: Νίκη Ξάνθου, Όλγα Βασδέκη, Βούλα Τσιαμήτα, Λούης Τσάτουμας, Σπύρος Βασδέκης, Κώστας Ζαλαγκίτης, Μίλτος Τεντόγλου.

Ο «Γολγοθάς» του ερασιτεχνικού αθλητισμού

Ο Γιώργος Πομάσκι όμως, παρά τις μεγάλες επιτυχίες όλα αυτά τα χρόνια, δεν σταμάτησε ποτέ να μάχεται για την καλλιέργεια και την εκγύμναση νέων ταλέντων αλλά και για το δικαίωμα προπονητών και αθλητών να εργάζονται σε υποτυπωδώς αξιοπρεπείς συνθήκες, πράγμα που δυστυχώς ακόμα και σήμερα μόνο εξασφαλισμένο δεν είναι.

Δεν έχει σταματήσει στιγμή να μιλά για τις τεράστιες ελλείψεις, τις δυσκολίες και την αδιαφορία που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι του χώρου του.

Όπως ο ίδιος έχει δηλώσει, μέσα σε τόσες δεκαετίες ενασχόλησης με τον στίβο, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, οι άνθρωποι που έπαιρναν και παίρνουν τις αποφάσεις αδιαφορούσαν για τις πραγματικές ανάγκες των ανθρώπων του στίβου και τόσων άλλων ερασιτεχνικών αθλημάτων.

Από τα άλματα στην μπάλα

Ανήσυχο πνεύμα και θέτοντας πάντοτε στον εαυτό του νέες προκλήσεις, ο Γιώργος Πομάσκι δεν δίστασε να ασχοληθεί με ένα αρκετά διαφορετικό άθλημα, το ποδόσφαιρο ,πάντα βέβαια από τη θέση που γνώριζε και γνωρίζει όσο ελάχιστοι, του υπεύθυνου εκγύμνασης αθλητών.

Έτσι τη διετία 2000 – 2002, ανέλαβε ως γυμναστής της ποδοσφαιρικής ομάδας του Ολυμπιακού.

Εκεί συνεργάστηκε με κορυφαίους έλληνες ποδοσφαιριστές και ορισμένους από τους καλύτερους ξένους που αγωνίστηκαν ποτέ στην Ελλάδα: Κριστιάν Καρεμπέ, Τζιοβάνι, Πρέντρακ Τζόρτζερβιτς, Γρηγόρης Γεωργάτος, Στέλιος Γιαννακόπουλος κ.α.

Στη διετία αυτή εφάρμοσε ασκήσεις και μεθόδους, πρωτόγνωρες για τα ελληνικά ποδοσφαιρικά δεδομένα της εποχής. Την παραίτησή του από αυτό το πόστο, την έχει χαρακτηρίσει ο ίδιος ως το μεγαλύτερο λάθος στη ζωή του. Επέστρεψε όμως στον στίβο και συνέχισε να χαρίζει στην Ελλάδα μεγάλες διακρίσεις.

Μια ζωή στον στίβο

Η ιστορία και το παρόν του ελληνικού στίβου θα είχαν εντελώς διαφορετική εξέλιξη χωρίς τον Γιώργο Πομάσκι, τον προπονητή – καθοδηγητή τόσων ικανών και επιτυχημένων αθλητών και συνοδοιπόρο τους σε ένα δρόμο τόσο δύσκολο, όσο ο ερασιτεχνικός αθλητισμός στην Ελλάδα. Πότε μα ποτέ όμως το κύρος και η αξία του αυτή δεν τον παρέσυραν στο ελάχιστο ίχνος αλαζονείας.

Είτε βρίσκεται στο προπονητήριο του ΟΑΚΑ, ανάμεσα σε πρωταθλητές, ερασιτέχνες αθλητές, personal trainers, παιδιά που προπονούνται και γονείς που περιμένουν να τα παραλάβουν, είτε στις κερκίδες ολυμπιακών σταδίων τις κρίσιμες στιγμές ενός τελικού φωνάζοντας «Χαλάρωσε το χέρι σου και ρύθμισε τη φόρα σου», ο Γιώργος Πομάσκι θα είναι πάντα ένας χαμογελαστός προσηνής κύριος με στρογγυλό καπέλο με γείσο, που το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι οι αθλητές και οι αθλήτριες του και οι στόχοι που μαζί έχουν θέσει.